Wat ik te vaak merk in de cirkels van mijn mede radicaal linkse mensen, is dat sommigen zo vast zit in hoe ze dingen doen en vinden wat er moet gebeuren, dat er geen ruimte is voor gesprekken over dat niet alle mensen dat kunnen doen, op dezelfde manier,en hoe je gedachtengoed in
Alle aspecten van je leven uitdragen niet altijd iets is wat iedereen kan. Ik mis te vaak die complexiteit. Ik mis die kennis over verschillende systemen van opressie die nodig is om het te ontmantelen. En dit leid te vaak tot de aanval op gemarginaliseerde mensen. Als we
Ideologisch willen zijn en een betere wereld willen bouwen, kunnen we intersectionaliteit niet overslaan. Want wat jij denkt dat onverschilligheid of onwilligheid is, kan ook opressie zijn. Je weet het niet, als je er niet naar wil kijken. Wat iemand wil is niet altijd wat
Iemand kan. Deze zwart witte kijk zorgt ervoor dat jullie mensen achter jullie laten omdat hun activisme er anders moet uit zien. En daar is echt niets radicaals aan.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
