Thread by @lightknight63

بخشی از مقاله شارلی عبدو در مورد کارزار #LetUsTalk
به فارسی :
همه چیز از بزدلی فکری و تسلیم شدن در برابر اتهامات اسلام هراسی آغاز شد. پس از انتشار تصویری از کودکان بر روی جلد مجله انجمن پزشکی کانادا که در آن دختربچه ای با حجاب بود، دکتر شریف امیل، جراح اطفال نامه ای به تیم
1-

https://twitter.com/AlinejadMasih/status/1481987710155902986

تحریریه نوشت با عنوان «از ابزار ظلم به عنوان نماد تنوع و شمول استفاده نکنید ». این پزشک به استفاده سطحی از چنین تصاویری در بزرگترین مجله پزشکی کانادا اعتراض می کند: « حجاب به عنوان نمادی از تنوع و شمول «لیبرال» در نظر گرفته شده است .حجاب، نقاب و برقع ابزارهای ستم
2-

ستم بر میلیون ها دختر و زن در سراسر جهان است که حق انتخاب ندارند.» شورای ملی مسلمانان کانادا خواستار حذف فوری این متن از وب سایت این روزنامه شد. نامه بلافاصله حذف شد و سردبیر به دلیل انتشارکلمات "اشتباه، آسیب زننده و توهین آمیز دکتر عذرخواهی کرد.
3.

اما بزدلی برخی، برعکس، شجاعت بسیاری دیگر را آشکار کرد. بسیاری از زنان خاورمیانه‌ای که در غرب زندگی می‌کنند به این حادثه واکنش نشان دادند و کمپین بزرگی را در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی و خواستار شنیدن حرف‌هایشان در مورد مسائلی مانند قوانین پوشش مذهبی شدند. کمپین #LetUsTalk ظرف
4

چند روز در فضای مجازی منتشر شد.«در ایران به من گفتند که اگر حجاب نداشته باشم از مدرسه اخراج می شوم، زندانی می شوم، شلاق و کتک می خورم و از کشورم اخراج می شوم. در غرب به من می گویند که گفتن داستان من باعث اسلام هراسی می شود.من زنی اهل خاورمیانه هستم و از ایدئولوژی اسلامی می ترسم.5

بگذار صحبت کنیم." با همین توییت بود که مسیح علینژاد فعال معروف ایرانی علیه حجاب اجباری، به سانسور نامه دکتر واکنش نشان داد. او با این سخنان، همراه با عکس دوران کودکی خود با حجاب، الهام بخش سیلی از اعترافات مشابه شد.6

توییت او توسط بیش از 30000 نفر پسندیده شد و هشتگ #LetUsTalk شروع به انتشار کرد.
رعنا احمد، زن تبعیدی سعودی در توییتی نوشت"من مخفیانه حجابم را در می آوردم تا هوای لابه لای موهایم را حس کنم. این ایدئولوژی زندگی من را ربود". لوجین یکی دیگر از تبعیدی های سعودی می نویسد:
7.

«یک روز دیگر در آلمان، بدون این حجاب زیر نور آفتاب راه می روم ،حجابی که باعث می شود احساس کنم شهروند درجه دو هستم، زمانی در عربستان چنین بودم...».
"در یمن در سن شش سالگی مجبور شدم حجاب داشته باشم و در حدود سیزده سالگی نقاب داشته باشم و زمانی که تصمیم به برداشتن آن گرفتم،
8

نیمی از خانواده ام مرا رها کردند، سپس وقتی حجاب و عبا را برداشتم، بسمه ناصر که اکنون در فرانسه زندگی می کند، اعتراف می کند که همه چیز را از دست داده است."
اکنون صدها داستان مشابه در توییتر منتشر و به اشتراک گذاشته می شود که هم با طرفداران اسلام گرایی که دادگاه های اسلام هراسی
9

را برگزار می کنند و هم برخی فمینیست های غربی که کورکورانه شعار"حجاب یک انتخاب است" را پذیرفته اند در تضاد است. آنها می خواهند که بتوانند داستان خود را بدون متهم شدن به اسلام هراسی بیان کنند. میخواهند که توسط فمینیست‌های غربی شنیده شوند، چرا که بسیاری فمنیست ها قواعد مذهبی
10

حجاب را پذیرفته‌اند و آن‌ را به عنوان نمادهای «توانمندسازی» قالب کرده‌اند. اقدس خانوم (نام مستعار) ایرانی دیگری که در فرانسه زندگی می‌کند، به چارلی توضیح می‌دهد: «#LetUsTalk برای غربی‌هاست به‌ویژه فمینیست‌ها، تا از آنها بخواهند با زنان تحت ستم شریعت اسلام همبستگی کنند».
11.

من در کشورم و اکنون در دنیای آزاد خاموش شده ام و این دردناک تر است.» شامی هاک، روزنامه نگار بنگلادشی تبعیدی در آلمان : «من تصمیم گرفتم در این کمپین شرکت کنم به این امید که فمینیست های غربی رنج و درد ما را درک کنند،که بفهمند حجاب واقعاً به چه معناست و
12.

از ترویج آن به نام تنوع یا حمایت از اقلیت ها، دست بردارند فمینیست های آلمانی کور شده اند. بسمه ناصر، دانشجوی یمنی تبعیدی در فرانسه، نیز بر این واقعیت تأکید می کند که «جریان های سیاسی خاصی در فرانسه وجود دارند که حجاب را یک انتخاب می دانند و آن را یک فرهنگ عربی میدانند که
13.

درست نیست. چگونه می توان گفت که حجاب یک "انتخاب شخصی" است، وقتی گزینه های دیگری وجود ندارد، وقتی در بسیاری از کشورها اعتراض به حجاب جرم است؟ و در حالی که در غرب اعتراض به حجاب طبق قانون جرم نیست،
14

اعترافات منتشر شده از طریق #LetUsTalk نشان می دهد که بسیاری از زنان حجاب را به عنوان یک "انتخاب" در کشورهای غربی نیز تجربه نمی کنند. دبورا از بریتانیا در توییتی نوشت : من در ۲۸ سالگی مسلمان شدم. من تمام قوانین و رویه ها را به طور کامل پذیرفته ام. حجاب هرگز یک انتخاب نبود اما
15

من هرگز آن را زیر سوال نبردم تا اینکه در اواخر ازدواجم، زمانی که گاهی اوقات تنها بودم شروع به برداشتن آن کردم: وقتی شوهرم متوجه شد به من گفت که دلیلی برای طلاق است. «در کانادا در 9 سالگی مجبور شدم حجاب داشته باشم و در 19 سالگی نقاب داشته باشم. یاسمین محمد، که از ازدواج اجباری
16

فرار کرد و یک فعال حقوق زنان شد، می‌گوید: من را تکذیب کردند و تهدید به مرگ شده ام، زیرا انتخاب می‌کنم چه لباسی روی بدنم بپوشم. او اشاره می‌کند که در غرب، زنان در جوامع مسلمان را می‌توان نه با قوانین، بلکه با روش های خشن مجبور به پوشاندن خود کرد، «از جمله اینکه به آنها گفته
17

می‌شود که فقط فاحشه‌ها خود را نمی‌پوشانند و تهدید به سوختن در جهنم برای ابد می‌شوند.
در واقع، در حالی که زنان ایرانی همچنان به دلیل حذف حجاب خود در زندان هستند، در حالی که زنان افغان در برابر طالبانی که بار دیگر زنان را از فضای عمومی محو می کنند مقاومت می کنند، در غرب ما در
18

مشغول ترویج حجاب، در مد،در تبلیغات و در رسانه ها هستیم در حالیکه به خود برای تسامح مان تبریک می گوییم....و زنان خاورمیانه در غرب که جرأت می کنند علیه قانون پوشش حیا صحبت کنند، توسط اسلام گرایان راست و توسط "ترقی خواهان " چپ ساکت می شوند.
بگذار صحبت کنند!
Laissez-les parler !
19