آزار و تعرّض جنسی مشاوران و رواندرمانگران به درمانجویان پدیدهای نادر و اتفاقی نیست. کارزار #اتاق_امن_درمان توسط همکارانِ من راه اندازی شده، و از همه شما دعوت میکنیم که با امضای این کارزار، ما را در مسیر به تحقق رساندن هدف مشترکمان همراهی کنید. #ريتويت karzar.net/25902
ممنون از دوستانی که لطف میکنن. خوشحال میشیم اگر بتونیم گامی در جهت آگاهسازی عموم و همینطور درخواست از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره برای سر و سامان دادن به امور مربوط برداریم. هر یک امضا برای کارزار #اتاق_امن_درمان ارزشمند است، من از همگی دوستان که لطف میکنن دیده بشیم ممنونم.
عاملی که درمانجو را در برابر آزار جنسیِ درمانگر خود چنین آسیبپذیر میکند نبود توازن قدرت نهفته در رابطۀ درمانجوـدرمانگر است؛ درمانجو در شرایط درماندگی و استیصال به درمانگر مراجعه میکند. مثلاً مریم، یکی از آزاردیدگان، میگوید: «با آخرین امیدم سراغ روانشناس رفتم./
/خیلی احتیاج داشتم به کسی اعتماد کنم، چون تهماندۀ انرژی روانیام را پیش او میبردم. برای اولین بار میخواستم دربارۀ آزارهای جنسی که در گذشته دیده بودم با کسی حرف بزنم.»
درمانجو با اعتماد کامل به درمانگر آغاز میکند، با این پیش فرض و امید که به او کمک میکند از رنج خود رهایی یابد./
/بنابراین در همان ابتدای ورود دفاعهای روانی را که در شرایط و روابط معمول برای محافظت از خود به کار میگیرد در ارتباط با درمانگر کنار میگذارد. به این ترتیب، نبود توازن قدرت از همان ابتدای رابطۀ درمانی شکل میگیرد؛ درمانگر در جایگاه قدرتی قرار میگیرد که حرفهاش برای او فراهم/
/کرده و از دانش، تجربه و تسلط بیشتر نیز برخوردار است. بهعلاوه، رابطۀ درمانی رابطۀ مُراجع با فردی غریبه نیست، بلکه از همان ابتدا درمانگر حکمِ «دیگری مهم» را برای درمانجو پیدا میکند، یکی مثل پدر، مادر یا مهمترین آدمهای زندگیاش! به همین دلیل مسئولیت اصلیِ آغاز و ادامۀ هرگونه/
/تماس و رابطۀ جنسی در فضای رواندرمانی با درمانگر است، زیرا درمانگر در این رابطه دستِ بالا را دارد و سخن از رضایت آگاهانۀ درمان جو در بستر درمان بیمعنا و گمراهکننده است.
افزایش مداخله و قدرت نفوذ نهادهای بازدارنده و نظارتی در سطح خُرد (درمانگاه و کلینیک) و کلان (سازمان نظام روانشناسی، قوانین جزایی عمومی) بهکرات یکی از راههای پیشگیری و کنترل بهرهکشی جنسی از درمانجو دانسته شده است. آموزش و بازآموزی مکرر کارآموزان، رواندرمانگران فراهمسازی/
/جلسات مستمر سوپرویژن (کار کردن تحت نظارت و سرپرستی) برای رواندرمانگران، اعلام صریح استانداردهای اخلاقی حرفهای به درمانگران و آگاهسازی درمانجویان به حقوق خود ازجمله اقدامهای پیشگیرانهای است که میتوان در سطح خُرد، در درمانگاهها و کلینیکهای مشاوره و روانشناختی انجام داد.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
هرسال چیزی حدود دوازده میلیون ازدواج دختران زیر هجدهسال ثبت میشود، تقریبا هر دو ثانیه یک ازدواج. اگر این روند ادامه پیدا کند، در سال ۲۰۳۰ چیزی در حدود ۱۵۰ میلیون دختر زیر سن قانونی عروسْ کودک خواهند شد.
«ازدواج کودکان» اصطلاحیست که به ازدواج دختران قبل از ۱۸ سالگی اطلاق میشود، و مسیر زندگی این دختران را به طرق مختلف به خطر میاندازد. عروسْ کودکان در مقایسه با همسالان خود که در سنین بالاتر ازدواج میکنند، در معرض تجربه طیف گستردهتری از مشکلات و اختلالات بهداشتی و جسمی،/
/حاملگی در سنین پایینتر، افزایش دفعات حاملگی در طول عمر، ترک تحصیل، درآمد پایینتر و زندگی در فقر هستند. عروسْ کودکها به احتمال بیشتر خشونتهای جنسی از طرف شریک زندگیشان را تجربه میکنند، فعالیتهای فیزیکی محدودتری دارند و همچنین قدرت تصمیمگیری پایینتری دارند./