برای آخوند همیشه هدف وسیله را توجیه کرده است، در همین چهل و چند سال گذشته بارها دیده ایم که چگونه برای رسیدن به خواسته های خود، از هر هزینه و جنایتی هراس نداشتند در شورش پنجاه و هفت آبادان آرام بود و پالایشگاه کار خودش را می کرد و به اعتصاب های سراسری نمی پیوست سینما رکس آبادان
را آتش زدند صدها تن را زنده زنده در آتش سوزاندند و با دروغ فریاد زدند که کار ساواک بوده است تا توانستند آبادان را با خود همراه سازند. در جنگ هشت ساله چه بسیار دیدیم که چگونه جوانان این مرز و بوم در یورش های دیوانه وار سپاه کشته شدند که گل سر سبد آن عملیات کربلای چهار بود
که نیروهای عراقی بارها روی بیسیم های ایران می آمدند و هشدار می دادند که ما از جابجایی های شما آگاه هستیم. در آن یورش از پیش شکست خورده، بیش از ده هزار نیروی ایرایی جان باختند. ووو یکی دیگر از این دست چنایت های آخوندی، پرواز ایرباس 655 بندرعباس بود که دانسته هواپیمای مسافری را جای
جنگنده اف چهارده روی منطقه ای که درگیری بین سپاه و ناوهای امریکایی روی داده بود پواز دادند و ناو وینسز ایرباس را به گمان این که همان اف چهاردهی است که بنا بود برای کمک به نیروهای سپاه، به پرواز در آید با شلیک دو موشک نابود کرد. و با این کار آخوند توانست امریکا را در یک دشواری
بسیار بزرگ به دام اندازد. یک چنین فیلنامه ای را هم دو سال پیش برای ترامپ پیاده کردند موشک باران پایگاهی که کسی در آن نبود با این امید که ترامپ برای کم نیارودن دست کم یکی دو جا را خواهد زد و به این بهانه خواهند توانست کشتار مسافران هواپیمای اکراینی را گردن امریکاییان بیاندازند
ولی همیشه دست بالای دست هست و این ترامپ بود که بازی آخوند را خواند و آن شب یک گلوله مشقی هم شلیک نکرد و دست سپاه را گذاست در پوست گردو. هواپیمای اکراینی را با برنامه ریزی از پیش، و دانسته و با آگاهی از این که تنها پروازی که آن شب می شود گفت همه سرنشینان آن ایرانی بودند برگزیدند
رقص به روایت دکتر عبدالحسن زرين كوب
پیش ﺍﺯ یورش اعراب، ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ، می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺑﺎﺩ می وﺯﯾﺪ، ﺑﻪ ﺧﺮمنگاﻩ می رﯾﺨﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ می شد، ﺟﺸﻦ می گرﻓﺘﯿﻢ ﻭ می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ می شد، ﺟﺸﻦ می گرﻓﺘﯿﻢ ﻭ
می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻭ می کرﺩﯾﻢ می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ می کاﺷﺘﯿﻢ، می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺩﻓﻊ ﺑﻼ می خوﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ، جشن می گرﻓﺘﯿﻢ. ﻣﺎﻩ ﺁﻏﺎﺯ می شد می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﻣﺎﻩ ﭘﺎﯾﺎﻥ می شد،
برای آخوند همیشه هدف وسیله را توجیه کرده است، در همین چهل و چند سال گذشته بارها دیده ایم که چگونه برای رسیدن به خواسته های خود، از هر هزینه و جنایتی هراس نداشتند در شورش پنجاه و هفت آبادان آرام بود و پالایشگاه کار خودش را می کرد و به اعتصاب های سراسری نمی پیوست سینما رکس آبادان
را آتش زدند صدها تن را زنده زنده در آتش سوزاندند و با دروغ فریاد زدند که کار ساواک بوده است تا توانستند آبادان را با خود همراه سازند. در جنگ هشت ساله چه بسیار دیدیم که چگونه جوانان این مرز و بوم در یورش های دیوانه وار سپاه کشته شدند که گل سر سبد آن عملیات کربلای چهار بود که
نیروهای عراقی بارها روی بیسیم های ایران می آمدند و هشدار می دادند که ما از جابجایی های شما آگاه هستیم. در آن یورش از پیش شکست خورده، بیش از ده هزار نیروی ایرایی جان باختند. ووو یکی دیگر از این دست چنایت های آخوندی، پرواز ایرباس 655 بندرعباس بود که دانسته هواپیمای مسافری را جای