1925 yılında yayınlanmaya başlayan;
“Amelî Elektrik” dergisi, Türkiye’de posta ile gönderilen ilk dergi olmuş. Elektrik abonelerine gönderilen ve abonelere elektrikle ilgili ürünlerin tanıtıldığı derginin her sayısının kapağında incelenmeye değer illüstrasyon yapılmış.
Osmanlıca ve Fransızca yayınlanan “Amelî Elektrik” dergisinin üçüncü sayı kapağını da çok seviyorum. Güzel bir sokak lambası, Galata Köprüsü, İstanbul’un vapuru ve yine Tarihi Yarımada’yı görüyoruz.
*İkinci sayı kapağı ile üçüncü sayı kapağı, ufak ayrıntılar dışında aynıdır.
Ayasofya ve onu aydınlatan ay-lamba.
Amelî Elektrik dergisi, ülkemizde, “piyasada satılmayıp abonelerine posta ile gönderilen ilk dergi” olmalı. Katkısı için kıymetli @fahmethilmi ye teşekkürler
Amelî Elektrik Dergisi, 1927 yılı sayılarından biri. Sağ altta illüstrasyonu yapanın imzasına rastladım diye düşünmüştüm, matbaacıya dair bir notmuş; “Fratelli Haim”
Amelî Elektrik, 1926. Metro Han’ı konu alan iki Amelî Elektrik dergi kapağına rastladım.
*Yapıyı konu alan bir tezde, üstteki kat ilavesi için 1928-30
tarihi verilmiş ancak 1926 yılında yayınlanmış dergi, kat ilavesi tarihini geriye çekiyor. Yapı 1926’da bugünkü halini almış.
Amelî Elektrik Dergisi, 1928.
Metro Han bu defa empresyonist ressamların çizgilerini anımsatır şekilde çizilerek kapakta yerini almış. Güzel bir Beyoğlu resmi, metro girişi ve elektrikli tramvay ❤️
Elektrikli tramvay, Amelî Elektrik dergisi, 1928
Maçka-Bayazid hattında çalışan elektrikli tramvay bize; Silahtarağa Elektrik Fabrikası’nın 1920’lerde elektriği İstanbul tramvayları dışında İstanbul sokaklarına ve evlerine de ulaştırmaya başladığını hatırlatıyor @meydan_erdem
Ziya (ışık) Huzmeleri Altında, 1931
Elektrik abonelerine posta yoluyla gönderilen Amelî Elektrik dergisinin @iBBAtaturkKtp arşivinden ulaştığım 24 sayısı ekte. İnceledikçe elektrikli ev aletlerinden elektrikli otomobile kadar birçok ayrıntı göreceksiniz
Yapı tescilli idi ancak tarihi eserin cephesinin, yıkılarak kaybolduğu düşünülüyordu. Altta özgün cephenin durduğunu fark ettim. Bir gece sabaha kadar çalışarak, kaplamayı söktük, özgün cepheyi ortaya çıkardık.
Tarihi eser, onarılmak yerine kaplanmıştı. Özgün tuğlalara metal kaynatılmış ve cephe kaplamaları taşıtılmıştı. Bir gece -izinle- sabaha kadar bu kaplamaları söküp,ertesi gün bu konudaki başvurumuza ekledik. Cephe ve özgün süslemeleri koruyarak yapıyı güçlendirdik. @SemaOzenToth
Tarihi eserin cephesindeki süslemeler de neredeyse hapsedilmiş, gün ışığından uzak kalmışlardı.
Alındaki rozette; Esma’ül Hüsna’dan,
“Mâlikü'l-mülk” yazısı da cepheyi sökünce karşımıza çıktı.
Hacı Arslan Efendi oğlu Sadıkzade Ruşen Efendi tarafından Mimar Giulio Mongeri’ye inşa ettirilen ve 1925 yılında tamamlanan yapı;
Şişli’de “Mongeri Binası”
Şişli Mongeri Binası’nın tarihçesini anlatmaya başlamadan önce, yapıda geçen hafta açılan; “Fahrelnissa Zeid, Fırtınaya Doğru” sergisinden haberdar etmek isterim. Sergi, yapıyı gezmek için de güzel bir fırsat olabilir.
Ülkemizde önemli eserleri bulunan mimar Giulio Mongeri’nin babası Dr. Luigi Mongeri, 1865 kolera salgınında İstanbul’a gelmiş, salgının yayılmasını önlemeye çalışmış, İstanbul’da vaka görülen yerleşimlerin işaretlendiği bu haritayı oluşturmuştu. arkitera.com/gorus/19-yuzyi…
Mimar Sinan’ın tasarladığı bu türbenin kubbesi çift cidarlıdır, yani bu kubbenin üstünde bir boşluk vardır onun üstünde bir kubbe daha vardır. İçeriden bakanlar başka kubbe, dışarıdan bakanlar başka bir kubbe görür. İki kubbe arasını görebilen şanslı insanlardanım.
II. Selim Türbesi’nin iki kubbe arasına dair bu fotoğrafta; solda dış kubbe, sağda ziyaretçilerin gördüğü, iç kubbe görünüyor. Kırık dışlık pencerelerinden sadece kuşların girebildiği çok huzurlu bir mekandı.
II. Selim Türbesi’nin dış kubbesi yerden ~ 19 mt yükseklikte. İç kubbe ise iç mekandan ~ 16 mt yükseklikte. Dışarıdan görkemli tek bir kubbe iç mekanda istenmeyen bir görüntü yaratabilirdi (kırmızı), iç mekanda istenen kottaki kubbe kenarlara eriştiğinde basık olabilirdi -yeşil-
II. Dünya Savaşı’ndan sonra yaşanan “Mesken Buhranı” günlerinde de kiralar çok fazla yükselmişti.
İstanbul’da Levend Mahallesi, Ankara’da Saraçoğlu Mahallesi; Mesken Buhranı sorununu çözmek için uygulanan seri projelerden ikisiydi. Bir diğer çözüm yöntemi ise “arsa üretimi” idi.
II. Dünya Savaşı’ndan sonra bizde ve dünyada farklı sebeplerle “Mesken Buhranı” yaşanmıştı. Bizde köyden kente göç, Avrupa’dan savaş nedeniyle malzeme ithal edilememesi, yeterli altyapıya sahip arsa üretilememesi “Mesken Buhranına” neden olmuştu.
Bkz: Bekir Cantemir doktora tezi
II. Dünya Savaşı’ndan sonra yaşanan “Mesken Buhranı”, dönemin gazetelerinde ve dönemin mimarlık camiasını tanımamızı sağlayan Arkitekt dergisinde sıkça konu edilir. O yıllarda Arkitekt’te Mesken Buhranı’nı konu eden 42 makaleyi + bir tezi ekte toparladım. drive.google.com/drive/folders/…
Kaliforniya’daki yangınlar, dünya ekosisteminden başka, maddi olarak bizleri ve orman alanlarımızı etkiliyor.
Burada ahşap evler için yetiştirilen endüstriyel ormanlar da yandı. Pandemi ile ahşap ev talebi zaten 1.5 kat artmıştı. Ağaç temini zorluğu ahşap fiyatlarını yükseltti.
Kaliforniya’da endüstriyel ormanların yanışı (Amerika’daki evlerin %80 i endüstriyel ahşap), pandemi ile ahşap eve talebin artışı gibi sebeplerle ahşap fiyatları bizde de sürekli yükseliyor. Ormanlarımızda sürdürülebilirlik sınırları üstünde ağaç kesme talebi oluşabilir, dikkat.
Dünya bir bütün halinde korunmalı. Dünyanın bir ucunda olan ekolojik hasar bizi çok hızlı etkiliyor. Sadece ahşap ev olarak düşünmeyin; bir ev mobilyasından, enstrümana kadar birçok ürünün, eşyanın fiyatı artıyor.
Amerika’daki Katolik Üniversitesi’nin mimarlık fakültesinde, Paris Notre Dame Katedrali’nin bir makası; Ortaçağ teknikleriyle tekrar inşa ediliyor.
Lisans bitirmek için zorunlu yaz okulu eğitiminin bir bileşeni de “Sınır Tanımayan Marangozlar” (Charpentiers sans Frontière) imiş.
Restorasyonlardaki hayal kırıklıklarının bir kısmının, ahşap işleme, taş boyutlandırma işlerinde eskisinden farklı teknikler kullandığımızdan dolayı yaşandığını düşünüyorum. Mimarlık bölümü lisans öğrencileri için Ortaçağ’daki ahşap uygulama tekniklerini denemek çok büyük şans.
Okulun lisansüstü dekan yardımcısı Tonya Ohnstad; Ortaçağ tarihi, inşai uygulamaları, ahşap eğitimini içeren halka açık bir konferans serisi sonunda bu yaz okulunu düzenlemiş. Ortaçağ teknikleriyle inşa edilen meşe taşıyıcıya dair çizim, Notre-Dame Katedrali mimarlarından alınmış