Thread by @HSarrafpour

مهدی محمدی:
1)ظریف خطای بزرگی کرد؛ به صورت ماه آسمان آب دهان انداخت و این ننگ پاک نمیشود؛ هیچ توجیهی آب رفته را به جو بر نمی‌گرداند؛ او دیدگاهش را گفت و اکنون هرچه بگوید ظاهرسازیست؛ نام او در تاریخ ایران به عنوان کسی ثبت خواهد شد که ناجوانمردانه پنجه به صورت قهرمان شهید ملت کشید.

2) ظریف امنیت ملی را به خطر انداخته است؛ سوال این نیست که از این پس چگونه می‌تواند وزیر خارجه باشد، بلکه سوال این است که او تاکنون چگونه وزیر خارجه بوده است؟ وزیر خارجه چه کسی با چه دیدگاهی و با کدام اهداف؟ فردی با این دیدگاه ها دیگر چه گفته و چه کارهایی کرده است؟

3) قلب ایران آزرده است؛ در کوچه و خیابان می‌شنویم که حاج قاسم را یک بار دیگر شهید کرده‌اند؛ من نمی‌دانم جواد ظریف اکنون در چه اندیشه‌ای است و به دنبال کدام دست توطئه‌گر می‌گردد اما به قول مولانا ادب نگه نداشته و لذا ‘نار شهوت را حطب’ شده است؛ مقصر دیگری وجود ندارد.

4) دشمنان خونی قاسم هم که گویی تاریخ مصرف ظریف را تمام شده دیده و این فایل را منتشر کرده‌، خطای فاحشی کرده‌. دوقطبی مذاکره-مقاومت قرار بود با کسان دیگری ساخته شود اما اکنون با قاسم ساخته شد؛ این یعنی پروژه اصلی که بنا بود تکلیف انتخابات را روشن کند بباد رفته. این مکر خداوند است.

5)داشتن یک روایت امنیتی دقیق از مسئله بسیار مهم است اما تقلیل این موضوع به یک مسئله امنیتی خطاست؛ این مسئله‌ بسیار بزرگ‌تر و عمیق‌تر است؛ نه با چند دستگیری و برخورد قضایی رفع می‌شود و نه با عذرخواهی سرو ته آن هم می‌آید. پرده‌ای افتاده است. تعیین تکلیف بسیار بزرگ تری لازم است.

6)سلیمانی دیپلمات نبود اما دیپلماسی را بمعنای تبدیل قدرت میدانی به قدرت سیاسی از هر کسی بهتر می‌دانست؛ من کسی را متهم نمیکنم اما ظاهرا تحقیر مستمر آمریکا از سوی قاسم در برخی دل‌ها کینه انباشته؛ او اذان و نماز در کرملین را از مشارکت روسیه در جنگ سوریه مهم تر می‌دانست؛

7)ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
مرتبت حاج قاسم رفیع تر از آن است که دست هر عنان بریده ای به آن برسد؛ ظریف تا انتهای عمر باید خجالت زده باشد که به صورت آفتاب خاک پاشیده است؛ اما آفتاب که لطمه نمی‌بیند؛ همچنان بر مومن و کافر بی دریغ خواهد تابید، از جمله بر محمدجواد ظریف.