Thread by @Ahmet66yldz

Kendisini “liberal Müslüman” olarak niteleyen Ziyaüddin Serdar’ın Cenneti Arayan Adam kitabının “Şeytan Ayetleri” bölümündeki, “seküler mutlakçılığın” keyfiliğine dair tanıklığını paylaşmak istiyorum.

Salman Rüşdi’nin Şeytan Ayetleri romanı yayınlandıktan sonra, Rüşdi’nin arkadaşı, feminist romancı Fay Weldon, Channel 4’da bir konuşma yapar. Bu konuşmanın farklı versiyonları daha sonra Listener, New Satesman and Society ve Observer’da yayınlanır.

Bu konuşma, Kuran’ın “düşüncesizliğine” karşı, İncil’in düşünceyi nasıl beslediğine ve cennet-cehennem anlatılarına ilişkin alaycı ve hakaretamiz ifadelerden oluşmaktadır. Buradan hareketle Weldon, İslam’ın Batılı toplumlarda Müslümanlara öğretilemeyeceğini ileri sürer.

Bunun üzerine Ziyaüddin Serdar, bu broşürdeki “Müslüman” ifadesinin yerine “Yahudi” kelimesini koyarak bir avukat arkadaşına gönderir. Aldığı cevap şu olur: “Eğer Yahudi kelimesi gerçekten oradaysa, daha ‘ırkçı’ bile diyemeden kendisini hakim önünde bulacaktır.”

Serdar, sonra “Müslüman” kelimesi yerine “eşcinsel”i koyar ve London Weekend Television’daki eşcinsel bir arkadaşına gösterir. Eşcinsel arkadaşının yorumu: ”Eğer gerçekten böyle deseydi, Hampstead sokaklarında yürüyemezdi.”

“Müslüman” kelimesi yerine “Siyah” kelimesini koyduğunda da benzer bir tepki alır.

Bunun üzerine, Weldon’a cevap mahiyetinde bir yazı yazar ve bağlantıları üzerinden New Statesman and Society, Observer, Independent ve Times’ı arar ama hiç biri Serdar’ın yazısını yayınlamak istemez.

Serdar’a göre, bunun anlamı şuydu: sekülarizmin mutlak ilkeleri sorgulanamazdı. Kimsenin onun görüşünü dinlemek istememesi, bazı insanların diğerlerinden daha fazla ifade hürriyetine sahip olduğunu gösteriyordu.

Böylece Mart 1989’dan başlayarak sonraki bir yıl içinde, Merryl Davies ile birlikte Distorted Imagination: Lessons from the Rushdie Affair (Saptırılmış Tasavvur: Rüşdi Olayından Dersler) kitabını kaleme alırlar. Rüşdi’nin kitabının yasaklanmasına da, ölüm fetvasına da karşıdırlar

Kitap yayınlandıktan sonra, Batı'daki seküler medya tarafından görmezden gelinir. Serdar’ın yorumu: “Batı seküler dünyasında ifade özgürlüğü, ancak seküler güce veya seküler güç yapısına ulaşma şansına sahip olanlara aitti.”

“Batı’nın görünür gerçeği ve doktrini olarak, (sekülarizm) kendi görüşü dışındaki her ihtimali ve potansiyeli önemsizleştirir ve görünmez kılar. Sekülarizm güç arzusunu maskeler ve diğer tüm otoriter ideolojiler gibi öldürücü eğilimleri besler.”

Ve son not: “”Güçlülerin kutsallara küfredilmesine karşı yasaya ihtiyacı yoktu; onlar kutsal alanı ihlal eden bir tiyatro oyununun, bir filmin, bir kitabın daha izleyiciyle buluşmadan durdurulmasını sağlayacak yeterli nüfuza sahiplerdi.”

Hisse: Biz yaşadıkça “tarihin sonu” olmayacak, çünkü tarih bizim yani “insanın” hikayesidir. İnsanın kemal yolculuğu ise ancak bir "kıyametle" son bulacaktır. Günümüzün hakim anlatısı olarak Batı modernitesi ise bu yolculuğun duraklarından biridir, o kadar.