Σαν σήμερα, 12 Οκτώβρη 1492,ο αποικιοκράτης Χριστόφορος Κολόμβος φτάνει στις ακτές του "Νέου Κόσμου" και αρχίζει η σφαγή των Iνδιάνων. Η μέρα αυτή θεωρείται -και εορτάζεται-ως η μέρα "ανακάλυψης της Αμερικής". Εδώ και αιώνες, ο Κολόμβος παρουσιάζεται στα βιβλία ως "σπουδαίος
εξερευνητής", "μεταλαμπαδευτής πολιτισμού" κ.α. Τα εγκλήματα όμως που διέπραξε εις βάρος των ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, άγνωστα στο ευρύ κοινό. Το σημείο που προσάραξαν για πρώτη φορά τα τρία ευρωπαϊκά πλοία του Κολόμβου το 1492, ήταν οι
σημερινές Μπαχάμες και το διπλανό νησί της Ισπανιόλα. Την εποχή εκείνη, τα νησιά κατοικούνταν από ιθαγενείς τριών φυλών. Στο ημερολόγιό του ο Κολόμβος περιέγραψε τους ντόπιους ως ευγενικούς και εξαιρετικά φιλόξενους. Δεν διέθεταν όπλα,ούτε είχαν φυλακές στο νησί. Η καθημερινότητά
τους χαρακτηριζόταν από γαλήνη και αρμονία. Ο Κολόμβος αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την ευγένεια και την εργατικότητα των ανυποψίαστων ιθαγενών. Πήρε τους άντρες ως σκλάβους και τους ανάγκασε να δουλεύουν νυχθημερόν στα ανεξερεύνητα ορυχεία για εξόρυξη χρυσού. Παράλληλα άρχισε να
"προετοιμάζει" την περιοχή για αυτούς που θα κατέφθαναν από την Ευρώπη για να αρπάξουν την γη των ινδιάνων. Μέσα στις άθλιες συνθήκες στις οποίες εξαναγκάστηκαν να δουλεύουν οι Ινδιάνοι, ο Κολόμβος διέταζε φρικτά βασανιστήρια για όσους δεν ήταν "αποδοτικοί". Υπάρχουν μαρτυρίες
ότι όχι μόνο τα διέταζε και τα οργάνωνε αλλά συμμετείχε και ο ίδιος. Συχνή πρακτική των στρατιωτών του Κολόμβου ήταν να κόβουν τα χέρια των Ινδιάνων και ύστερα να τα δένουν στο λαιμό τους. Πολλοί ινδιάνοι πέθαναν από την ασιτία και την εξάντληση, ενώ καταγράφηκαν και μαζικές
αυτοκτονίες. Οι γυναίκες και τα παιδιά δεν γλίτωσαν. Τα μικρά κορίτσια ηλικίας 9-10 ετών ήταν τα πρώτα που μπήκαν στο στόχαστρο του εγκληματία Κολόμβου. Έστησε παιδομάζωμα και πούλησε τα μικρά κορίτσια στους στρατιώτες του. Την επόμενη χρονιά,στο δεύτερο ταξίδι στην αμερικανική
ήπειρο, ο "εκπολιτιστής" ήταν πιο..προετοιμασμένος. Αυτή τη φορά κατέφθασε με δεκαεπτά πλοία, δώδεκα χιλιάδες άντρες, κανόνια και ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν αμέσως ενάντια στους Ινδιάνους. Τα σκυλιά τα έριχναν πάνω σε όποιον Ινδιάνο προσπαθούσε να
να ξεφύγει.Τα ζώα έκαναν επίθεση στους ανθρώπους, κόβοντάς τους τα χέρια και τα πόδια, ενώ ήταν ακόμη ζωντανοί. Σε άλλες περιπτώσεις, οι "αποδοτικοί" Ινδιάνοι, η γενικά όσοι δεν έδειχναν διάθεση να "εκπολιτιστούν", κάιγονταν ζωντανοί. Οι μισοί άντρες οδηγούνταν στα ορυχεία χρυσού
και οι άλλοι μισοί μεταφέρονταν στην Ευρώπη για να πουληθούν. Τα γυναικόπαιδα πωλούνταν κατευθείαν στα σκλαβοπάζαρα. Ο Κολόμβος δημιούργησε ένα μεγάλο δουλεμπορικό δίκτυο. Πριν την άφιξη του το 1492, ο πληθυσμός μόνο του νησιού της Ισπανιόλα ανερχόταν στα τρία εκατομμύρια. 20
χρόνια μετά την ισπανική εισβολή, οι εναπομείναντες ήταν μόλις 60 χιλιάδες.Ύστερα από πενήντα χρόνια, απο τους "εκπολιτισμένους" "άγριους",δεν είχε απομείνει κανείς! Απόδειξη της υποκρισίας όσων επικαλούνται τις "συνθήκες της εποχής" για να ξεπλύνουν τέτοια μαζικά εγκλήματα είναι
ότι καταδικάστηκαν ηθικά ακόμα και απο μαρτυρίες εκείνης της περιόδου. Χαρακτηριστική πχ είναι η συγκλονιστική μαρτυρία του δομινικανού ιερέα Μπαρτολομέ ντε λας Κάζας, αυτόπτη μάρτυρα των σφαγών, σχετικά με τις θηριωδίες των Ισπανών κατακτητών της Αμερικής. Ολόκληρη η αναφορά που
έστειλε στον διάδοχο του Ισπανικού θρόνου Φίλιππο βρίσκεται στο βιβλίο του Κάζας"Η καταστροφή των Ινδιάνων" (εκδόσεις Στοχαστής). Τα εγκλήματα του Κολόμβου και των άλλων αποικοικρατών εξαφανίστηκαν απο τα σχολικά βιβλία, όπως και οι πολιτισμοί που καταστράφηκαν και τα εκατομμύρια
που έσφαξαν οι "εκπολιτιστές". Ο Κολόμβος, δουλέμπορος και σφαγέας των Iνδιάνων, πέρασε στην ιστορία ως "μεγάλος εξερευνητής". Όλα αυτά τα χρόνια οι Ινδιάνοι στις ΗΠΑ αγωνίζονται να καταργηθεί η "Ημέρα του Κολόμβου" (12/10),ως μέρα εθνικής εορτής, που "γιορτάζει", αντικειμενικά,
την μεγαλύτερη γενοκτονία που υπήρξε ποτέ,που σημάδεψε και την αρχή της καπιταλισ.συσσώρευσης.Ο Μάρξ έγραφε ότι "Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα..στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους..δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνέψει να διαπράξει."
*Το κείμενο του Μάρξ είναι απο το "Κεφάλαιο", τόμος 1, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ 785.
ΥΓ
Για όσους ξεπλένουν τα παραπάνω (και άλλα) αποικιοκρατικά εγκλήματα με επιχειρήματα τύπου "δεν μπορούμε να κρίνουμε γιατί ήταν άλλη εποχή", να θυμίσουμε ότι το 1500,μόλις 8 χρόνια μετά την πρώτη απόβαση του Κολόμβου, η μοναρχική Ισπανία αναγκάστηκε να στείλει απεσταλμένους
που τον συνέλαβαν για καταγγελίες για διαφθορά και σφαγές κατά Ιθαγενών αλλά και Ισπανών (πολλοί που διαφωνούσαν με την εξουσία του εκτελούνταν). Στάλθηκε πίσω αλυσοδεμένος, του αφαιρέθηκαν οι τίτλοι και του απαγορεύτηκε να αποβιβαστεί ξανά στην περιοχή που "εκπολίτισε" το 1492.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Εγώ είμαι ορθόδοξος, ρε": Σαν σήμερα, μεσάνυχτα 19 προς 20 Οκτώβρη 1999, ο φασίστας Παντελής Καζάκος, με ένα πιστόλι στο χέρι, βγαίνει στους δρόμους του Μεταξουργείου. Ρωτά, στα ελληνικά, μια παρέα τριών ανδρών αν είναι Κούρδοι. Απαντούν ναι και δέχονται καταιγισμό πυροβολισμών.
Από τις 8 σφαίρες πέφτει νεκρός ο Ιρακινός Κούρδος Χοσεβί, 22 ετών και στην εντατική μεταφέρεται ο Σ.Χαντέλ. Ο 27χρονος Γ.Ρασούλ νοσηλεύεται με τραύματα. Όλοι ήταν πρόσφυγες. Σύμφωνα με το θύμα που επέζησε (έμεινε ανάπηρος) κανείς τους δεν γνώριζε τον δράστη. Την επομένη, τα ΜΜΕ
εξαφανίζουν την είδηση η την προβάλλουν ως "ξεκαθάρισμα μεταξύ αλλοδαπών για ναρκωτικά"(!) ενω οι αρχές δεν κάνουν καμία ουσιαστική έρευνα. Αποθρασυμένος και ανενόχλητος, ο φασίστας Καζάκος, ξαναβγαίνει,μαζί με έναν φίλο του, την επόμενη μέρα (21/10) και αρχίζει νέο μακελειό. Στα
"Συμπλήρωσε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, τώρα γράφει: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε σε καιρό ειρήνης και σε καιρό πολέμου κόφτε ο ένας το λαρύγγι του άλλου" (Ρόζα Λούξεμπουργκ):Σαν σήμερα,17 Οκτωβρίου 1938, πεθαίνει ο Κάρλ Κάουτσκι, ο πρώην "Πάπας του Μαρξισμού" που κατέληξε
γράφει βιβλία ενάντια στην Οκτωβριανή επανάσταση. Γεννήθηκε στην Αυστρία, γιος σκηνογράφου του αυτοκρατορικού θεάτρου στη Βιέννη. Από το 1875, Συμμετείχε σε Γερμανικές και αυστριακές εργατικές εφημερίδες. Έγινε μέλος του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος το 1880 και "μόνο
τώρα", έλεγε για τον εαυτό του, "άρχισε η εξέλιξή μου στην κατεύθυνση ενός συνεκτικού και μεθοδικού μαρξισμού". Την επόμενη χρόνια (1881) απο την οποία πίστευε ότι άρχισε αυτή η εξέλιξη του, βρέθηκε στον Λονδίνο για να συναντήσει τους Μαρξ και Ένγκελς. Η γνώμη του Μάρξ για τον
"Η Σφαγή του Παρισιού": Σαν σήμερα, 17 Οκτωβρίου 1961, η Γαλλική αστυνομία, με διοικητή τον Μορίς Παπόν, πρώην συνεργάτη των ναζί, στέλεχος του καθεστώτος Βισύ στην διάρκεια της κατοχής, πραγματοποιεί οργανωμένη δολοφονική επίθεση κατά μεγάλης διαδήλωσης 30.000 Γαλλοαλγερινών που
διαμαρτύρονταν για τα εγκλήματα του Γαλλικού ιμπεριαλισμού στην Αλγερία και σε όλη την Αφρική. Ακολουθεί πραγματική σφαγή. Η αστυνομία πυροβολεί πάνω στους διαδηλωτές, άλλοι ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου, αλλοι ρίχνονται μισοπεθαμένοι στο Σηκουάνα και πνίγονται. Κορμιά έπεφταν στο
δρόμο από τα χτυπήματα, άνθρωποι έτρεχαν πανικόβλητοι να κρυφτούν, παγίδες στήνονταν στις εξόδους του μετρό, όπου η αστυνομία εγκλώβιζε τον κόσμο και τον χτυπούσε μέχρι θανάτου. Κάθε λογής αιματοβαμμένα αντικείμενα, ξέμειναν στους δρόμους της Γαλλικής πρωτεύουσας. Την
Σαν σήμερα, 16 Οκτωβρίου 1793, η μεγάλη Γαλλική αστική επανάσταση εκτελεί στην γκιλοτίνα την πρώην βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα,ορκισμένη εχθρό των φτωχών, του λαού και κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, την "πιο μισητή γυναίκα της Γαλλίας". Γεννήθηκε το 1755,στην Βιέννη, 15ο παιδί της
αυτοκράτειρας της Αυστρίας Μαρίας Θηρεσίας. Στα 14 της χρόνια, συμφωνήθηκε να παντρευτεί το Γάλλο δελφίνο Λουδοβίκο, μετέπειτα Λουδοβίκο ΙΣΤ’. Απο νωρίς άρχισε να γεμίζει τον χρόνο της με μεγάλες σπατάλες (απο την ληστεία του λαού που πεινούσε). Ξόδευε κάθε μήνα αμύθητα ποσά για
μόδα, κομμώσεις και πολυτελή κοσμήματα,καθώς και για την ανακαίνιση ενός πολύ πολυτελούς κτίσματος στις Βερσαλλίες, το Μικρό Τριανόν, μέσα στο οποίο διασκέδαζε με τις "κυρίες των τιμών" ντυμένη αγρότισσα, ενω οι αγρότες και οι αγρότισσες λιμοκτονούσαν. Αν και πιθανότατα δεν είπε
"Η χώρα των τίμιων ανθρώπων": Σαν σήμερα, 15 Οκτωβρίου 1987, δολοφονείται, απο πραξικοπηματίες-όργανα των ιμπεριαλιστών, ο Τομά Σανκαρά, επαναστάτης και πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο, ο "Τσέ Γκεβάρα της Αφρικής". Γεννήθηκε στο Γιακό της τότε Γαλλικής Δυτικής Αφρικής το 1949. Μετά
το γυμνάσιο, κατατάχθηκε στον στρατό και ένα χρόνο αργότερα στάλθηκε στη Μαδαγασκάρη για εκπαίδευση ως αξιωματικός. Εκεί, έγινε αυτόπτης μάρτυρας λαϊκών εξεγέρσεων και διάβασε για πρώτη φορά τα έργα των Μαρξ και Λένιν, που σημάδεψαν την πολιτική του σκέψη. Επιστρέφοντας στη χώρα
του πολέμησε το το 1974 σε έναν συνοριακό πόλεμο και κέρδισε αναγνώριση. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, παρότι αγαπούσε και την μουσική και έπαιζε κιθάρα. Μετα απο ανάληψη κυβερνητικών θέσεων σε στρατιωτικές κυβερνήσεις στις αρχές της δεκαετίας του 80, ηγήθηκε κινήματος
"Δεν θα πρέπει να κρύβεστε πίσω από σλόγκαν όπως: η επιστήμη είναι ουδέτερη, δεν έχει σχέση με την πολιτική": Σαν σήμερα, 13 Οκτωβρίου 1995, κερδίζει Νόμπελ ο φυσικός Τζόζεφ Ρότμπλαντ, που αφιέρωσε τη ζωή του στην κατάργηση της ατομικής βόμβας, στην κατασκευή της οποίας είχε
βοηθήσει και ο ίδιος. Ο Ρότμπλαντ ήταν Πολωνοεβραίος. Η γυναίκα του δεν μπόρεσε να τον ακολουθήσει όταν έφυγε απο την Πολωνία γιατί ήταν άρρωστη. Ετσι,την συνέλαβαν αργότερα οι ναζί και πέθανε στους θαλάμους αερίων στο ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ.Στις αρχές του πολέμου
πίστευε ότι μια πανίσχυρη βόμβα θα μπορούσε να κατασκευαστεί από ουράνιο και θα σταματούσε τον Χίτλερ (πριν την φτιάξει ο ίδιος).Μπήκε ενεργά στο "Πρόγραμμα Μανχάταν" (το πρόγραμμα της ατομικής βόμβας) το Φεβρουάριο του 1944. Όμως,λίγους μήνες μετά (Δεκέμβρης 1944), παραιτήθηκε,