This is the Castro Cercio hillfort (Monterroso, #Galicia). For me, one of the most challenging and intriguing Iron Age sites of inland Galicia. A possible seat of power reinforced with a symbolic use of geology.
The Cercio hillfort is just at the beginning of a longitudinal outcrop of quartzites, running all along the hills for several km. In a sunny day, it's really difficult for your eyes moving along the outcrop. It shines so bright that it blinds you.
In the nearby town of Lugo (former Roman Lucus Augusti) a Ist AD tombstone was found, remembering the prince Vecius son of Veroblius.
He died at his 60s, and was chief of the Castellum Circine, from the Copori people. Epigraphy and the current placename suggest nice links.
There is another intriguing feature. The inner wall, dividing the fortress, is quite a performance. It is higher than the rest of the outer walls. It looks bizarre, but maybe, if you are a prince, and this is your seat, you need to build something majestic. #HillfortsWednesday
There is another hillfort right at its foot. But while Castro Cercio was abandoned, a very old church was built in the centre of the site below, with a farmers village surrounding it.
Maybe the prince were gone, but the servants remained. 😉
📸 of the church: J.A. Gil
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Máis ou menos nestes días, no ano de 1147, o burgo de Faro, logo coñecido como A Coruña, viu aparecer unha flota inmensa. Era os barcos da Segunda Cruzada, que partira do porto inglés de Darmouth uns días antes. Nunha das crónicas deses días temos un dato ben intrigante.
Temos dúas crónicas de cruzados que dan conta das súas accións en Galicia e a súa peregrinación á catedral. A fonte máis coñecida é a dun destes guerreiros, Osbernus ou Osborne, que describe a principal acción desa campaña: a conquista de Lisboa en apoio a Afonso Henriques.
Pero imos centrarnos na visita a Faro, á Coruña, que describe Osborne. Nela entrecrúzase de xeito moi singular a realidade e a tradición oral. Por exemplo, fala dunha misteriosa ponte de 24 arcos que o mar vai desvelando pouco a pouco.
Even today, the hill of the ancient oppidum play a central role in the biggest Galician town, Vigo. Despite the fact that most of the hillfort of O Castro has been destroyed by a 17th century fortress, excavations have uncovered some intriguing structures.
#HillfortsWednesday
The old pictures of one of the largest hillforts of Gallaecia are simply stunning. You can see here the stone walls of the 17th fortress in the top. But in the slope, the well preserved Iron Age terraces and even ramparts!
#HillfortsWednesday
Excavations focused in the western slope, where a Late Iron Age and Roman occupation was unveiled. A lot of imported artifacts were found but also some interesting evidence of a workshop or another non domestic activities.
#HillfortsWednesday
No cruceiro norte da catedral de Ourense, na porta de subida á torre, enfronte da capela do Santo Cristo, atópase o que é un dos programas iconográficos máis enigmáticos da arte medieval galega. Unha batalla iniciática que abraia.
A pouco que un se fixe mirará algo estraño. Hai unha porta románica cun tímpano enriba, pero por riba unha especie de óculos dos que sobresaen enigmáticas figuras ata unha gran altura. Son aberturas da escaleira de caracol que sube ata o tellado.
Sobre a porta, a imaxe xa nos dá unha clave do que pode pasar: é Daniel no foxo dos leóns. De algún xeito, estanos avisando de que se pasamos esa porta imos estar rodeados de múltiples perigos e sen ningunha defensa.
Só nós fronte o descoñecido.
Na igrexa de Tállara (Lousame) hai un espectacular panteón que é como unha especie de manual da arte románica galega. Mesmo nos canzorros obscenos e nos gaiteiros!
O interesante é a historia humana que agacha.
No panteón está soterrado un curioso médico: Francisco Romero Blanco, natural de Tállara e reitor da USC (1838-1918). Romero foi home católico, conservador e, ollo-aí, un dos introdutores do darwinismo en Galicia.
Non me agocho: busquei símbolos ocultos no mausoleo. Unha mona?
Romero participou nos debates do seu tempo ao xeito galego: tentando conciliar acrobaticamente o darwinismo coas crenzas católicas na Creación. Saiulle regular e o resultado deulle crebadeiros de cabeza con todas as partes, e tamén coa propia Igrexa.
Hai pouco vimos sitios arqueolóxicos de época romana hoxe desaparecidos. Pero a Idade Media galega está chea de lugares e monumentos evocadores e desaparecidos.
Hoxe vouche presentar cinco sitios medievais galegos que espertan a imaxinación (e a polémica).
Veña!
1. O Mosteiro Máximo.
No século VI aparece o bispado de Britonia co seu bispo Maeloc participando nos concilios suevos. A hipótese máis aceptada é que se trata de bretóns fuxidos ante o ambiente de inestabilidade provocado polas invasións xermánicas de Britania.
O centro dese bispado, do que se dubida se é territorial, coma os outros galegos, ou 'étnico', é o famoso Mosteiro Máximo. Un cenobio que podería concentrar o poder relixioso desta comunidade bretoa e tamén certo poder político para cohesionar a estes exiliados.
Algúns dos máis grandes enigmas arqueolóxicos de Galicia teñen que ver con monumentos, fortes e cidades do Imperio Romano.
Vou falar de cinco sitios hoxe perdidos. A súa descuberta podería alumear como foi a conquista e dominio da Gallaecia por Roma.
Aviso: case todos estes sitios teñen feito correr RÍOS de tinta (e bytes) entre investigadores académicos e eruditos locais. Son sitios de alto voltaxe: xúntase localismo, política, ganas de gloria, vanidade e moito tempo libre. Non imos discutir de localizacións por aquí.
1. Torre de Augusto (o meu🔝).
Segundo Pomponio Mela, era un "monumento memorable" situado ao carón do río Sar. O texto menciona os ríos Lerez, Ulla, os praestamarcos (Barbanza). O contexto galego é claro.
Ten toda a pinta de ser un triunfo erixido tralas guerras de conquista.