Thread by @OlgaKoum

Περί απονομής Δικαιοσύνης

Στο πρώτο γραφείο που πήγα, από τις πρώτες υποθέσεις που διάβασα ήταν αυτή ενός ανηλίκου που βιαζόταν βάναυσα κατ' εξακολούθηση από συγγενικο του πρόσωπο.

Όταν ήταν 12 χρονών οι γονείς χώρισαν, η μητέρα έμεινε στην Αθήνα, το παιδί γύρισε με τον πατέρα

Σε ένα επαρχιακό χωριό και ζούσαν με την γιαγιά και τον αδερφό του πατέρα. Το παιδί ήταν ομοφυλόφιλο. Ο θείος άρχισε να βιάζει το παιδί.Στην συνέχεια "το πάσαρε"και σε άλλους στο χωριό να το βιάζουν εναντι αμοιβής.

Βέβαια κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Η οικογένεια"Αλβανοί είναι σιγά"

Μέσα σε όλα αυτά, το παιδί είχε αναπτύξει παραβατική συμπεριφορά. Κάποια στιγμή βρέθηκε ενώπιον εισαγγελέα και εκεί αποκαλυφθηκαν όλα. Ασκήθηκε δίωξη στον θείο, σε έναν 67χρονο "τακτικό πελάτη" και σε μερικούς άλλους.

Οι διώξεις ασκήθηκαν όταν ήταν 17 χρονών. Χρειάστηκαν 8 χρόνια μέχρι το Εφετείο.

Μέχρι τότε το έδιωξαν από το σπίτι, δεν είχε στήριξη ούτε από την οικογένεια, ούτε από το κράτος. Έμπλεξε με ναρκωτικά. Μεταξύ των αγορευσεων και των ερωτήσεων που ακούστηκαν στις δικες & ΜΜΕ ήταν:

✅ Έτσι κάνουν αυτοί (ξένοι) για να εκβιάζουν μετά για λεφτά. Του την έστησαν του ανθρώπου
✅ Παρατημένο από την μάνα τι περίμενες
✅ Πουστης ήταν, το προκάλεσε
✅ Γιατί δεν το κατήγγειλε νωρίτερα;

Η αρχή της μυστικότητας της προδικασιας είχε πάει περίπατο όπως και η "διεξαγωγή κεκλεισμένων των θυρών για την προστασία του θύματος". Το παιδί δεν έβγαλε το σχολείο, έμπλεξε και σε μια συμμορία άρα ήταν σίγουρο ότι "τέτοιο κουμασι που είναι, τσάμπα τον τρέχει τον άνθρωπο"

Παρά το κλίμα αυτό, στο ΜΟΔ επιβλήθηκαν τα ανώτατα πλαίσια των προβλεπόμενων ποινών (οι "τΑ ισόβια να είναι ισόβια" υποθέτω νιώθετε ικανοποίηση σωστά;). 8 και κάτι χρόνια μετά, έγινε και το Εφετείο.

Το παιδί είχε βιαστεί ξανά και ξανά. Από την κοινωνία, τα ΜΜΕ, στις αίθουσες

Των ανακρίσεων, στις αίθουσες των δικαστηρίων. Τελικά στο Εφετείο δεν υπήρξε μεταβολή της ποινής ή αναγνώριση ελαφρυντικών. "Θρίαμβος" σωστά;

Ή μήπως όχι; Ψάχναμε το παιδί αλλά πουθενά. Τελικά είχε πάει στις τουαλέτες όπου έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Βλέπετε, τόσα χρόνια ο μόνος

Σκοπός της ζωής του, το μόνο που τον κρατούσε όρθιο και τον πεισμωνε ενάντια σε μια σάπια κοινωνία ήταν η καταδίκη. Ήρθε η καταδίκη. Και μετά τι; 8 χρόνια δεν τον στήριξε κανένας, 8 χρόνια κοιμόταν και ξυπνουσε προσμένωντας μια καταδίκη. Οι δράστες ειναι ακόμα στην φυλακή.

Ο γέρος βασικά πέθανε στην φυλακή. Οι υπόλοιποι θεμελιώνουν δικαίωμα αποφυλάκισης σε 12-13 χρόνια. Το θύμα συνέχισε να είναι μπλεγμένο με ναρκωτικά, κλοπές, συμμορίες. Κατέληξε επίσης στην φυλακή. Υποθέτω και γι' αυτόν κάποιος θα έχει βρεθεί να φωνάζει "Τα ΙσΟβΙα Να ΕιΝαΙ ΙσΟβΙα"

Διευκρίνηση: Οι βιασμοι ξεκίνησαν όταν το παιδί ήταν 12 χρονών, στα 17 ασκήθηκε δίωξη, στα 25 έγινε το Εφετείο (είχε μεσολαβήσει και η αποχη των δικηγόρων)

Ο "εύπορος θύτης" ήταν 51 όταν άρχισαν οι βιασμοι, 56 όταν ασκήθηκε η δίωξη, 64 στο Εφετείο και πέθανε πέρσι 67 χρονων