Επειδή πολύ ψάρωσα με τα 1824 drones στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο, είπα να μαζέψω video που κατέγραψαν τη φάση από κάμποσες διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μοιάζει σαν από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Οπτική γωνία Νο 1. #ERTTokyo2020
Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχαν περιπτώσεις ηθοποιών που "διόρθωναν" την ηλικία τους (προς τα κάτω πάντα). Συνήθως δεν με απασχολούν κάτι τέτοια και τα αφήνω στους κουτσομπόληδες. Όμως σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις ξετυλίγεται ένα πολύ ενδιαφέρον κουβάρι. Ας πάμε πίσω στο 1947! /1
10 Μαρτίου του 1947 και η Finos Film βγάζει στις κινηματογραφικές αίθουσες (δλδ για να είμαστε ακριβείς μόνο σε μία, στο Κρόνος της πλ. Ομονοίας) τη Μαρίνα σε σενάριο και σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Στη μετακατοχική Ελλάδα ο κινηματογράφος προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. /2
Ανάμεσα στις προωθητικές φωτογραφίες από τη Μαρίνα διασώζεται σε άψογη κατάσταση κι αυτή εδώ στο αρχείο της Finos Film. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας κορτάρει μια νεαρή κοπέλα. Με αφορμή την πρόσφατη απώλειά της, κάποιοι αναγνώρισαν τη Γκέλυ Μαυροπούλου ως την κοπέλα αυτή. Όμως... /3
Ίσως έχετε δει αυτό το γραφικό που εξηγεί πως ο Charlie Chaplin γύρισε τη σκηνή με τα πατίνια στους Μοντέρνους Καιρούς το 1936. Η τεχνική λέγεται "Matte painting" και χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένεις... (Mini) thread /1
Η τεχνική του Matte Painting είναι πολύ απλή ως ιδέα. Ένα μεγάλο τζάμι μπαίνει ανάμεσα στην κινηματογραφική μηχανή και το σκηνικό. Πάνω στο τζάμι ένας επιδέξιος τεχνίτης έχει ζωγραφίσει το μέρος του σκηνικού που είναι πολύ ακριβό για να φτιαχτεί. Πάντα όμως με τρόπο "αόρατο". /2
Η τεχνική του Matte Painting χρησιμοποιήθηκε για πολλές δεκαετίες. Όσο περνούσε ο καιρός σε όλο και πιο εξεζητημένες εφαρμογές, ιδίως σε παραγωγές όπου το budget αρκούσε για να γίνει πράξη το όραμα του σκηνοθέτη. Όπως στην πρώτη τριλογία του Star Wars. /3
Ας εικονογραφήσουμε όσα αναφέρουν τα ρεπορτάζ για την ανεύρεση των κλεμμένων πινάκων της Εθνικής Πινακοθήκης με ένα μικρό φλασμπάκ σε ταινίες του είδους.
"Επί έξι μήνες, σχεδόν σε καθημερινή βάση, παρακολουθούσε το κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης."
Entrapment (1999) /1
"Είχε παρατηρήσει τις συνήθειες των φυλάκων, ακόμη και τις ώρες στις οποίες έκαναν διάλειμμα για τσιγάρο."
Ocean's Eleven (2001) /2
"Πήγε στην Εθνική Πινακοθήκη στις 9 Σεπτεμβρίου του 2012 με το Μετρό."
Entrapment (1999) /3
Oops! Στο "Ο Θάνατος Θα Ξαναρθή" (1961) ο Επιθεωρητής Φοξ (Βασίλης Διαμαντόπουλος) φτάνει στον τόπο του εγκλήματος. Τον περιτριγυρίζουν ρεπόρτερ καθώς βγαίνει από το Land Rover Series I. Φευγαλέα φαίνεται στην πόρτα η επιγραφή "Κινηματογραφικό Συνεργείο". Πρόκειται για... 1/4
Πρόκειται για ένα από τα Land Rover που είχε η @FinosFilm για τα συνεργεία εξωτερικών γυρισμάτων. Το συγκεκριμένο με πινακίδα 4422 το βλέπουμε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια με το "κινηματογραφικό συνεργείο" και το FF στην πόρτα στην εναρκτήρια σεκάνς του "5.000 Ψέμματα" (1966) 2/4
Το ίδιο Land Rover με πινακίδα 4422 το βλέπουμε "ανφάς" (ώστε να μην προδίδεται ο πραγματικός ιδιοκτήτης του) και στη "Στεφανία" (1966). Βρισκόμαστε στην αυλή του αναμορφωτηρίου, δλδ του στούντιο της FF στους Αγίους Αναργύρους (αλλά αυτό είναι μια άλλη τεράστια ιστορία) 3/4
29 Μαΐου 2021. Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από το θάνατο του Ντίνου Ηλιόπουλου. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1948, όταν σε ηλικία 33 ετών έπαιξε στο "100.000 λίρες" του Αλέκου Λειβαδίτη. Πρώτης τάξεως ευκαιρία για mini thread αλλά και για να διορθωθεί κι ένα λάθος. /1
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος έκανε ντεμπούτο στο θέατρο το καλοκαίρι του 1944, στο θίασο της Κυρίας Κατερίνας και την παράσταση "Κυρία... Σας Αγαπώ". Το πρόγραμμα [που έχει και Γερμανική σελίδα, αφού η Αθήνα ακόμα ήταν υπό κατοχή] αναφέρει ότι υποδύθηκε τον Μαίτρ ντ ότέλ του Σατώ Πάλμ ./2
Ο πρώτος ρόλος στον κινηματογράφο για τον Ντίνο Ηλιόπουλο ήρθε στο "100.000 λίρες" όπου έπαιξε δίπλα στον Μίμη Φωτόπουλο. Το σενάριο ήταν του Νίκου Τσιφόρου και η σκηνοθεσία του Αλέκου Λειβαδίτη. Η ταινία γυρίστηκε στα τέλη του 1947 κι έκανε πρεμιέρα στις 9 Φεβρουαρίου 1948. /3
Σίγουρα υπήρξε στιγμή που αναφωνήσατε «αυτά δε γίνονται ούτε στο σινεμά!» Σήμερα έχω μια ιστορία που δικαιούται απόλυτα αυτόν τον τίτλο. Μόνο που αυτή η ιστορία τελικά όντως «τρύπωσε» στο σενάριο αγαπημένης ταινίας. Κυρίες και κύριοι να σας συστήσω τον Michel Folco. [thread] /1
Ο Michel Folco είναι ένας Γάλλος συγγραφέας. Τα 5 βιβλία που έχει ως τώρα κυκλοφορήσει έχουν συμπαθητικές κριτικές και μια κάποια επιτυχία. Όμως ο 77χρονος σήμερα Folco δεν ήταν πάντα συγγραφέας. Τις δεκαετίες 1970 και 1980 ήταν από τους πιο γνωστούς και καλούς φωτορεπόρτερ. /2
Στις αρχές των 80s ο Michel Folco έχει κάνει μέρος της καθημερινής του ρουτίνας την εξής συνήθεια. Περνά από τους αυτόματους φωτογραφικούς θαλάμους του Gare de Lyon (και άλλων κεντρικών σημείων) στο Παρίσι, μαζεύει τις πεταμένες φωτογραφίες και με αυτές γεμίζει άλμπουμ. /3