Ο λόγος που-όλα αυτά τα χρόνια-η 12 Οκτώβρη 1944, η απελευθέρωση της Αθήνας είναι μια "ξεχασμένη" ημερομηνία για την κυρίαρχη αστική τάξη της χώρας και τους μηχανισμούς της είναι γνωστός: Όλοι αυτοί, που θυμούνται την "πατρίδα" όταν είναι να εξυπηρετήσουν τους εργοδότες, τους
εμπόρους όπλων, το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε, να βάλουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν δεκάωρα χωρίς να πληρώνονται, να κυνηγούν προσφυγόπουλα κ.α, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, όταν η χώρα βρέθηκε κάτω απο φασιστική κατοχή, είτε δραπέτευσαν, είτε συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Όλοι
αυτοί δεν ξέρουν τι να γιορτάσουν κάθε 12 Οκτώβρη, γιατί δεν απελευθέρωσαν τίποτα (στην καλύτερη περίπτωση). Η καρδιά και πρωτοπορία της αντίστασης και της απελευθέρωσης κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία στιγμή (αρκεί να θυμηθεί κανείς πχ πως σώθηκε η "Ηλεκτρική") ήταν το ΚΚΕ, το
ΕΑΜ, το εργατικό και λαικό κίνημα. Δηλαδή αυτοί που λίγο αργότερα οι αστοι "πατριώτες",μαζί με τους ιμπεριαλιστές προστάτες τους, δολοφονούσαν, βασάνιζαν, έστελναν στις εξορίες, μαζί με δωσίλογους στους οποίους φόρεσαν την στολή του..πατριώτη, για να διατηρηθεί το αστικό καθεστώς
στην Ελλάδα. Επειδή και το λαικό κίνημα αντιστάθηκε ηρωικά και ένοπλα τον Δεκέμβρη του 1944 και με τον Δημοκρατικό Στρατό, και δεν κατέληξε γλάστρα κάποιας "προοδευτικής" αστικής κυβέρνησης, όλοι μηχανισμοί του συστήματος δεν είχαν άλλη επιλογή απο το να προσπαθήσουν να σβήσουν
κάθε μνήμη αντίστασης του λαού και στην κατοχή και μετά. Έτσι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν γιορτάζει ουσιαστικά την απελευθέρωσή της. Αντίθετα γιορτάζουμε την..έναρξη του πολέμου τότε που η Ελλάδα δεν είχε καν αστική "δημοκρατία" αλλά φασιστική δικτατορία με έναν
φιλοναζί λακέ των εργοδοτών, του Γλύξμπουργκ, των Βρετανών Ιμπεριαλιστών, που έτρεμε και σχεδόν έβαλε τα κλάματα όταν οι Ιταλοί φασίστες του παρέδωσαν την ειλημμένη απόφαση για εισβολή. Έτσι φτιάχτηκαν μύθοι που έγιναν "ιστορία" μέσα απο τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της
αστικής τάξης η/και ακολούθησε η λήθη. Μέχρι σήμερα, η κυρίαρχη τάξη (και) στην Ελλάδα προσπαθεί-μάταια-να σβήσει το παρελθόν για να διαιωνίσει την εξουσία της στο μέλλον. Για να μην έχει ο λαός την γνώση και την πείρα για να αγωνιστεί ενάντια στην εκμετάλλευση και τον φασισμό.
*όλοι οι μηχανισμοί του συστήματος
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Να σκάψετε ένα λάκκο που να χωράει 500 άτομα": Σαν σήμερα, 14 Σεπτέμβρη 1944,οι ναζί και ταγματασφαλίτες με επικεφαλής το δήμιο των SS Φριτς Σούμπερτ και τον ναζιστή συνεργάτη των κατακτητών Γεώργιο Πούλο, κυκλώνουν τα Γιαννιτσά και δολοφονούν 104 ανθρώπους.Νωρίς το πρωί, μπήκαν
στην πόλη και μέσα σε λίγες ώρες πραγματοποίησαν την σφαγή. Είχε προηγηθεί η σφαγή στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Τα θύματα δολοφονήθηκαν μετα απο φρικτά βασανιστήρια.Οι ναζιστές του Σούμπερτ και οι ταγματασφαλίτες του Πούλου τους έβαλαν να σκάψουν τάφους πριν τους εκτελέσουν.
Ο αρχιδολοφόνος ναζί Φριτς Σούμπερτ είχε συγκροτήσει την "Καταδιωκτική Ομάδα Σούμπερτ" (Jagdkommando Schubert), ειδικό στρατιωτικό σώμα για καταδίωξη ανταρτών. Πολλοί ήταν Έλληνες κατάδικοι–για βαριά εγκλήματα- που αποφυλακίστηκαν με αντάλλαγμα τη συμμετοχή τους στην ομάδα του
"Η Μάχη του Μελιγαλά και η "Πηγάδα": Σαν σήμερα, 13 Σεπτέμβρη 1944, αρχίζει η μάχη του ηρωικού ΕΛΑΣ ενάντια στους προδότες και εγκληματίες των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν καταφύγει στον Μελιγαλά. Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον ΕΛΑΣ στις 8/9/1944, ένα τμήμα
ταγματασφαλιτών, με επικεφαλής τον φασίστα και προδότη κατοχικό νομάρχη Μεσσηνίας Δ.Περρωτή, κατάφερε να διαφύγει προς το Μελιγαλά.Στο δρόμο προς το Μελιγαλά,οι συνεργάτες των ναζί δολοφόνησαν 34 άτομα(30 εκ των οποίων ήταν άμαχοι).Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ,αν και θα μπορούσαν εύκολα,
χωρίς καμία προειδοποίηση, να κατατροπώσουν τους περίπου 1000 εγκλωβισμένους ταγματασφαλίτες, στο Μελιγαλά ζήτησαν την παράδοση των ταγμάτων ασφαλείας ώστε να λήξουν οι συγκρούσεις. Ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρετανών και της κυβέρνησης του Καϊρου, οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν
Σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου 1944, οι φασίστες εκτελούν την ηρωίδα της αντίστασης Λέλα Καραγιάννη. Η Καραγιάννη γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας το 1899 και έμενε στην Αθήνα με τον φαρμακοποιό σύζυγο της. Είχε επτά παιδιά. Από τον Μάιο του 1941, συγκροτεί αντιστασιακή ομάδα και αρχίζει
τον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Με κέντρο ένα σπίτι στην οδό Φυλής και το φαρμακείο του άντρα της στην Πατησίων, οργανώνει δίκτυο απόκρυψης, περίθαλψης και φυγάδευσης στρατιωτών. Αργότερα συγκροτεί την παράνομη οργάνωση “Μπουμπουλίνα” η οποία έχει χαρακτήρα κατασκοπευτικό και
στην οποία συμμετέχουν 140 άνδρες/γυναίκες.Με τη δράση της βυθίστηκαν πλοία των κατακτητών, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοϊου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών. 11 Ιουλίου 1944, συλλαμβάνεται ξανά και μεταφέρεται στην οδό Μέρλιν όπου την βασανίζουν για να
"Ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση ότι με τα τάγματα ασφαλείας δεν διασώσαμε το αστικό καθεστώς;": Σαν σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου 1999, πεθαίνει ο Ιωάννης Βουλπιώτης, επιχειρηματίας, στέλεχος της Siemens και συνεργάτης των ναζί κατά την περίοδο της κατοχής. Γεννήθηκε το 1902 στην Αθήνα,
απο αστική οικογένεια. Μετά την αποφοίτησή από το γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου σπούδασε ηλεκτρονική μηχανολογίας. Προσελήφθη ως στέλεχος του συγκροτήματος AEG-Siemens-Telefunken. Ο "χερ ντόκτορ Βουλπιώτης" ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της ιεραρχίας και-πριν συμπληρώσει
τα 25, ανέλαβε το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας. Γίνεται πανίσχυρος και αναλαμβάνει πληρεξούσιος του ομίλου Siemens και εκτός Ευρώπης. Με τη διπλή υπηκοότητα και την τεράστια πλέον περιουσία, το 1938 έρχεται στην Αθήνα για μόνιμη εγκατάσταση, με τις ιδιότητες του εκπροσώπου της
"Η μάχη της Λαμπούσας και η θυσία του "Γύφτου"": Σαν σήμερα, 3 Σεπτέμβρη 1944, στην Λαμπούσα της Εύβοιας, οι ήρωες του 3ου Τάγματος του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑ,Σ με την ηγεσία του Προκόπη Τζάνου ή Λόγγου, έδωσαν ένα καθοριστικό κτύπημα στους ναζί. Στην σκληρή μάχη, που πέρασε απο
φάσεις δραματικές μέχρι μάχες σώμα με σώμα, εξοντώθηκε μηχανοκίνητη φάλαγγα από 140 Γερμανούς, απο τους οποίους ένας μόνο διέφυγε κατά τη διάρκεια της μάχης. Για τη μάχη αυτή, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Λονδίνου μετέδωσε σ' ολόκληρο τον κόσμο στο δελτίο ειδήσεων: "Εις την Εύβοια
διεξάγεται μεγάλη μάχη των Γερμανών με δυνάμεις των ανταρτών. Η έκβασή της θα είναι μεγάλης σημασίας διά την απελευθέρωση της Ελλάδος". Με τη μάχη της Λαμπούσας, τις σαρωτικές μάχες του Καράβου-Αλιβερίου και την απομόνωση της φρουράς της Κύμης, το προστατευτικό τείχος των Αθηνών
"Στο διάολο η απόβαση στην Γαλλία, ελάτε να πολεμήσουμε εδώ": Σαν σήμερα, 23 Αυγούστου 1917, ξεσπά η ανταρσία των στρατιωτών του 24ου συντάγματος στις ΗΠΑ.Λίγο μετά την είσοδο των ΗΠΑ στον Α Παγκόσμιο Ιμπεριαλ.Πόλεμο, ένα τάγμα Αφροαμερικανών διατάχθηκε για επίβλεψη κατασκευής
στρατοπέδου στο Τέξας. Μόλις έφτασαν, διαπίστωσαν ότι η "πατρίδα" δεν είχε την καλύτερη γνώμη για αυτούς. Λίγο πριν,τον Μάιο του 1917, ρατσιστές είχαν οργανώσει την "σφαγή του Σαιντ Λούις", είχαν δολοφονήσει 200 Αφροαμερικανούς και είχαν κάψει πολλά σπίτια, αφήνοντας άλλους 6000
άστεγους. Αμέσως μόλις οι Αφροαμερικανοί στρατιώτες έφτασαν στην περιοχή, ξεκίνησαν ρατσιστικές επιθέσεις απο την αστυνομία και απο συμμορίες λευκών: Ξυλοδαρμοί, εξευτελισμοί, ένοπλα χτυπήματα κ.α. Τα επεισόδια συνεχίζονταν για μέρες. 23 Αυγούστου 1917, η αστυνομία συνέλαβε μια