رقص به روایت دکتر عبدالحسن زرين كوب
پیش ﺍﺯ یورش اعراب، ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ، می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺑﺎﺩ می وﺯﯾﺪ، ﺑﻪ ﺧﺮمنگاﻩ می رﯾﺨﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ می شد، ﺟﺸﻦ می گرﻓﺘﯿﻢ ﻭ می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ می شد، ﺟﺸﻦ می گرﻓﺘﯿﻢ ﻭ می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻭ می کرﺩﯾﻢ می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ می کاﺷﺘﯿﻢ، می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﺩﻓﻊ ﺑﻼ می خوﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ، جشن می گرﻓﺘﯿﻢ. ﻣﺎﻩ ﺁﻏﺎﺯ می شد می رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ. ﻣﺎﻩ ﭘﺎﯾﺎﻥ می شد،

برای آخوند همیشه هدف وسیله را توجیه کرده است، در همین چهل و چند سال گذشته بارها دیده ایم که چگونه برای رسیدن به خواسته های خود، از هر هزینه و جنایتی هراس نداشتند در شورش پنجاه و هفت آبادان آرام بود و پالایشگاه کار خودش را می کرد و به اعتصاب های سراسری نمی پیوست سینما رکس آبادان را آتش زدند صدها تن را زنده زنده در آتش سوزاندند و با دروغ فریاد زدند که کار ساواک بوده است تا توانستند آبادان را با خود همراه سازند. در جنگ هشت ساله چه بسیار دیدیم که چگونه جوانان این مرز و بوم در یورش های دیوانه وار سپاه کشته شدند که گل سر سبد آن عملیات کربلای چهار بود

برای آخوند همیشه هدف وسیله را توجیه کرده است، در همین چهل و چند سال گذشته بارها دیده ایم که چگونه برای رسیدن به خواسته های خود، از هر هزینه و جنایتی هراس نداشتند در شورش پنجاه و هفت آبادان آرام بود و پالایشگاه کار خودش را می کرد و به اعتصاب های سراسری نمی پیوست سینما رکس آبادان را آتش زدند صدها تن را زنده زنده در آتش سوزاندند و با دروغ فریاد زدند که کار ساواک بوده است تا توانستند آبادان را با خود همراه سازند. در جنگ هشت ساله چه بسیار دیدیم که چگونه جوانان این مرز و بوم در یورش های دیوانه وار سپاه کشته شدند که گل سر سبد آن عملیات کربلای چهار بود که