درباره حادثه یازده سپتامبر
این نوشته هم درباره جنگ آمریکا هست و هم درباره مبارزه مردم ایران صادق است.
1. از جنگها نمی توان طفره رفت، فقط می توان آنها را به تعویق انداخت. اگر تو میدان نبرد را انتخاب نکنی، دشمنت انتخاب خواهد کرد و با این کار فقط شانس پیروزی ات را کم کرده ای.
این نوشته هم درباره جنگ آمریکا هست و هم درباره مبارزه مردم ایران صادق است.
1. از جنگها نمی توان طفره رفت، فقط می توان آنها را به تعویق انداخت. اگر تو میدان نبرد را انتخاب نکنی، دشمنت انتخاب خواهد کرد و با این کار فقط شانس پیروزی ات را کم کرده ای.
2. از اسکندر نقل است که می گوید من از ارتش گوسفندان با فرماندهی یک شیر بیشتر می ترسم تا از ارتش شیران با فرماندهی یک گوسفند. به جای اولی مقاومت پنجشیر با فرماندهی احمد مسعود را بگذارید و به جای دومی ارتش آمریکا با فرماندهی جو بایدن.
3. سیاست آمریکا بین دو نقش کلانتر قلدر (جمهوری خواهان) و کدخدای بزدل (دموکرات ها) گیر کرده است. برای حفظ امنیت یا باید همه را تهدید کند یا به همه باج بدهد. در مورد پاکستان، آمریکا همواره باج داده است. یک قدرت اتمی با ده ها میلیون مجاهد اسلامی و دشمن خونی هند؟!
این برای امریکا چنان ترسناک است که ترجیح می دهد هر اتفاقی در افغانستان بیافتد اما کوچکترین اتفاقی در پاکستان نیافتد. یعنی طالبان در افغانستان قدرت بگیرد تامبادا در پاکستان چنین شود. زمانی خواهد رسید که آمریکا متوجه توخالی بودن این تهدید شود.
4. ذهنیت حسابگرانه سرمایه داری جنگ را با سیاست و بیزینس مقایسه و همردیف می کند. به نظر می رسد ما (دست کم مردم) تا حدی باید به مفهوم قدیمی از جنگ به مثابه شرافت بازگردیم.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
