RUS ASKERİN ELINE GEÇEN BÜYÜ KİTABI
-Rus hikâyesi, 19. yy.
-Rus hikâyesi, 19. yy.
Bundan çok uzun zaman önce bir Rus asker, dünyanın değişik yerlerinden toplanan büyü kitaplarının incelenmesine yardım etmesi için bir sınır kasabasına yerleştirildi.
Odasında olmadığı bir gün, genç bir yoldaşı onu ziyarete geldi. Askerin odaya dönmesini beklemeye karar veren yoldaş, oyalanmak için masada duran bir kitabı okumaya başladı. Saatler hızlı aktı, gökyüzü kararınca bir lamba yakan yoldaş, kitabı elinden bırakmak istemiyordu.
Sayfalarda tuhaf isimler yazılıydı, başka bir şey yoktu. Yoldaş, kitabın neredeyse yarısını okumayı bitirmişti ki izlendiği hissine kapıldı. Başını kaldırdığında ise odanın uzak köşesine doluşmuş bir grup goblinle göz göze geldi.
Ne yapacağını şaşıran genç yoldaş, başını öne eğip okumaya devam etti. Kısa süre sonra başını tekrar kaldırınca şeytani varlıkların kalabalıklaştığını ve ona doğru yaklaştığını fark etti. Yoldaş, tüm dikkatini kitaba verdi, son sayfaya dek onu okuyup bitirdi.
Bu sırada goblinlerin sayısı öyle artmıştı ki odada yer kalmamıştı. Birbirlerinin omzuna oturarak odaya sığmaya çalışıyor, aralarında itişirken yoldaşı da sıkıştırıyorlardı. Kitabı kapatan yoldaş, gözlerini yumdu ve askeri beklemeye koyuldu; ama goblinler hiç rahat durmuyordu.
Gürültü çıkarıp "Bize yapacak iş ver, çabuk!" diye bağırıyorlardı. Bir süre düşünen yoldaş, onlardan kurtulmak umuduyla, "Ülkedeki tüm hamamların sarnıçlarını ağzına kadar suyla doldurun, fakat bunu yaparken suyu elekle taşıyın," dediği anda goblinler gözden kayboldu.
Yoldaş, derin bir nefes aldı; fakat iki dakika sonra goblinler geri gelip "Bitti! Bize daha çok iş ver, çabuk ol!" diye bağırdılar. Genç yoldaşın düşünmeye vakti yoktu, bu yüzden aklına gelen ilk şeyi söyledi:
"Voyvodanın evini tuğla tuğla yıkın; fakat orada oturanlara dokunmamaya, onları rahatsız etmemeye dikkat edin; sonra evi eskisi gibi inşa edin." Goblinler ortadan yok oldular, ama iki dakika geçmeden geri döndüler.
"İstediğin gibi yaptık! Şimdi bize daha çok iş ver, çabuk ol!" diye bağırdıklarında "Gidin," dedi genç yoldaş, "Volga'nın dibindeki kum tanelerini, nehirdeki su damlalarını ve nehrin kaynağından ağzına kadar içinde yüzen balıkları sayın!"
Goblinlerin uçarak gittiler, görevlerini yerine getirdiler ve bir dakika sonra geri geldiler. Yoldaşın aklına onlara vereceği yeni bir görev gelmeden goblinler eski işi tamamlayıp geri dönüyorlardı.
Yoldaş onlara hangi görevi vereceğini düşünürken beklemekten sıkılan goblinler sonunda sinirlendiler ve onu hemen öldürebileceklerini söyleyerek tehdit ettiler. Genç yoldaşın aklına o anda bir fikir geldi.
"Kitabı okuduğum sırada bu iblisler yanıma gelip benden iş istemedi, yeniden okumaya başlarsam belki onları uzaklaştırırım!" diye düşündü. Büyü kitabını tekrar okumaya başladı, ama o okudukça goblinlerin sayısı öyle arttı ki lambanın ışığı zar zor görünür oldu.
Yoldaş, kitaptaki bir ismi okurken tereddüt ettiğinde ya da dinlenmek için durduğunda goblinler daha sert sesle "Bize yapacak iş ver! Bize hemen iş ver!" diyorlardı. Yaratıklar öyle ısrar ediyordu ki yoldaşın artık dayanacak gücü kalmamıştı.
Genç yoldaşın bu anda nasıl bir ilahi yardım aldığı bilinmez, ama aklına yeni bir fikir geldi. "Kitabı baştan başlayarak okudum, bu sefer sondan başa doğru okursam belki geldikleri yoldan geri dönerler," diye geçirdi içinden.
Kitabı döndürüp sondan okumaya başladı. Bir süre okuduktan sonra goblinlerin sayısının azaldığını gözlemledi, lambanın parlak ışığı odayı yeniden doldurmuştu. Yoldaş sevinerek okumaya devam etti. Kitabı tersten okuyup bitirdiğinde goblinlerin hepsinden kurtulmuştu.
O sırada asker, odadan içeri girdi. Heyecan içindeki yoldaş başından geçenleri ona anlattı. Asker, yoldaşına, "Şanslıymışsın," dedi, "tam zamanında sondan okumaya başlamışsın, çünkü gece yarısına kadar kitabı tersten okumayı bitiremeseydin goblinler seni yutardı."
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
