Thread by @PIISHGOO

میخوام یه فیلم فلسفی معرفی کنم ولی یاد فیلم شیون (wailing) افتادم که معرفی کردم و خیلیا فک کردن جن و جنگیری و مسخره بازیه که مجبورم کرد نقد کوتاهی به لحاظ نمادین و مذهبی و البته نقد ضددینی ازش بزارم

تاکید داشتم اون فیلم فلسفیه وتاکید دارم این فیلمی هم که معرفی میکنم فلسفیه
👇

فیلم thirst یا عطش (تشنگی)
کره ای 2009

پس چند نکته رو بگم
اول اینکه این فیلم، هم فلسفیه، هم دینیه، هم نمادگراست (یعنی دقیقا مثل the wailing یه فیلمیه که هر سه برداشت سمبولیک و دینی و ضددینی رو میشه ازش داشت)

👇

دوم، خلاصه کوتاهی از فیلم، اینکه یه کشیشه که بسیار ادم خوبیه، یه بیماری میگیره، خون اشام میشه و.... (اتفاقاتی که پیش میاد)

سوم اینکه خودم تا اواسط فیلم مونده بودم نویسنده (و کارگردان) چی میخواد بگه، ولی تا پایان فیلم مبهوت شدم و جدا لذت بردم از هنرمندیش

👇

چهارم اینکه فیلم اروتیک (شهوانی) هم هست، اگر نمیتونید با افراد خاصی (مثل پدر مادر یا بچه ها) ببینید به این نکته دقت داشته باشید

پنجم اینکه نمیخام اسپویل کنم، یا به ذهنتون جهت دهی کنم
واسه همین بعدا نقدی به فیلم مینویسم

واقعا شاهکاره

👇

فقط باید سعی کنید از زوایای مختلف فیلم رو ببینید، نمادین، دینی، مسیح، آنتی مسیح، اخلاقی، فلسفه قدرت، اراده ورزی، خواست حیات، رنج، طرد شدگی، زیستن با رنج، و یا مفاهیم اگزیستنسیال دیگه مثل بودن (وجود) امکان، انتخاب، مسئولیت، دلهره،معدوم شدن، پرتاب شدگی به جهان و...

👇

خلاصه که از هر جهت میشه به فیلم نگاه کرد و ساعتها بحث کرد

ضمنا بازیگرش، بازیگر فیلم انگل هستش که اسکار گرفت
کارگردان و نویسنده اش هم که پارک چان ووک هستش (که فیلمای اولدبوی، و کنیز دو تا فیلم معروف دیگشه)

👇

زیاد توضیح دادم
ولی گفتم مثل wailing نشه که یه سری از رفقا فک کردن فیلم در مورد جن و جنگیری بوده و به ما خرده گرفتن

این فیلم هم بحث خون اشام ها و این چیزا نیست و تاکید دارم که فلسفیه

در واقع هر دو فیلم thirst و wailing خیلی عمیقه و در مورد thirst هم مثل wailing حتما نقد میزارم