Thread by @DaraTusi

نام رازی را همه شنیده‌ایم.
بسیاری بخاطر الکل وبرخی بخاطر سرمسازی که رضاشاه ساخت ودانشگاه کرمانشاه که پسرش؛ که نام نامیِ وی برآنهاست.
همه میدانیم او دانشمند بوده.
آنچه که بسیاری نمیدانیم اما آنست که وی فیلسوف نیز بوده.
این بخش از هویت او، آگاهانه نادیده مانده.
اما چرا آگاهانه؟ 1/4

رازی یک ضددین بود.
او باور راسخ داشت که پیامبران همه دروغگو یا متوهم بوده‌اند.
کتابهایی هم در این باره نوشت که همه‌ی آنها بدست علمای اسلام و پیروانشان سوزانده شد.
بخت اما با بشریت و ایرانیان میهن‌پرست اندکی یار بود و برخی دانشمندان مسلمان همروزگار او -که کافرش میشماردند- بر
2/4

آثار او نقد نوشتند.
از رهگذر همین نقدها، امروزه ما بخش‌هایی از دیدگاه‌های رازی را میدانیم. آنچه در نگاره‌ی پیوستی به زنجیره‌توییت آمده، بخشی از این دست فرازهای پراکنده‌ی بازمانده است.
بیرونی، اخترشناس و ریاضی‌دان نامدار ایرانی در وصف رازی چنین مینویسد:
«رازی نه تنها اسلام که
3/4

همه ادیان را خوارمیداشت. او پیامبران را شیاد میدانست که در بهترین حالت بیمارروانی بوده‌اند.»
ذبیح‌الله صفا در وصف او میگوید:
«کتاب نقض الادیان حاوی شدیدترین حملاتی‌ست که در اعصار قدیم بشریت به ادیان صورت گرفته‌است.»
امروز پنجم شهریور، روز رازی ست. یاد این فخر بشریت گرامی باد.
4/4