Η συγκάλυψη της υπόθεσης δολοφονίας του Νίκου Σακελλίων από τις αστυνομικές ανακριτικές αρχές δικαιώθηκε σε όλα τα στάδια. Οι καταθέσεις των αστυνομικών κρίθηκαν ειλικρινείς, μέχρι που κατά λάθος προδόθηκαν από συναδέλφους τους που είχαν παρευρεθεί στο περιστατικό.
Τα κινητά που χρησιμοποιήθηκαν από τους αστυνομικούς εξαφανίστηκαν. Τα πράγματα του νεκρού το ίδιο. Η κατασκευή ενός ψευδομάρτυρα από την αστυνομική ανάκριση για να καλύψει τους εμπλεκόμενους δεν απασχόλησε ποτέ κανένα δικαιοδοτικό όργανο.
Ο εργολάβος κηδειών που είχε εξαφανίσει τη σορό παραπέμφθηκε και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε τρία χρόνια φυλάκιση, αλλά αυτό δεν οδήγησε ποτέ σε αμφιβολίες για τους λόγους της εξαφάνισης, της σήψης του πτώματος και της διαφαινόμενης εκ των υστέρων
τοποθέτησης ενός πράγματος που δεν υπήρχε στον λαιμό του νεκρού την ώρα που κατέρρεε.
Η υπόθεση ξεπερνούσε το πλαίσιο μιας απλής συναλληλέγγυας κάλυψης. Οι διαπλοκές στα μετόπισθεν δεν βγήκαν ποτέ στον αέρα. Το έγκλημα της συγκάλυψης, πιο πολύ και από αυτό της ανθρωποκτονίας, θα βαραίνει στις συνειδήσεις όλων όσοι ασχολήθηκαν.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
