Today we are going to talk about ancient relics in the hillforts: antennae daggers that appear, whole, many centuries after they were made, in Late Iron Age hillforts. What stories have we lost about them?
Our first treasure appeared in the foundations of a house in the hillfort of Os Castros (Taramundi, Asturias, near the border with Galicia). The house had been built in the Late Iron Age. The hillfort was inhabited from the Late Bronze Age.
Look at it: gorgeous. Because it preserved the organic material of the sheath, radiocarbon dating was possible. Between the 14th and 10th centuries BC. These daggers have Central European influences on the handles and Mediterranean influences on the blades.
This one was recently found under a pavement of an Iron Age fish factory in the promontory fort of A Lanzada (Sanxenxo, Galicia). It may be of Cyprus / eastern Mediterranean origin (8th-4th centuries BC). But it appeared in a 2nd century BC context!
And I 😍 the last one. It is a kind of miniature of a dagger, only 15.4 ctms long, useless, like a toy, or a votive object. It was found in the Roman levels of the Viladonga hillfort. This dagger tells us how the shape was the memory centuries after.
It is difficult to know how much ritual or just abandonment was involved in leaving the daggers, but such simple deposits are common in Galician hillforts. They tell us how Iron Age people managed their past.
Thanks to archaeologists Ángel Villa and Rafael Rodriguez for their kind help. Pics of the daggers: Taramundi (Principado de Asturias), A Lanzada (Deputación de Pontevedra), Viladonga (Museo do Castro de Viladonga).
If you need more Iron Age stamina, there is an available charger here!
Curiosear nas fotografías que fixo Thurston Thompson en 1866 da catedral de Santiago e o seu contorno permítenos observar un detalle: como esa data, case a metade do XIX, é MOI antiga. O mundo que vemos aí procede de máis atrás. E nótase en todo tipo de detalles.
Primeiro, algo moi curioso. Nesta edición dunha escolma das súas fotos editada en Londres en 1868 observade como a Mateo aínda se lle designa polo seu nome en galego. Cando o pórtico colla gran sona pasará a ser Maestro. Pero aínda non estamos aí.
Algunhas fotos permiten achados sorprendentes. Como a presenza da Fons Mirabilis, a mítica fonte medieval dos peregrinos que aparece no Códice Calixtino, situada ao carón da porta do pazo de Xelmírez. Hoxe está no claustro da catedral. Mirade esoutro ángulo. Non é doada de ver!
Este vindeiro domingo celébrase a Ofrenda do Reino de Galicia na catedral de Lugo. Pero non sei se sabes se que alí, vinculado a ese ritual, viviuse un curioso episodio que conecta a monarquía inglesa co reino de Galicia. E que aínda hoxe podemos ver.
A principios de maio de 1719 entraron un Lugo un grupo de cabaleiros que viñan de incógnito. O Capitán Xeral do reino de Galicia advertira por carta ao concello e o cabido da chegada dunha personaxe, con nome en clave, o 'cabaleiro de Connock'. Viaxaba cun séquito reducido.
O cabaleiro de Connock era o nome en clave de nada menos que Xacobe III de Inglaterra e VII de Escocia, o 'Vello Pretendente'. Viña acompañado de parte do seu Estado maior. Moveuse esa primavera entre varias cidades galegas, na retagarda dunha operación militar. Á espera.
Máis ou menos nestes días, no ano de 1147, o burgo de Faro, logo coñecido como A Coruña, viu aparecer unha flota inmensa. Era os barcos da Segunda Cruzada, que partira do porto inglés de Darmouth uns días antes. Nunha das crónicas deses días temos un dato ben intrigante.
Temos dúas crónicas de cruzados que dan conta das súas accións en Galicia e a súa peregrinación á catedral. A fonte máis coñecida é a dun destes guerreiros, Osbernus ou Osborne, que describe a principal acción desa campaña: a conquista de Lisboa en apoio a Afonso Henriques.
Pero imos centrarnos na visita a Faro, á Coruña, que describe Osborne. Nela entrecrúzase de xeito moi singular a realidade e a tradición oral. Por exemplo, fala dunha misteriosa ponte de 24 arcos que o mar vai desvelando pouco a pouco.
Even today, the hill of the ancient oppidum play a central role in the biggest Galician town, Vigo. Despite the fact that most of the hillfort of O Castro has been destroyed by a 17th century fortress, excavations have uncovered some intriguing structures.
#HillfortsWednesday
The old pictures of one of the largest hillforts of Gallaecia are simply stunning. You can see here the stone walls of the 17th fortress in the top. But in the slope, the well preserved Iron Age terraces and even ramparts!
#HillfortsWednesday
Excavations focused in the western slope, where a Late Iron Age and Roman occupation was unveiled. A lot of imported artifacts were found but also some interesting evidence of a workshop or another non domestic activities.
#HillfortsWednesday
No cruceiro norte da catedral de Ourense, na porta de subida á torre, enfronte da capela do Santo Cristo, atópase o que é un dos programas iconográficos máis enigmáticos da arte medieval galega. Unha batalla iniciática que abraia.
A pouco que un se fixe mirará algo estraño. Hai unha porta románica cun tímpano enriba, pero por riba unha especie de óculos dos que sobresaen enigmáticas figuras ata unha gran altura. Son aberturas da escaleira de caracol que sube ata o tellado.
Sobre a porta, a imaxe xa nos dá unha clave do que pode pasar: é Daniel no foxo dos leóns. De algún xeito, estanos avisando de que se pasamos esa porta imos estar rodeados de múltiples perigos e sen ningunha defensa.
Só nós fronte o descoñecido.
Na igrexa de Tállara (Lousame) hai un espectacular panteón que é como unha especie de manual da arte románica galega. Mesmo nos canzorros obscenos e nos gaiteiros!
O interesante é a historia humana que agacha.
No panteón está soterrado un curioso médico: Francisco Romero Blanco, natural de Tállara e reitor da USC (1838-1918). Romero foi home católico, conservador e, ollo-aí, un dos introdutores do darwinismo en Galicia.
Non me agocho: busquei símbolos ocultos no mausoleo. Unha mona?
Romero participou nos debates do seu tempo ao xeito galego: tentando conciliar acrobaticamente o darwinismo coas crenzas católicas na Creación. Saiulle regular e o resultado deulle crebadeiros de cabeza con todas as partes, e tamén coa propia Igrexa.