1)
این توییت خیلی منو به فکر برد و خیلی باهاش همذات پنداری کردم، فلذا با ذکر "ای کاش بعدش فحش نخورم" تصمیم گرفتم یه رشتو بنویسم.
قبلش هم بگم این چیزایی که مینویسم نه لزوما ارزشه، نه ضد ارزشه نه هیچی. صرفا شناختیه که فکر میکنم خودم از خودم و کسایی که شبیه خودمن پیدا کردم.
این توییت خیلی منو به فکر برد و خیلی باهاش همذات پنداری کردم، فلذا با ذکر "ای کاش بعدش فحش نخورم" تصمیم گرفتم یه رشتو بنویسم.
قبلش هم بگم این چیزایی که مینویسم نه لزوما ارزشه، نه ضد ارزشه نه هیچی. صرفا شناختیه که فکر میکنم خودم از خودم و کسایی که شبیه خودمن پیدا کردم.
https://twitter.com/Amirhowski/status/1455985194083684362
2)
آدم وقتی بچه یه خانواده خیلی متوسطه، شرایط جالبه.
خانواده یجورایی بهت میگه:
ببین، ما اونقدر پول نداریم که همه چیو برات فراهم کنیم و خیالت راحت باشه، ولی یه مسیر برات میتونیم فراهم کنی، "درس".تنها چیزی که داری همین درسه. باید درس بخونی، موفق شی، دکتر شو، مهندس شو.تنها راه نجات.
آدم وقتی بچه یه خانواده خیلی متوسطه، شرایط جالبه.
خانواده یجورایی بهت میگه:
ببین، ما اونقدر پول نداریم که همه چیو برات فراهم کنیم و خیالت راحت باشه، ولی یه مسیر برات میتونیم فراهم کنی، "درس".تنها چیزی که داری همین درسه. باید درس بخونی، موفق شی، دکتر شو، مهندس شو.تنها راه نجات.
3)
و تو ناخودآگاه یاد میگیری این درس تنها راه ساختن آیندته. تلاش میکنی. 10 واحد تلاش، 1 واحد استعداد برای سمپاد رفتن.
سختی کشیدنه برای درس رو از بچگی یاد میگیری و جدا ناپذیره.
زندگی مسابقس، برم تیزهوشان، برم المپیاد، برم شریف، برم برای اپلای. برم...
و تو ناخودآگاه یاد میگیری این درس تنها راه ساختن آیندته. تلاش میکنی. 10 واحد تلاش، 1 واحد استعداد برای سمپاد رفتن.
سختی کشیدنه برای درس رو از بچگی یاد میگیری و جدا ناپذیره.
زندگی مسابقس، برم تیزهوشان، برم المپیاد، برم شریف، برم برای اپلای. برم...
4)
اینی که میگم لزوما مختص بچه های سمپاد نیست، بخش زیادیش به طور کلی یه فرهنگیه بنظرم که خیلی بین بچه های طبقه متوسط رواج داره.
تلاش تلاش تلاش.
نباید شکست خورد، شکست خوردن رو خانواده نمیفهمه، مدرست نمیفهمه، خودتم نمیفهمی. همیشه اینطوری ای که "نشد" نداریم، باید راهی پیدا شه.
اینی که میگم لزوما مختص بچه های سمپاد نیست، بخش زیادیش به طور کلی یه فرهنگیه بنظرم که خیلی بین بچه های طبقه متوسط رواج داره.
تلاش تلاش تلاش.
نباید شکست خورد، شکست خوردن رو خانواده نمیفهمه، مدرست نمیفهمه، خودتم نمیفهمی. همیشه اینطوری ای که "نشد" نداریم، باید راهی پیدا شه.
5)
این روحیه که شکل میگیره یسری خوبی داره یسری بدی.
خوبیش اینه که تو یاد گرفتی هرجوری شده بالاخره به سرانجام برسونی و کار نشد نداره، تلاش کنی براش تا بشه، خوشبین باشی، هرطور شده راهی پیدا کنی، و اکثرا هم موفقی.
بدیش؟!
ولی امان از روزی که شکست بخوری...
این روحیه که شکل میگیره یسری خوبی داره یسری بدی.
خوبیش اینه که تو یاد گرفتی هرجوری شده بالاخره به سرانجام برسونی و کار نشد نداره، تلاش کنی براش تا بشه، خوشبین باشی، هرطور شده راهی پیدا کنی، و اکثرا هم موفقی.
بدیش؟!
ولی امان از روزی که شکست بخوری...
6)
تو همیشه یادگرفتی تلاش کنی، یه کمی هم هوش و استعداد داشتی، همین کافی بوده اکثرا تو راه هدف هات موفق باشی.
ولی "شکست خوردن" رو یاد نگرفتی هیچوقت. مادر پدر بهت یادش ندادن، اون مدرسه بهت یادش نداده درست. و وقتی شکست میخوری نابود میشی، چون برات تعریف نشدس.
تو همیشه یادگرفتی تلاش کنی، یه کمی هم هوش و استعداد داشتی، همین کافی بوده اکثرا تو راه هدف هات موفق باشی.
ولی "شکست خوردن" رو یاد نگرفتی هیچوقت. مادر پدر بهت یادش ندادن، اون مدرسه بهت یادش نداده درست. و وقتی شکست میخوری نابود میشی، چون برات تعریف نشدس.
7)
ولی روحیه "کار نشد نداره" درت قویه. با هر رنج و سختی سعی میکنی کنار بیای تا به هدف برسی. روزی n ساعت درس برای المپیاد، m ساعت درس برای کنکور، کار و درس اپلای. بعد اپلای p سال دوری از خانواده و دوست و هرچی برای موفقیت. چون یادگرفتی اگه تلاش و تحمل کنی نتیجه میرسی.
ولی روحیه "کار نشد نداره" درت قویه. با هر رنج و سختی سعی میکنی کنار بیای تا به هدف برسی. روزی n ساعت درس برای المپیاد، m ساعت درس برای کنکور، کار و درس اپلای. بعد اپلای p سال دوری از خانواده و دوست و هرچی برای موفقیت. چون یادگرفتی اگه تلاش و تحمل کنی نتیجه میرسی.
8)
"کار نشد نداره"
اول ابتدایی بودم. مامانم (که خیلی هم دوسش دارم) خیلی روی تحریری شدن خط من حساس بود. موقع تکلیف بالاسرم مینشست که تحریری بنویسم. اگه مثلا تو یه صفحه "ب" نوشتن، یدونش کج میشد برگه پاره بود. و من از نو.
چون من باید تحریری مینوشتم نشد نداره.
"کار نشد نداره"
اول ابتدایی بودم. مامانم (که خیلی هم دوسش دارم) خیلی روی تحریری شدن خط من حساس بود. موقع تکلیف بالاسرم مینشست که تحریری بنویسم. اگه مثلا تو یه صفحه "ب" نوشتن، یدونش کج میشد برگه پاره بود. و من از نو.
چون من باید تحریری مینوشتم نشد نداره.
9)
یبار 1 صفحه کامل "ب" نوشتم، خط آخر دوتاشون کج شد، مامانم کل دفترو پاره کرد از عصبانیت!
رفتم سر کوچه گریه کنون دفتر جدید گرفتم.
برگشتم از نو، باز کج شد، باز کل دفترو پاره کرد!!
از همونجا شروع شد که یاد بگیرم " کار نشد نداره" باید تحریری نوشت وگرنه عواقب سنگینه.
یبار 1 صفحه کامل "ب" نوشتم، خط آخر دوتاشون کج شد، مامانم کل دفترو پاره کرد از عصبانیت!
رفتم سر کوچه گریه کنون دفتر جدید گرفتم.
برگشتم از نو، باز کج شد، باز کل دفترو پاره کرد!!
از همونجا شروع شد که یاد بگیرم " کار نشد نداره" باید تحریری نوشت وگرنه عواقب سنگینه.
10)
المپیاد میخوندم، روزی 12 13 ساعت درس فقط. تو هر مهمونی درس، هرجا درس. باید قبول شی کار نشد نداره. مدرسه اینو ازت میخواد، خانواده اینو ازت میخواد، بار رو دوشته، سخته که سخته.
المپیاد میخوندم، روزی 12 13 ساعت درس فقط. تو هر مهمونی درس، هرجا درس. باید قبول شی کار نشد نداره. مدرسه اینو ازت میخواد، خانواده اینو ازت میخواد، بار رو دوشته، سخته که سخته.
11)
بچه تر بودم، اسباب بازیام خیلی کم بود. عاشق این آدمکا مارول و اینا بودم. ولی خب خیلی خانواده پول نداشت سرشون بده.
ولی "کار نشد نداره".
مامانم نقاشیش خوب بود، ازش میخواستم کلی شکل سوپر هیرو و اینا برام رو کاغذ بکشه، بعد من میبریدم اونارو، میشدن آدمکام :))
بچه تر بودم، اسباب بازیام خیلی کم بود. عاشق این آدمکا مارول و اینا بودم. ولی خب خیلی خانواده پول نداشت سرشون بده.
ولی "کار نشد نداره".
مامانم نقاشیش خوب بود، ازش میخواستم کلی شکل سوپر هیرو و اینا برام رو کاغذ بکشه، بعد من میبریدم اونارو، میشدن آدمکام :))
12)
خلاصه که این مدل تربیت تو این خانواده ها و مدرسه ها، برات زندگی رو یه مسابقه دائمی تعریف میکنه، که شکستم توش معنی نداره و " کار نشد نداره" و با همه سختی ها و رنج ها باید تحمل کنی که پیشرفت کنی.
چون از اول کار هم راه دیگه ای نداشتی، مسیر پیشرفت همین درس بوده برات.
خلاصه که این مدل تربیت تو این خانواده ها و مدرسه ها، برات زندگی رو یه مسابقه دائمی تعریف میکنه، که شکستم توش معنی نداره و " کار نشد نداره" و با همه سختی ها و رنج ها باید تحمل کنی که پیشرفت کنی.
چون از اول کار هم راه دیگه ای نداشتی، مسیر پیشرفت همین درس بوده برات.
13)
نمیگم خوبه، نمیگم بده، خاکستریه.
ولی خب خوبی اصلیش همون خوشبینی و تلاش همیشگی علی رغم همه سختیا و رنجاس.
همینه شاید که الان میتونم نسبتا راحت هزاران کیلومتر دورتر از خانواده و دوستا و دوست دخترم باشم و تحمل کنم، چون مثلا باید پیشرفت کنم و زندگی پیشرفته....
نمیگم خوبه، نمیگم بده، خاکستریه.
ولی خب خوبی اصلیش همون خوشبینی و تلاش همیشگی علی رغم همه سختیا و رنجاس.
همینه شاید که الان میتونم نسبتا راحت هزاران کیلومتر دورتر از خانواده و دوستا و دوست دخترم باشم و تحمل کنم، چون مثلا باید پیشرفت کنم و زندگی پیشرفته....
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
