Thread by @florentiafl

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ=Μέρος Β΄:Το μήκος του τόξου διαφέρει από περιοχή σε περιοχή & κυμαίνεται μεταξύ 60 εκ. στους Πυγμαίους της Αφρικής & 2 μ. στους Ιθαγενείς των νησιών Ανδαμάνες (Ανταμάν-στον κόλπο της Βεγγάλης).Το βάρος & το μήκος του βέλους εξαρτώνται από τον τύπο του τόξου 🔽

https://twitter.com/florentiafl/status/1469778189279023105

2/13 & από το θήραμα για το οποίο προορίζεται.Οι προιστορικές παραστάσεις της ΝΑ Ισπανίας μας δίνουν την δυνατότητα να κάνουμε κάποιες ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις για τον τύπο του όπλου που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας πριν από 15 έως 20 χιλ. χρόνια.Ο προιστορικός κυνηγός🔽

3/13 της ΝΑ Ισπανίας είχε πολύ ευλύγιστο σώμα.Χρησιμοποιούσε τόξα με μονό ή διπλό ξύλο.Τα βέλη ήταν μακριά & είχαν φτερά στο πίσω μέρος για να πετυχαίνουν καλύτερα τον στόχο.Ο τοξότης δεν χρησιμοποιούσε φαρέτρα.Κρατούσε σφιχτά τα βέλη (4 ή 5) με το αριστερό του χέρι.Με το ίδιο 🔽

4/13 κρατούσε & το τόξο.Η αιχμή του βέλους ήταν από λαξευμένο πυριτόλιθο.Οι πρωτόγονοι εξάλλου, βουτούσαν τα βέλη τους σε δηλητήριο για να θανατώσουν αμέσως τον αντίπαλό τους ή το θήραμά τους.Το δηλητήριο το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι λαοί που δεν γνώριζαν ακόμη την χρήση του🔽

5/13 μετάλλου.Τον 4ο αι. μ.Χ οι Ούννοι χρησιμοποιούσαν ακόμη για τα βέλη τους αιχμές από κόκκαλα.Και την εποχή εκείνη,βρίσκονταν στις παραμονές των μεγάλων τους εξορμήσεων που τους οδήγησαν ως την πρωτεύουσα του Ρωμαικού κράτους (με ό,τι συνεπάγεται αυτό).Όπως ξέρουμε,οι Ουννοι🔽

6/13 ήταν ένα λαός που προερχόταν από τις Ασιατικές στέπες.Ανήκαν δε στις φυλές εκείνες που ανέδειξαν τους μεγαλύτερους τοξότες του κόσμου: τους Σκύθες, τους Πάρθους, τους Μογγόλους.Στην αρχαιότητα οι λαοί της Μεσοποταμίας χρησιμοποιούσαν κατά προτίμηση το τόξο & στον πόλεμο &🔽

7/13 στο κυνήγι.Περίφημοι ήταν οι Ασσύριοι τοξότες,που με τα μικρά & δυνατά τους όπλα εκτόξευαν τα βέλη γρήγορα & με ακρίβεια.Ο Σαργών του Ακκάδ υπέταξε το 2400 π.Χ τις πόλεις των Σουμερίων όταν ενίσχυσε το στράτευμά του με τοξότες.Η παράδοση των Ασσυρίων τοξοτών συνεχίστηκε & 🔽

8/13 τους επόμενους αιώνες.Οι Ασσύριοι Βασιλείς φρόντιζαν να απαθανατίζονται σε ανάγλυφα,όπου εικονίζονταν να κυνηγούν λιοντάρια & άγρια άλογα με μικρά τόξα.Το Ασσυριακό τόξο,που ήταν πολύ διαδεδομένο (το είχαν υιοθετήσει & οι Βαβυλώνιοι) διέφερε από τα γνωστά τότε τόξα:ήταν 🔽

9/13 γωνιώδες ενώ τα άλλα είχαν σχήμα ημικύκλιου.Κοντό & χοντρό,ήταν προσαρμοσμένο στην σωματική διάπλαση των λαών που κατοικούσαν στην Μεσοποταμία & που δεν ήταν ούτε ψηλοί,ούτε λεπτοί. Στα Σούσα,βρέθηκε & ένα τόξο από ορείχαλκο.Κατά τους ιστορικούς,μεταλλικά τόξα 🔽

10/13 χρησιμοποιούσαν μόνο οι άρχοντες & τα επίλεκτα στρατιωτικά τμήματα.Τα βέλη των Ασσυρίων είχαν τεράστια δύναμη & εισχωρούσαν βαθιά μέσα στον στόχο τους.Για να καταλάβετε τι σας λέω,θα πρέπει να αναστρέξετε στα ανάγλυφα της Νινευή που παριστάνουν τον βασιλιά Ασσουρμπανιπάλ 🔽

11/13 (εύχομαι να το έγραψα σωστά το όνομα) ενώ κυνηγά λιοντάρια.Πάμε τώρα στο Αιγυπτιακό τόξο,που σαφή εικόνα μας δίνουν οι ανακαλύψεις που έγιναν στους τάφους των Θηβών.Το τόξο είχε μήκος 1 μ. & ήταν κατασκευασμένο από ξύλο ακακίας (ένα ξύλο εξαιρετικά ευλύγιστο).Ο Αιγύπτιος🔽

12/13 τοξότης,ψηλός & ευκίνητος,σήκωνε το τόξο ως το ύψος του κροτάφου του & τεντώνοντάς το στο έπακρο έριχνε το βέλος (που συνήθως ήταν αρκετά μακρύ) σε πολύ μεγάλη απόσταση.Βέβαια πρέπει να πούμε ότι στην Αίγυπτο βρέθηκαν & πιο μικρά τόξα,τα οποία χρησιμοποιούσαν όμως οι🔽

13/13 μισθοφόροι των γειτονικών κρατών. Η Ίσιδα των Αιγυπτίων, καθώς θεωρείτο πιο ισχυρή από 1000 στρατιώτες, σε πολλές παραστάσεις εικονίζεται με ένα τόξο.Βεβαίως επειδή το Αιγυπτιακό Πάνθεον είναι πολύπλοκο & ποικίλο,τέτοιες παραστάσεις είχαμε σε συγκεκριμένα μέρη. Αύριο πάλι