"Για μια ιδέα ευγενικιά, δίνουμε τη ζωή μας":Σαν σήμερα, 11 Απριλίου 1947, το τάγμα του Σοφιανού (Γιώργου Ηλιάδη), με εκατοντάδες καταδιωκόμενους-μέλη των πολιτικών οργανώσεων της Καρδίτσας και των οικογενειών τους(συνολικά 1.200 άτομα, στην πλειοψηφία τους
(Πηγή: Αρχείο ΚΚΕ)
άοπλοι), επιχειρούν να διασπάσουν τον κλοιό του κυβερνητικού στρατού, διασχίζοντας τα βουνά Νιάλας/Αγράφων, υπό εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Περίπου 150 άφησαν την τελευταία τους πνοή στο βουνό.10, που πιάστηκαν από τις κυβερνητικές δυνάμεις, οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό
απόσπασμα στις 9 Μάη: Οι μελλοθάνατοι, άφοβοι μπροστά στο θάνατο, έστησαν τον ηρωικό χορό του Ζαλόγγου. Η 28 χρονη δασκάλα Βαγγελίτσα Κουσιάντζα (γραμματέας της Α.Ε. Σέκλιζας του ΚΚΕ), έσυρε πρώτη το χορό και την ακολούθησαν οι υπόλοιποι εννιά, τραγουδώντας σε ενα συγκλονιστικό
ξεφάντωμα. Έκπληκτοι οι άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος αρνήθηκαν να τους εκτελέσουν. Τους μάζεψαν άρον – άρον και το φονικό έργο ανέλαβαν μαυροσκούφηδες και ΜΑΥδες.Η ηρωίδα Βαγγελίτσα Κουσιάντζα θα πέσει τελευταία, ζητωκραυγάζοντας:"Ο λαός δεν θα μας ξεχάσει. Ζήτω το ΚΚΕ!"
Συνολικά οι δέκα αγωνιστές και ήρωες που εκτελέστηκαν ήταν: Αθανάτος Δημήτρης, από το Ελευθεροχώρι Ελασσόνας, μαχητής του ΔΣΕ,Βαρνάβας Αλέκος, από το Νεοχώρι Τρικάλων, μαχητής του ΔΣΕ,Καψάλης Θανάσης,από τη Συκία Ελασσόνας, μαχητής του ΔΣΕ,Κυρίτσης Χαρίλαος, από τη Χάσια, μαχητής
του ΔΣΕ, Χασιώτης Δημήτριος, από τη Συκία Ελασσόνας, μαχητής του ΔΣΕ, Γαλανίτσας Αλέκος, από τον Ματαράγκα Καρδίτσας, πολιτικό στέλεχος Κουσιάντζα Βαγγελίτσα, από τον Παλαμά Καρδίτσας, πολιτικό στέλεχος, Παπαγεωργίου Μήτσος, από το Καπουτσί, πολιτικό στέλεχος, Τσιρώνης Βασίλης,
από την Καρδίτσα, πολιτικό στέλεχος, Χαλκιάς Κώστας, από την Καρδίτσα, πολιτικό στέλεχος. Δυο άλλοι, ο Παπαλέξης Σωκράτης και ο Σεραφέας Αντώνης πέθαναν καθ’ οδόν. Η ιστορία της Κουσιάντζα υπάρχει στο βιβλίο του Βασίλη Φυτσιλή "Βαγγελίτσα Κουσιάντζα-Μια Ηρωίδα Του Λαού".
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Σαν σήμερα, 18 Μαίου 1942, η ηρωική αντιφασιστική αντίσταση, που δρούσε μέσα στην ναζιστική Γερμανία, βάζει φωτιά σε φασιστική αντισοβιετική έκθεση στο Βερολίνο. Η έκθεση είχε οργανωτή τον αρχιναζί Γκαίμπελς και είχε τον τίτλο "Σοβιετικός Παράδεισος". Άνοιξε στο Βερολίνο,
και σε άλλες κατεχόμενες απο τους ναζί πόλεις της Ευρώπης, όπως η Βιέννη και η Πράγα, το 1942. Ο ναζιστής χασάπης Ράινχαρντ Χάιντριχ (τα ίδια τα SS τον αποκαλούσαν "ξανθό κτήνος"), πρωτεργάτης του Ολοκαυτώματος, είχε ζητήσει να μεταφερθεί η έκθεση απο την Βιέννη στην Πράγα.
Λίγους μήνες πριν, η ναζιστική Γερμανία είχε εισβάλλει στην Σοβιετική Ένωση και ο Γκαίμπελς, που φοβόταν το κύρος και την δύναμη που είχε ο Σοσιαλισμός στους εργάτες και τους λαούς της Ευρώπης, ακόμα και μέσα στον πόλεμο, έστησε την έκθεση για να προσπαθήσει να δικαιολογήσει την
"Μάρτιος του 1912. Πού να πάω,τι να κάνω; Αποφασίζω να πάω στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών. Ηξερα την τυπογραφία την παλιά και ήλπιζα να βρω κάποια δουλειά. Μπαίνοντας βλέπω την εικόνα του Χριστού."Τι είναι αυτός;" τους ρωτώ."Ο Χριστός,δεν τον ξέρεις;". "Τον ξέρω" λέω,"αλλά τι δουλειά
έχει εδώ; Εδώ είναι εργατικό κέντρο,όχι εκκλησία, παλεύετε για τα δίκαια των εργαζομένων". "Γι΄ αυτό τον βάλαμε" μου λένε. "Ο Χριστός είναι ο προστάτης των φτωχών και της Δικαιοσύνης”. "Οχι" λέω εγώ, "ο άνθρωπος για τους εργάτες είναι ο Μαρξ". "Μαρξ, ποιος είναι αυτός;" ρωτούν.
"Το επεισόδιο με τον Χριστό και το ότι ήμουν εβραίος τούς έκανε ψυχρούς απέναντί μου,αν και σοσιαλιστές.Τι σοσιαλιστές δηλαδή": Σαν σήμερα, 16 Μαίου 1979,πεθαίνει ο Αβραάμ Μπεναρόγια, Εβραίος σοσιαλιστής που πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της "Φεντερασιόν",του Σοσιαλιστικού Εργατικού
Σαν σήμερα, 14 Μαίου 1938, η ποδοσφαιρική ομάδα της Αγγλίας χαιρετά ναζιστικά σε αγώνα στο Βερολίνο, με εντολή της κυβέρνησης της. Στους Ολυμπιακούς του 1936 (πάλι στο Βερολίνο), η αποστολή της Αγγλίας δεν είχε χαιρετίσει ναζιστικά και η κυβέρνηση δεν ήθελε νέο "διπλωματικό
επεισόδιο". Ο μόνος παίκτης που αρνήθηκε τον ναζιστικό χαιρετισμό μέχρι το τέλος ήταν ο αμυντικός Σταν Κούλις της Γούλβς, που ήταν βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας,έχοντας κάνει μια φανταστική σεζόν με την ομάδα του. Όταν οι άνθρωποι της Αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας του
είπαν πως όσοι δεν χαιρετίσουν ναζιστικά θα αποκλειστούν από την εθνική, απάντησε "Μην με υπολογίζετε σε αυτό τότε". Εκείνη την ημέρα, τελείωσε η πολλά υποσχόμενη διεθνή του καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Λίγους μήνες μετά (Σεπτέμβρης 1938) η "δημοκρατική" Αγγλική κυβέρνηση, όπως
"Βομβάρδισαν ακόμα και την ίδια τους την πόλη, στην ίδια τους την χώρα": Σαν σήμερα, 13 Μαίου 1985,οι αρχές της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ επιτίθενται και βομβαρδίζουν ολόκληρη περιοχή της πόλης τους,στην οποία βρίσκονταν τα γραφεία μιας κίνησης για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών,
γνωστή ως MOVE. Η οργάνωση είχε ως ιδεολογία την "Μαύρη Απελευθέρωση"και οικολογικές προσεγγίσεις. Πέρα απο την καταγγελία του ρατσισμού, διαμαρτύρονταν για τους ζωολογικούς κήπους και τα καταστήματα κατοικίδιων ζώων, τα αδέσποτα κ.α. Όλα τα μέλη του "MOVE" υιοθέτησαν το επώνυμο
της Αφρικής, απέφυγαν τις σύγχρονες ανέσεις,τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και κάθε χημική ουσία. Ταυτόχρονα, άρχισαν να παίρνουν πρωτοβουλίες για στήριξη των τοπικών κοινοτήτων, και την απεξάρτηση ατόμων απο τα ναρκωτικά. Αυτό το κοινόβιο μπήκε απο νωρίς στο στόχαστρο των αρχών, της
"Αν διώξετε τον Αγγλικό στρατό και κρεμάσετε την πράσινη σημαία χωρίς οργάνωση Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, οι προσπάθειες σας θα είναι μάταιες.Η Αγγλία θα κυβερνάει ακόμα,με τους καπιταλιστές της". Σαν σήμερα, 12 Μαίου 1916, οι Άγγλοι εκτελούν τον Ιρλανδό επαναστάτη Τζέιμς Κόνολι.
Ο Κόνολι υπήρξε ενεργός Σοσιαλιστής οργανωτής, μαχητικός συνδικαλιστής και συγγραφέας για περίπου 30 χρόνια, στη Σκωτία, την Ιρλανδία και την Αμερική. Αφιέρωσε τη ζωή του στον μαρξισμό και στην απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Γεννήθηκε, από φτωχούς Ιρλανδούς μετανάστες, σε ένα
γκέτο του Εδιμβούργου, στη Σκωτία. Ο πατέρας του δούλευε ως μεταφορέας κοπριάς στις φτωχογειτονιές. Ο Κόνολι άρχισε να δουλεύει όταν ήταν 10 ή 11 χρονών. Στοχοποιημένος για την πολιτική του δραστηριότητα στη Σκωτία, μετακόμισε στην Ιρλανδία, όπου άρχισε, το 1896, να οργανώνει τη
Σαν σήμερα πριν απο δύο χρόνια, 11 Μαίου 2022, οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής δολοφονούν την 51χρονη Παλαιστίνια δημοσιογράφο Σιρίν Αμπού Άκλεχ-από τις πιο γνωστές του ρεπόρτερ του Αλ Τζαζίρα-ενω μετέδιδε επιδρομή του Ισραηλινού στρατού. Ο δημοσιογράφος Αλί Αλ Σαμούντι, που
βρίσκονταν δίπλα της και τραυματίστηκε επίσης, δήλωσε ότι στο σημείο δεν υπήρχε παρουσία ένοπλων Παλαιστινίων μαχητών και ότι ο Ισραηλινός στρατός τους πυροβόλησε εν ψυχρώ,χωρίς να καμία προειδοποίση να φύγουν η να σταματήσουν τα γυρίσματα.Η δημοσιογράφος πυροβολήθηκε στο κεφάλι.
Στην κηδεία της, οι δυνάμεις του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ επιτέθηκαν ακόμα και σε αυτούς που κρατούσαν το φέρετρο και σε όσους είχαν Παλαιστινιακές σημαίες. Η δολοφονία ξεσήκωσε διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο και (ξανά)οι υποκριτικές διακηρύξεις για "έρευνες"δεν κατέληξαν