Thread by @MilanRadanovi1

Pop Đujić u revizionističkoj i mitomanskoj interpretaciji prošlosti važi za navodnog simbola antiustaške borbe. Godinama mu se služe opela, pevaju pesme, pišu panegirici, slikaju murali. Pritom se ignorišu ključni dokumenti koji govore o njegovoj stvarnoj ratnoj ulozi. 👇 👇👇

Jedan od tih namerno skrajnutih dokumenata je i ovaj proglas sveštenika Dalmatinske eperhije od 23. 10. 1943. u kome 11 pravoslavnih sveštenika, Đujićevih kolega, pozivaju narod da podrži partizane. Reč je o sveštenicima s teritorije koju je pokrivala Dinarska četnička oblast.

Proglas potpisali parosi iz Obrovca, Plavna, Đevrsaka, Biovičinog Sela, Dobropoljaca, Žegara, Ervenika i Kožlovca - parohijskih sedišta u Bukovici i Ravnim kotarima. Njima treba dodati još najmanje trojicu sveštenika Dalmatinske eparhije koji su podržavali partizane. 👇

Dvojica od ove trojice ubijeni su 1943. - pre nastanka proglasa.
1) Jovan Miodragović, paroh u Žagroviću kod Knina, bio je verski referent 9. dalmatinske brigade NOVJ. Poginuo je u Bici na Sutjesci, u kojoj su poginuli i njegovi sin i kćerka, sve troje kao partizani. 👇

2) Jovan Šolaja, paroh u Ivoševcima kod Kistanja, ubijen je od strane nemačkih vojnika tokom operacije "Vajs 1", početkom 1943. Njegova deca su takođe bila u partizanima. 👇

3) Milan Macura, paroh u Šibeniku, otac trojice partizana, od kojih su četnici ubili dvojicu. Jedan od njegovih sinova, Slobodan Macura, proglašen je za narodnog heroja. Protu Milana i njegovu suprugu uhvatili su četnici nakon čega su ih predali Italijanima. Oboje su razmenjeni

prilikom jedne razmene između partizana i Italijana. Paroh Miodragović iz Žagrovića je takođe bio zarobljen od Italijana i potom razmenjen prilikom jedne razmene zarobljenika.

Ovaj proglas nastaje nedugo nakon što je nemački Vermaht izvršio okupaciju nekadašnje italijanske okupacione zone, kada je postalo očigledno da Đujićevi četnici nastavljaju saradnju s okupatorom i nakon pada Italije, ovog puta s nacistima.

Jedan od ključnih i nezaobilaznih dokumenata o ratnoj ulozi popa Đujića, koji revizionisti uporno ignorišu: "Radio-naređenje Draže Mihailovića Đujiću da još više nego do sada ratuje zajedno sa njemačkim Wehrmachom protiv komunista, jer su oni izdali srpsku stvar. 👇

On sam ne može tako postupiti zbog stava naroda."
web.archive.org/web/2020011114…

Bukovica, s Kistanjem, Plavnom i Đevrskama, bila je dominantno propartizanska, o čemu svadoči činjenica da su pravoslavni sveštenici iz Plavnog, Žagrovića, Ervenika, Žegara, Ivoševaca, Dobropoljaca, Biovičinog Sela i Đevrsaka bili uz partizane, a ne uz "kolegu" Đujića.

Ili ovaj nemački izvor iz 1944: Izvještaj sa sastanka načelnika štaba XV. brdskog korpusa
pukovnika Pfaffenrota i vojvode Đujića održanog 9. maja 1944. web.archive.org/web/2020011114…

Dokument ustaške obaveštajne službe iz 1943. koji svedoči o saradnji Đujića i Oružanih snaga NDH protiv partizana koji su napali na ustaški garnizon u Kijevu:

Moja kontekstualizacija ovog dokumenta: