1/ به دلیل ندادن عفو کلی به بازداشتشدگان اعتراضات آبان ۹۸ و دیگر اعتراضات، هر هفته شمار تازهای از جوانان این ملک تنها به دلیل حضور در این اعتراضات روانه زندانها میشوند، اسامی تعدادی از این زندانیان که تاکنون در رسانهها منتشر نشده عبارت است از:
۱) احسان زندیه
۲/
۲) محمدحسین آهنگریان
۳]سجاد بیات ۴]اسد باژن ۴]حسین طیوری ۵]امیر محمدی ۶]میرمحمد شجاعی
۷] امیر نجفی همگی مربوط به آبان۹۸
این افراد بخش کوچکی از هزاران نفری هستند که در دو سال گذشته و سالهای پیشرو تحت عنوان اغتشاشگر زندانی شده و خواهند شد،و به دلیل جوانی،این زندان مسیر زندگی
۳/ شان را برای همیشه تغییر داده و متاسفانه برخی را در مسیر نابودی قرار میدهد.با وجود اینکه بر همگان مسلم شده که نقش نهادهای حاکمیتی در شکلگیری اعترضات آبان۹۸ پررنگتر از هر عامل دیگری بوده و این جوانان نیز متعلق به طبقه و اقشار فرودست جامعه هستند که در این شرایط بحرانی اقتصادی
۴/ نیاز به حمایت بیشتر دولت و حاکمیت دارند(حمایتی که از آنان دریغ شده است)، اصرار دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی بر تدوام پیگیری قضایی پروندههای بازداشتشدگان آبان ۹۸ نمیتواند مبتنی بر اصل مصلحتسنجی برای خود حاکمیت جمهوری اسلامی باشد، دو ماه پیش در نامهای به رئیسقوه قضائیه
۵/از ایشان خواستم که با درخواست عفو همه بازداشتشدگان اعتراضات آبان۹۸ که اتهام تخریب و تحریق در پروندهشان ندارد(یعنی قریب به اتفاق آنها)تفاوت مشی خود با گذشتگان را در عمل نشان دهد،اکنون و پس از اعلام عفو اخیر به مناسبت ۲۲بهمن دیدیم نه تنها عفو عمومی داده نشده؛بلکه حتی یکنفر از
۶/ این جوانان زندانی، در لیست عفو اخیر قرار داده نشدهاند! ماندهام که آن توصیههای رئیس قوهقضائیه مبنی بر کمک به زندانیان "حوادث آبان" و استفاده از مکانیزم عفو و آزادی مشروط برای بستن پروندهها، خطاب به کدام دستگاه بود!؟ چون اگر مخاطب آن قوهقضائیه بوده که عملی در آنها ندیدیم.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh