Βλέπω ερίζουν για το παιδί που πήρε υποτροφία για το Yale
Καταρχάς, συγχαρητήρια στο παιδί, τον Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο, που με προσωπικό κόπο και διάβασμα πέτυχε τον στόχο του και μακάρι στο μέλλον να διαγράψει μία λαμπρή πορεία στον τομέα του
Καταρχάς, συγχαρητήρια στο παιδί, τον Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο, που με προσωπικό κόπο και διάβασμα πέτυχε τον στόχο του και μακάρι στο μέλλον να διαγράψει μία λαμπρή πορεία στον τομέα του
Άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα πριν λίγα χρόνια ήταν ο Νέστορας Χαχαμης από το ΓΕΛ Παλαιρου (Αιτωλοακαρνανίας) που κατόρθωσε το 2015 να πάρει υποτροφία για το MIT. Αν δεν απατώμαι, έναν χρόνο μετά άλλο ένα παιδί από την Θεσσαλονίκη πήρε υποτροφία για το Harvard
Η αριστεία, η πραγματική αριστεία, η έρευνα, η επιτυχία δεν έχουν κομματικό πρόσημο. Το ότι ένα παιδί κατορθώνει ένα τέτοιο σπουδαίο επίτευγμα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είχε κοινωνική ζωή ή ότι ζούσε αποστειρωμενο μόνο μελετώντας
Αντί, λοιπόν, να κοιτάτε να οικειοποιηθειτε κομματικά την επιτυχία ενός παιδιού που δεν ξέρετε, οφείλουμε (ΟΛΟΙ) να δημιουργήσουμε το πρόσφορο έδαφος ώστε όλο και περισσότερα παιδιά να ενημερώνονται και να μπορούν να διεκδικούν υποτροφίες, αντί να χάνουν 6 ώρες στο σχολείο και
5 ώρες κατά μ.ο/μέρα σε φροντιστήρια/ξένες γλώσσες να φτιάξουμε ένα Λύκειο πρότυπο που αντί να προάγει την παπαγαλια, να προσφέρει ουσιαστική γνώση (αλλά τι λέω; και οι φίλοι σας οι φροντιστηριαρχες; τα ιδιωτικά;). Θα έπρεπε να τους δίνουμε χρόνο, χρήμα και κίνητρα να ασχολούνται
Με επιστημονικά project, με τον αθλητισμό, με διαγωνισμούς (αλλά πού να βρουν χρόνο ε; πώς θα τα κονομησουν αλλιώς τα φροντιστήρια). Θα πρέπει να επενδύσουμε στα παιδιά, αλλά μάλλον κοστίζει (και σιγά μην ρίξουμε λεφτά να αλλάξουμε εκ βάθρων το εκπαιδευτικό σύστημα)
Το "αιεν αριστεύειν" λοιπόν δεν είναι κομματικό τσιτατο ή μια στείρα φράση στα αριστεία που παίρναμε. Είναι τρόπος ζωής 
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
