Thread by @RedKingOfCool

Let's talk about #ΔΕΗ @ParamytheniaZoi..
Σωτήριο έτος 2007 και μαζί με έναν συνάδελφο από Γερμανία φτάνω στο ΛΚΔΜ Λιγνιτικο Κέντρο Δ. Μακεδονίας για την παράδοση εξοπλισμου που είχε αγοράστει από την ΔΕΗ και την εκπαίδευση του προσωπικού στην χρήση του διάρκειας μιας εβδομάδας

Φτάνουμε Δευτέρα πρωί στις 8.30 στο κτίριο του ΛΚΔΜ και στην αίθουσα που θα γινόταν η θεωρητική εκπαίδευση του προσωπικού. Μας περιμένει ένας προϊστάμενος μαζί με 25 χειριστές του εξοπλισμού.Μετά τις χαιρετούρες μπαίνουμε όλοι στην αίθουσα όπου ο υπεύθυνος μας δίνει μια λίστα των

παρόντων για να πάρουμε παρουσίες να υπογράψουν και να αρχίσει η εκπαίδευση. Πράγματι έτσι γίνεται και αρχίζει ο συναδέλφος την εισαγωγή και εγώ σε ρόλο μεταφραστή. όλα πάνε ρολόι και στις 10 αποφασίζουμε ένα διάλειμμα 15 λεπτών. Οι χειριστές αποχωρούν απο την αίθουσα και εγώ με

συνεργάτη μου μένουμε για να οργανωθούμε σχετικά με την συνέχεια της εκπαίδευσης. Μετά απο λίγο μου λέει να φωνάξω μέσα τους χειριστές να συνεχίσουμε. Βγαίνω στον διάδρομο και βλέπω μόνο 5 από τους 25 που ήταν πριν παρόντες. τους καλώ μέσα και ρωτάμε που βρίσκονται οι υπόλοιποι

20 χειριστές και ακούω τα εξής :
-Ο Κώστας πήγε νοσοκομείο να πάρει κάτι εξετάσεις της μάνας του
-Ο Νίκος έχει να ποτίσει τα χωράφια του
-Ο Μάκης έχει ραντεβού με την τράπεζα για ένα δάνειο
-Ο Γιάννης σε μια βδομάδα βγαίνει σε σύνταξη και τον έβαλαν εκπαίδευση αυτή την βδομάδα

γιατί αμαρτία να δουλέψει..
Με ντροπή μεταφράζω στον Γερμανό συνεργάτη μου ο οποίος γίνεται έξαλλος και ζητά να έρθει ο υπεύθυνος που μας περίμενε το πρωί. Τον καλώ αλλά μου λέει πως είναι σπίτι γιατί έχει μάστορες και θέλει να τους επιβλέπει. Φανερά θυμωμένος μου λέει θα

συνεχίσει με όσους είναι παρόντες. Η μέρα περνά και το βράδυ στο φαγητό του κάνω μια μικρή περιήγηση στον μαγικό κόσμο του ελληνικού δημοσίου. την επόμενη μέρα το πρωί 8.30 όλοι παρόντες και οι 25 χειριστές και ο υπεύθυνος με το χαρτί παρουσιων στο χέρι. Ο συνεργάτης μου παίρνει

το χαρτί και το βάζει στην τσάντα του χωρίς να πάρει παρουσίες. ο υπεύθυνος ρώτα τι συμβαίνει και μου λέει να του πω ότι παρουσίες θα πάρει στις 15.00 που τελειώνει η εκπαίδευση. Αμέσως ο υπεύθυνος αρχίζει τις φωνές οπως και οι εκπαιδευομενοι χειριστές που μου λένε δεν ότι δεν

μπορούν να χάνουν την μέρα τους εδώ. Το πράγμα σοβαρεύει και ο υπεύθυνος καλεί τον διευθυντή προσωπικού του ΛΚΔΜ ο οποίος μου ζητά να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας μου. Ο συνεργάτης μου του απαντά ότι η απόφαση είναι δική του και αν θέλει μπορει να του δώσει το τλφ του

δικού του διευθυντή στην Γερμανία να μιλήσει μαζί του.ο διευθυντής καθότι 1ον δεν γνωρίζει άλλη γλώσσα και 2ον ξέρει ότι θα γίνει ρεζίλι ζητά από τους χειριστές να παραμείνουν και τους υπόσχεται ότι θα κανονίσει να παρουν τις μέρες αυτές σε άδεια το επόμενο διάστημα. η εκπαίδευση

ολοκληρώθηκε μετά από δύο μέρες και μετά ακολούθησε η εκπαίδευση των τεχνικών που θα συντηρουσαν τον εξοπλισμό και οι οποίοι έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον, επαγγελματική συμπεριφορά, τυπικότητα και έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο το ποσό κορόιδα ήταν που σαν και εμένα δούλευαν

προκειμένου να κουβαλούν στις πλάτες τους τους ανεκδιήγητους συναδέλφους τους. το τελευταίο περί κοροϊδίας ήταν το σχόλιο του ξένου συνεργάτη μου για την παθητική μας στάση απέναντι σε αυτό το που έζησε αυτές τις μέρες. περιττό να σας πω ότι οι ιστορίες που μας είπαν οι ίδιοι
οι

τεχνικοί της ΔΕΗ για τους συναδέλφους τους χειριστές δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα σας περιέγραψα.. ίσως ένα άλλο θρεντ αν βρω το κουράγιο να τα ξανθυμηθω