👉 Para Sara o encanto de Carballo reside na súa Ría. Un espazo natural que serve como refuxio de aves, mais tamén como refuxio no que salvagardar un vínculo que nos conecta de xeración 👇👇
en xeración, como protagonistas dun libro do que todavía quedan, moitas follas por escribir.
👉 Para Ricardo a maxia de Carballo reside nas súas Férvedas, neses espazos nos que un pode pasear e conversar consigo mesmo mentras desfrutamos da tranquilidade que transmite o paso👇
natural da vida.
👉 Óscar prefire un espazo que nos tralada nunha viaxe no tempo. Percorrendo a historia do Concello ata descubrir os restos nos que descansan as súas raíces. Afondando, de ser preciso, nos nosos rituais máis primarios, nos restos das preguntas que nos 👇
👉 Frades está pensando para o lecer e mellorar a vida das súas veciñas e veciños. Por todo o Concello existen un sinfín de áreas de recreo que dan mostra diso.
todas elas cun encanto particular. Zona de baño, unha fraga para pasear ou merendar, servizos e bares.
👉 No concello existen tamén obras de arquitectura relixiosa cun grande valor histórico, así como diferentes monumentos que dan conta da súa historia e dos protagonistas da 👇
historia do Concello.
👉 Atende ben a época do ano na que o visitas. Xa que o lema dos veciños e veciñas de Frades é “Festa, festa e festa”. Unha axenda cultural e de ocio que non ten nada que envexar as capitais urbanas.
😍Coñeces a figura do Demo Asubiador que está ligada ao ano novo?
Deixamos a información recollida na contorna do río Gafos (Vilaboa e Pontevedra) mais temos escoitado a persoas doutros lugares de Galiza falar dunha figura semellante.
A continuación vai esta información 👇
de Galicia Encantada e de Vaipolorío: 👇👇
Verdade ou lenda, alí onde o río dos Gafos se nomea río da Estación, en Figueirido, concello de Vilaboa (Pontevedra), acostuma escaravellar un trasno rebuldeiro, o demo asubiador. O tal perello ten por ocupación escoller no aninovo 👇
o parvo da aldea, un parvo por ano. O demo inviste o seu lecer, que é moito, asubiando no ouvido do escolleito.
A vítima pasa o ano escoitando campás e sen saber onde. Cumprido o prazo, o mítico pillabán afánase na elección doutro coitado, e, segundo din, isto leva 👇
Hoxe queremos compartir convosco algunhas normas e leis discriminatorias contra o galego, éuscaro, catalán, valenciano, asturleonés ou aragonés desde 1717 e formulamos unha pregunta: Abandono voluntario do idioma ou discriminación, represión e asimilación?
Abrimos fío 👇👇
1717: Decreto de nueva planta: "Los corregidores pondrán el mayor cuidado en introducir la lengua castellana, a cuyo fin darán las providencias más templadas y disimuladas para que se consiga el efecto sin que se note el cuidado"
1768: Real Cédula de Aranjuez. Art. VII: "Mando que la enseñanza se haga en lengua castellana donde quiera que se practique, cuidando de su cumplimiento las audiencias y justicias respectivas"
Coñeces a fantástica historia desta pintada ubicada no Mosteiro de Celanova (Ourense) e que non ten ningún tipo de protección?
Abrimos fío: 👇👇👇
Adiante foi un periódico voceiro da Mocedade Galeguista editado en Celanova en 1933. Subtitulado Semanario d'a Mocedade Galeguista, apareceu 5 de xaneiro de 1933.
Fundado pola Mocedade Galeguista de Celanova,estaba dirixido por Celso Emilio Ferreiro. Só saíu un número. Publicado integramente en lingua galega,entre os seus colaboradores figuraron Florentino López Cuevillas, Ramón Otero Pedrayo,Vicente Risco, Xosé Velo e Ángel Martínez Doval
Despois do fío sobre as orixes da bandeira galega (deixamos nos comentarios o fío) hoxe abrimos outro sobre a "estreleira" ou "bandeira da patria". Nos vindeiros días abriremos fío sobre outras bandeiras galegas, incluídas as medievais.
Abrimos fío: 👇👇👇
Entre o galeguismo, xa durante o período das Irmandades da Fala, algúns significados membros comezan a incorporar o símbolo da estrela na correspondencia; Castelao introdúcea, xunto á fouce e á serea, na súa proposta laica de escudo nos anos 30
Polo de agora o primeiro uso documentado da estreleira data de 1936, cando a utiliza o Batallón Galego do V Rexemento. Así o acredita Xosé Luís Méndez Ferrín:
"Na zona republicana organizáronse, que nós saibamos, tres unidades de carácter nacional-popular galego: