ย้อนกลับไป 45 ปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ได้เกิดเหตุโศกกนาฏกรรมสังหารหมู่กลางกรุงครั้งใหญ่ ณ บริเวณท้องสนามหลวงและมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ [1]
การฆ่าล้างบางที่เกิดขึ้นเป็นผลโดยตรงจากการยุยงปลุกปั่นของขั้วพลังศักดินา ที่กังวลต่อการเติบโตของขั้วพลังบริสุทธ์ของนักศึกษา-ประชาธิปไตย โดยเฉพาะการตั้งคำถามต่อการกลับเข้าประเทศของจอมพลถนอม กิตติขจร ภายใต้การอำนวยความสะดวกของสถาบันกษัตริย์ [2]
การเติบโตของขั้วพลังฝ่ายประชาธิปไตย ถูกมองว่าเป็นภัยต่อความมั่นคงในการสืบทอดอำนาจของขั้วพลังศักดินา และอาจนำพาสังคมไทยให้หลุดพ้นจากการควบคุมของพวกเขา ความกลัวเหล่านี้ นำมาสู่การยุยงปลุกปั่น กล่าวอ้างใส่ร้ายนักศึกษาและประชาชนจนนำมาสู่เหตุการณ์ปราบปรามมวลชนในรั้วมหาวิทยาลัย [3]
เหตุการณ์การสังหารโหดที่เกิดขึ้น สถาบันกษัตริย์โดยเฉพาะบรรดาพระราชวงศ์ชั้นสูงต่างให้การสนับสนุน อุ้มชู ชื่นชม ต่อการสังหารโหดนักศึกษาดังกล่าวอย่างออกหน้าออกตา [4]
ก่อนหน้าเหตุการณ์วันสังหารโหด ในวันที่ 23 กันยายน 2519 ในหลวงภูมิพลและพระราชินีสิริกิติ์ได้เสด็จกลับจากพระราชภารกิจที่ภาคใต้เป็นการด่วน และกลางดึกของคืนเดียวกันนั้น ทั้งสองพระองค์ได้เสด็จไปยังวัดบวร ซึ่งเป็นวัดที่ พระถนอม จำพรรษาอยู่ [5]
ในระหว่างการเสด็จเยือนวัดบวร พระราชินีสิริกิติ์ทรงกล่าวผ่าน คุณหญิงเกนหลง สนิทวงศ์ นางสนองพระโอษฐ์ ว่า ได้ทราบว่า จะมีคนใจร้ายจะมาเผาวัดบวรนิเวศ จึงทรงมีความห่วงใยอย่างมาก “ขอให้ประชาชนช่วยกันดูแลป้องกัน อย่าให้ผู้ใจร้ายมาทำลายวัด” [6]
ภายหลังเหตุการณ์กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น พระบรมโอรสาธิราช (ในหลวงวชิราลงกรณ์ ในเวลานั้น) ได้เสด็จพร้อมด้วย นายธรรมนูญ เทียนเงิน ผู้อำนวยการลูกเสือชาวบ้านเขตพระนคร ไปยังที่รวมตัวของกองกำลังลูกเสือชาวบ้าน และได้พระราชทานกำลังใจต่อเหล่าลูกเสือชาวบ้าน ความว่า [7]
“ข้าพเจ้าขอให้ทุกคนยิ้มแย้มและใจเย็น ๆ ไม่มีอะไรที่แก้ไขไม่ได้ แต่ต้องค่อยแก้ค่อยไป บ้านเมืองตอนนี้กำลังต้องการสามัคคีและกำลังอยู่ในสถานการณ์สำคัญ ฉะนั้นขอให้ทุกคนสลายตัวเสีย ถือว่าให้ของขวัญกับข้าพเจ้า ท่านเหนื่อยกันมามากแล้ว ขอให้กลับไปหลับนอนเสียให้สบาย” [8] 
ภายหลังเหตุการณ์สังหารโหดในวันที่ 6 ตุลาคม พระราชวงศ์ชั้นสูงหลายพระองค์ได้เสด็จเยี่ยมตำรวจและกองกำลังลูกเสือชาวบ้านที่รับบาดเจ็บจากการเข้าปราบปรามนักศึกษา เข้าเยี่ยมและพระราชทานเงินของมูลนิธิให้กับเหล่าตำรวจผู้ได้รับบาดเจ็บจากการ “ปฏิบัติหน้าที่” ในวันที่ 6 ตุลา 2519 [9]
รวมทั้งเสด็จไปร่วมงานพิธีบำเพ็ญกุศลของลูกเสือชาวบ้านผู้เสียชีวิตจากเหตุการดังกล่าว [10]
สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิรินธร ทรงกล่าวสดุดีวีรกรรมของลูกเสือชาวบ้านผู้เสียชีวิตว่า
“การปฏิบัติหน้าที่ครั้งนี้ เป็นไปตามคำสัตย์ปฏิญาณไว้กับลูกเสือชาวบ้าน สมควรแก่การเชิดชูเพื่อเป็นตัวอย่างไว้กับลูกเสือชาวบ้านต่อไปในด้านมีความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์” [11]
“การปฏิบัติหน้าที่ครั้งนี้ เป็นไปตามคำสัตย์ปฏิญาณไว้กับลูกเสือชาวบ้าน สมควรแก่การเชิดชูเพื่อเป็นตัวอย่างไว้กับลูกเสือชาวบ้านต่อไปในด้านมีความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์” [11]
โดยแม้สถาบันกษัตริย์จะเสด็จไปเยี่ยมเยือนเพื่อให้กำลังใจแก่ผู้ได้รับบาดเจ็บและญาติผู้เสียชีวิตจากกรณีเหตุการณ์ 6 ตุลาคมหลายครั้ง แต่ในการเสด็จทั้งหมดกลับไม่ปรากฏการเสด็จไปเยี่ยมเยือนนิสิตนักศึกษา รวมถึงญาติผู้เสียชีวิตจากการสังหารโหดดังกล่าวเลย แม้แต่กรณีเดียว [12]
จากหลักฐานเท่าที่ปรากฏ ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าสถาบันกษัตริย์นั้นมีส่วนเกี่ยวข้องและเลือกข้างอย่างชัดเจน ตราบใดที่เหตุการณ์สังหารหมู่ในวันที่ 6 ตุลา 2519 ยังไม่ถูกชำระ “ฆาตกร” รวมถึง “ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง” ยังไม่ถูกนำตัวมาพิจารณาความผิด ประเทศนี้ก็ยังไม่มีความยุติธรรม [13]
และอาจเรียกได้ว่า ยังไม่มีประชาธิปไตยอย่างแท้จริง [จบ]
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
