Türkiye’de sağ ve antisemitizm meselesini çalışırken bu kitabı—içinden ne çıkacak—korkusuyla okumuştum. İçinden bir yüz akı çıktı. Hilmi Ziya Ülken, döneminin fersah fersah ilerisindeymiş. 1944 yılında söylenmesini beklemeyeceğiniz birkaç cümle şöyle: 
“Yahudi tarihinin tetkiki ve bugünkü dünya vaziyetinde Yahudi meselesinin incelenmesi, şuurlu ve derin görüşlü bir cemiyet anlayışında antisemit hareketin lüzumsuzluğunu ve daha doğrusu bunun asıl temelli içtimai meseleleri zaman zaman örtmek ve +
. . . gizlemek için ileri sürülen bir sahte mesele (pseudo-probleme) olduğunu meydana çıkarır.” (s.26-27)
“Bir ırka, hatta bir kavme ait değişmez hususi karakterlerden bahsetmek doğru değildir. İngilizler on yedinci asırda fanatik, heyecanlı ve taşkın idiler. Bugün kendilerinin soğuk kanlı ve tesamühlü oldukları söylenmektedir. İmparatorluk devrindeki +
. . . eski Osmanlıların karakteri ile bugünkü Türklerin mizacı arasında hayli fark olsa gerektir.” (s.122)
“. . . Yahudi meselesinin bizce mühim olan tarafı, böyle bir meselenin gerçek olarak mevcut olmasından ziyade onun kimler tarafından ve niçin icadedildiğini araştırmak noktasıdır” (s.178)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
