Thread by @agamemnon_st

Πέρυσι τέτοιο καιρό, άνοιγαν ξανά τα χειρουργεία μετά το 1o λοκντάουν. Όλα; Όχι. Το παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, παρέμενε κλειστό,καθώς αν και μοναδικό κέντρο στο ΕΣΥ και το μοναδικό μη πλήρως ιδιωτικό που είναι εντός παιδιατρικού νοσοκομείου,

επιλέχθηκε αυτό για να γίνει μονάδα ΜΕΘ-covid για παιδιά. Οι διαμαρτυρίες των γονέων εισακούστηκαν τελικά από καθαρή τύχη, καθώς στο τουίτερ τα τουίτς για το #ΠαίδωνΑγίαΣοφία, μπλέχτηκαν μαζί με τα τουίτς για την Αγιά-Σοφιά για την οποία υπήρχε τεράστιο ενδιαφέρον, καθώς πρόσφατα

ο Ερντογάν την είχε μετατρέψει σε τζαμί. Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν που το θέμα αναδείχθηκε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στις 29/05/2020.
Είχε τέτοια απήχηση το θέμα, που την επομένη ο Υπουργός Υγείας αναγκάστηκε να μιλήσει γι΄αυτό στη Βουλή, λέγοντας βέβαια ότι

πρόκειται για fake news. Ωστόσο οι δημοσιογράφοι επιτέλους ασχολήθηκαν με το πρόβλημα που υπάρχει εδώ και μια δεκαετία και αναδείχθηκε το ζήτημα με τα παιδιά που είχαν εξαφανιστεί από τις λίστες χειρουργείων, χωρίς να έχουν χειρουργηθεί.

Αυτό ανάγκασε το Υπουργείο Υγείας να δημιουργήσει αλλού ΜΕΘ-covid ώστε να ανοίξει το παιδοκαρδιοχειρουργικό.
Και που άνοιξε όμως, παραμένει σε υπολειτουργία, όπως τα τελευταία δέκα χρόνια. Για το Υπουργείο Υγείας όμως αυτό δεν είναι πρόβλημα.

Ίσα-ίσα το χρησιμοποιεί και ως επιχείρημα, λέγοντας «πώς κάνετε μωρέ έτσι για ένα κέντρο που δεν λειτουργεί σωστά εδώ και 10 χρόνια;». Άρχισε μάλιστα να λέει ότι το πρόβλημα υπολειτουργίας του τελευταίου έτους, ήταν εξαιτίας της ανακαίνισης.

Λες και όταν μια κλινική ανακαινίζεται, ειδικά όταν δεν υπάρχει εφάμιλλη πουθενά αλλού στο ΕΣΥ, δεν φροντίζουν να λειτουργεί προσωρινά σε άλλο χώρο όσο διαρκεί η ανακαίνιση.
Και φυσικά υπάρχει και το επιχειρήματα «σιγά τώρα και τι έγινε;».

Όσο το κέντρο ήταν κλειστό λόγω ανακαίνισης, ένα ελληνόπουλο που αναζητούσε μήνες ένα μόσχευμα, έχασε το μόσχευμα που βρέθηκε τότε, επειδή το κέντρο ήταν κλειστό. Τον Ιούνιο του 2020 ένα πρόωρο νεογνό με στένωση ισθμού αορτής,

υποχρεώθηκε σε διπλή επέμβαση, αλλά επειδή δεν λειτουργούσε το κέντρο στο Αγ. Σοφία, μετά το χειρουργείο έπρεπε να μεταφερθεί αλλού, σε εντατική μονάδα που μπορούσε να φροντίσει πρόωρα νεογνά. Μια εβδομάδα μετά υπέκυψε. Αν λειτουργούσε το κέντρο στο Αγ. Σοφία θα ζούσε;

Κανείς δεν γνωρίζει. Αυτό που είναι σίγουρο όμως, είναι ότι δεν προσφέραμε στο πρόωρο αυτό νεογνό την φροντίδα που έπρεπε και μπορούσαμε.
Κι όμως, για το τόσο σοβαρό αυτό θέμα, δεν μπορούμε να μιλήσουμε σοβαρά.

Οι μεν θα το εργαλειοποιήσουν για να γίνει άλλη μια αφορμή για στείρα κριτική στην κυβέρνηση. Οι δε θα το αγνοήσουν, γιατί θα χαλάσει την εικόνα της αγαπημένης τους κυβέρνησης. Τα ΜΜΕ σιωπούν. Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε 10 χρόνια τώρα για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση,

παρουσιαζόμαστε σαν κάτι γραφικοί, που βρήκαμε ένα ανύπαρκτο θέμα να γεμίζουμε την πλήξη μας. Η ντροπή ανήκει σε όλους μας. Από ντροπή άλλωστε μιλάω κι εγώ. Γιατί όταν άκουσα τον Οκτώβριο του 2011 την είδηση ότι το παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο κλείνει, η πρώτη μου σκέψη ήταν

«ευτυχώς Θεέ μου, εμείς το προλάβαμε ανοικτό», χωρίς να σκεφτώ τους γονείς και τα βρέφη που δεν θα το προλάβαιναν. Είναι ντροπή μας ως πολιτεία, που επιτρέπουμε στο κράτος να επιδοτεί αδρά δομή εκτός ΕΣΥ και εκτός παιδιατρικού νοσοκομείου, αφήνοντας το μοναδικό κέντρο εντός ΕΣΥ

εντός παιδιατρικού νοσοκομείου να υπολειτουργεί κ να κλείνει σε κάθε ευκαιρία. Ένα τόσο κραυγαλέο λάθος, με τόσο ολέθριες συνέπειες, δεν το εμποδίζει κανείς, λόγω της σιωπής μας. Γιατί δεν έχουμε μάθει ως πολίτες να θυμώνουμε για τα σημαντικά, ούτε πώς να εκφράζουμε τον θυμό μας