Παρρησία=Έτσι αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την έκφραση της προσωπικής γνώμης με θάρρος & ειλικρίνεια (πας +ρήσις).Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι εμπνευστές της Δημοκρατίας βασίζονταν στο ότι αν πολλά άτομα εκφράσουν άποψη(συνάθροιση) η απόφαση θα είναι σίγουρα σωστή.Η αρχή της🔽 
παρρησίας όμως αμφισβητήθηκε έντονα μετά την ήττα των Αθηναίων από την Σπάρτη (Πελοποννησιακός πόλεμος).Μια ήττα που χρεώθηκε στην Εκκλησία του Δήμου η οποία τελικώς πήρε τις λάθος αποφάσεις.Με ένα Πλάτωνα να είναι αντίθετος στην δημοκρατική τάξη της εποχής του (λόγω της🔽
υπερβολικής ελευθερίας του λόγου) & ένα Δημοσθένη που θεωρούσε την παρρησία ύψιστο χάρισμα.Στα χρόνια μετά τον Μέγα Αλέξανδρο η παρρησία μεταλλάχτηκε σε αρετή της ελίτ & κυρίως των φιλοσόφων,λόγω των δυο "συστατικών" που πλέον θεωρούνταν απαραίτητα: "την διανοητική ικανότητα"🔽
& "την προσωπική αυθεντία".Και σιγά σιγά λειτουργούσε πλέον ως "διαπροσωπική αρετή". Η παρρησία αποτελεί υψιστο καθήκον μεταξύ φίλων, μας λέει ο Πλούταρχος αλλά & άλλοι Επικούρειοι.Η κριτική θα έπρεπε να γίνεται με διακριτικό τρόπο & στον σωστό χρόνο....Καιρός🔽
να αρχίσουμε να το υιοθετούμε..Καλημέρα σε όλους!!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
