۱/۱۲
گفتنش فقط برای خودم مشکل امنیتی ایجاد میکند اما روز شنبه با آقای علیاصغر #رمضانپور، مدیر اجرایی #ایران_اینترنشنال، تماسی صوتی داشتم. بسیار مودبانه و با لحنی ملایم مسئلهای را با ایشان مطرح کردم. گفتم ترجیح دادم سوتفاهمی که پیش آمده را با خودتان مطرح کنم
۲/۱۲
[در فضای پابلیک مطرح نکنم اما نشد]. برخی از زندانیان و خانوادههایشان ویدیو، نامه و یا فایل صوتی ضبط میکنند و به ما میدهند تا از آنها حمایت کنیم. به ما قول انتشار میدهید، اخبار اختصاصی در اختیارتان قرار میدهیم
۳/۱۲
[حتی به شخص آقای رمضانپور و برخی دیگر از سردبیران و خبرنگاران] اما پخش نمیکنید و حتی وقتی پیگیر میشویم میگویید در بولتن خبری منتشر شده است!!! [همه ما این عبارت را از کسی که هم نمیخواهد نه بگوید هم نمیخواد پوشش دهد بارها شنیدهایم].
۴/۱۲
گفتم زندانی و خانوادهاش ریسک میکنند تا شرایطشان تغییر کند. توقع داریم از تمام ظرفیتهایتان -انتشار در تلویزیون، سایت، شبکههای اجتماعی-استفاده کنید اما نمیکنید. سوال من این است. اگر در آینده مطلبی به دستمان رسید برای انتشار از تمام ظرفیتهایتان استفاده میکنید؟
۵/۱۲
پاسخ دادند «ما سیاستهایمان را به کسی توضیح نمیدهیم»!!! آقای رمضانپور در طول توضیحاتم دائما با گفتن «خانم محمدی» با لحنی تهاجمی حرفهای من را قطع میکردند و اجازه نمیدادند صحبت کنم. هیچ جواب مناسبی هم به من ندادند.
۶/۱۲
در انتها هم اعتراض کردند که حرفهاتون را سه بار تکرار کردید! گفتم اصلا انتظار چنین برخوردی از شما نداشتم و متوجه دلیل گارد و عصبانیت شما نمیشوم. گفتند من گارد نگرفتم صریح صحبت میکنم. گفتم صریح صحبت کردن با جدل کردن متفاوت است.
۷/۱۲
به حدی لحن و کلام ایشان تند بود که در همان لحظه فشارم بالا رفت. کسی که به گفته الهه هیکس در کمتر از ۲۴ ساعت وقت مصاحبه به او داده، اما از حمایت از زندانیان و اقشار گمنام و در حاشیه و اقلیت، همان رسالت رسانه، دریغ میکند. رسالت رسانه چهرهسازی نیست!
۸/۱۲
برخی گفتند ننویس. اینها را برای خودت نگه دار. ... این حرف برای بسیاری آشناست!
دقیقا مشکل همین جا است که از نقد کردن میترسیم و میترسانیم، منافع شخصی و گروهی را بر برابری و عدالت برای همه ترجیح میدهیم. سکوت میکنیم و تمام بار سنگین انتقاد
۹/۱۲
در فضای «تملق کن و بایکوت نشو و فاند بگیر» بر دوش عدهای معدود که با نام خود نقد میکنند آوار میشود. یا میترسیم که مبادا خود یا دوستانمان بازداشت شویم و حمایت رسانهای نداشته باشیم. یا میگوییم برای ما اتفاق نیفتاده پس واکنشی نشان نمیدهیم!
۱۰/۱۲
وقتی برخی افراد و گروهها به ناحق بویکات هستند، باید نقد کنم و آن چه برای خودم نمیخواهم برای دیگران هم نخواهم.اگر علیه بویکات شدن دیگران نقد نکنم، ماشین بویکات با شتاب بیشتری پیش میرود و من و دیگران را هم به زیر میگیرد.
اگر هم نقد کنم بخاطر نقد کردن باز هم بویکات میشوم
۱۱/۱۲
اما تفاوتش در آن است که برای حفظ منافع شخصی تازیانه بر گرده شرافت نزدهام. وقتی در داخل چنگال حکومتی فعالیت میکنیم و نقد و اعتراض میکنیم؛ علیه کسی که به آنی میتواند وارد خانهمان شود و ما را بازداشت و حتی بکشد، توقع عدم انتقاد از دیگران که در کشورهای دیگر منصبی دارند،
۱۲/۱۲
کاملا غیرمنطقی و کاسبکارانه است.
مینویسم تا خفه نشوم، تا بعدها محکوم نشوم که چرا آن چه میدانستم را ننوشتم. شاید اگر من نوعی هم قدرتی داشته باشم و ظلم کنم و نقد نشوم، ظالمتر شوم. نقد میکنم که شرمنده خودم نشوم. با سکوت و لرز هیچ تغییر مثبتی را شاهد نخواهیم بود.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh