(*Η οπτική μιας ελληνικής εταιρείας που χρησιμοποιεί το μέσο εδώ και 10 χρόνια, τίποτα παραπάνω. Δεν θα γίνεται σοφοί, απλώς θα διαβάσετε μια γνώμη ακόμα.)
Αγόρασε το "στέκι" λοιπόν για 44 δις.
44 δις μοιάζουν πολλά χρήματα, ειδικά για να αγοράσεις κάτι που έχει λίγα σχετικά έσοδα και που πάντα είχε αυτό το "πρόβλημα": Δεν μπορούσε να παράγει αυξανόμενους τζίρους ή να καυχηθεί ότι έχει δισεκατομμύρια χρήστες.
Δύσκολα ο Μασκ θα βγάλει τα λεφτά του σε κανονικά χρήματα.
Οι πλατφόρμες έχουν ως έσοδα τις διαφημίσεις που πληρώνουμε εμείς για να τις δείχνουν σε εσάς (και στα bots). Εσείς χρησιμοποιείται δωρεάν την πλατφόρμα και μας νοικιάζετε ένα ποσοστό της προσοχής σας.
Το Twitter δεν μπόρεσε ποτέ να προσελκύσει πολλούς χρήστες & διαφημιστές.
Όμως -παραδόξως- διατήρησε μια μεγάλη δύναμη, που δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχη επιχειρηματική ανάπτυξη.
Τη δύναμη του να διαμορφώνει την κοινή γνώμη μέσω ειδήσεων και διαμοιρασμού απόψεων.
Ιδιαίτερα δυσανάλογη, σε σχέση με τους χρήστες του.
Εύκολα θα διαβάσετε είδηση «Χαμός στο Twitter με το Τάδε», αλλά σχεδόν ποτέ «Χαμός στο Facebook» κι ας το χρησιμοποιούν ασύγκριτα περισσότεροι (στην Ελλάδα μπορεί Χ10 ή και Χ20 χρήστες).
To Twitter κάνει καλά αυτό για το οποίο έγινε γνωστό: Είναι Trendsetter. Τεράστια δύναμη.
Με 44 δις μπορείς να χτίσεις πάνω από 10.000 μεγάλες βιβλιοθήκες σε όλον τον κόσμο. Έτσι πραγματικά θα μπορούσες να τον αλλάξεις.
Και είδαμε πολλές ανάλογες αντιστοιχίες, ότι μπορεί να κάνει αυτό το καλό ή το άλλο καλό ο Έλον Μασκ.
Προφανώς, δεν είναι κάτι που τον απασχολεί.
Τα τελευταία χρόνια, με την παγείωση των μεγάλων δικτύων (κυρίως του Facebook), είδαμε μια υπερσυγκέντρωση ελέγχου πάνω στις πληροφορίες που υπάρχουν διαθέσιμες και στη ροή αυτών από και προς τους χρήστες.
Για μια εταιρεία σαν εμάς αυτό είναι καλό.
Με τις απίστευτες πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει μια πλατφόρμα για τους χρήστες, εμείς -με χαρά- την πληρώνουμε για τους δείξει μαζικά και στοχευμένα διαφημίσεις.
Όταν ξέρω ακραίες λεπτομέρειες για τους χρήστες, η διαφήμισή μου είναι ακραία αποδοτική.
Στη δική μας περίπτωση οι προθέσεις μας είναι «αθώες». Απλά προσπαθούμε βρε να σας επηρεάσουμε να αγοράσετε το νέο βιβλίο του Φίτζεκ.
Ε, σε άλλες περίπτωσεις κάποιος προσπαθεί να σας κάνει να ψηφίσετε ένα κόμμα.
Όλα αυτά πάντα γίνονταν και ήταν θεμιτά, με όρους μάρκετινγκ.
Όμως οι καμπάνιες που μπορούσες πλέον να στήσεις ξεπέρασαν όρια. Και έγιναν αθέμιτες / παράνομες / αντιδημοκρατικές.
Ναι, ισχύει ότι είναι απλώς ένα μέσο.
Αν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα μαχαίρι για να δολοφονήσει, δεν σημαίνει ότι είναι κακό το μαχαίρι.
Αλλά και δεν ισχύει.
Η δύναμη της υπερσυγκέντρωσης χρηστών σε λίγα μέσα, δημιούργησε δυναμικές ασύλληπτες για την ιστορία.
Δις χρήστες. Ο Μαρκ να απολογείται στο Κονγκρέσο γιατί οι εκλογές επηρεάστηκαν. Το Facebook να μπλοκάρει νομοσχέδια στην Αυστραλία. Το Twitter να γίνεται πλατφόρμα προπαγάνδας.
Και αν δεν αγόρασε το Twitter για να βγάλει χρηματικό κέρδος, τότε γιατί το αγόρασε;
Όπως σημειώνει ο @stratosathens από ένα άρθρο των New York Times, μπορεί απλά να το αγόρασε επειδή δεν γούσταρε το πώς λειτουργούσε.
Όλα αυτά αφήνουν μια γεύση από 1984, ένα βιβλίο τόσο προφητικό και πολυχρησιμοποιημένο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει οποιαδήποτε άποψη, προς τη μία ή προς την άλλη πλευρά.
Πιθανώς ο Μασκ να πει ότι αγόρασε το Twitter για να μην γίνει ο κόσμος σαν το 1984. 🤭
Με την αγορά του Μασκ δεν θα αλλάξουν πολλά για τους χρήστες στην Ελλάδα. Αν και έχει τοπική δύναμη το μέσο, είμαστε απλά ένα μικρό κελί εξέλ σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Αλλά ας γίνει αφορμή για τους χρήστες να μελετήσουν λίγο παραπάνω πού και πώς επενδύουν τον χρόνο τους.
Όπως φανταζόσασταν, το θρεντ καταλήγει σε βιβλία.
Μικρές προτάσεις, μη διαφημιστικές, σε περίπτωση που αναζητάτε ευχάριστα, ενδιαφέροντα αναγνώσματα.
Αν έχετε κι εσείς κάποια δική σας πρόταση, ευπρόσδεκτη, θα την κάνουμε RT.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Η μη συναινετική πορνογραφία, ή αλλιώς εκδικητική πορνογραφία, η οποία ολοένα και συχνότερα απασχολεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν είναι παθογένεια μόνο της εποχής μας.
Πρόκειται για την ίδια και απαράλλαχτη τακτική κοινωνικού στιγματισμού και ταπείνωσης των γυναικών με το μανδύα της τεχνολογίας αποτελώντας μια μέθοδο ακόμη πιο βάρβαρη από την εποχή που κούρευαν τις διακορευμένες άγαμες κορασίδες και τις περιέφεραν μισόγυμνες πάνω στο γάιδαρο.
Και τούτο γιατί η εμβέλεια της διαδικτυακής διαπόμπευσης είναι μεγαλύτερη & ανεξέλεγκτη και ταυτόχρονα αλληλένδετη συνήθως μ’ έναν ύπουλο κι απρόβλεπτο προδότη: τον σύντροφο με τον οποίο η γυναίκα μοιράστηκε τον εαυτό της, πράγμα που καθιστά ακόμη πιο τραυματική την εμπειρία της.
Αυτή η σύγκρουση είναι μια από τις πιο δυσεπίλυτες διενέξεις του κόσμου, στην οποία είναι εγκλωβισμένοι τραγικά οι δύο λαοί. Αν γνωρίζετε καλά την περιοχή κι έχετε σχηματίσει γνώμη, καλώς! Για τους υπόλοιπους, συνθέσαμε ένα άρθρο, βασισμένο σε βιβλία μας.
Το άρθρο μας στο τέλος του θρεντ έχει έκταση αρκετές χιλιάδες λέξεις και πιστεύουμε θα σας δώσει μια καλή αρχική εικόνα σχετικά με τη σύγκρουση, αλλά και αφορμή για να αναζητήσετε κι άλλες πηγές.
Στο θρεντ εδώ, απλά θα αναφέρουμε επιγραμματικά κάποια από τα σημαντικά σημεία.
1. Στη φωτό: Το Τείχος κοντά στο όρος Σιών.
Ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη έχει υψωθεί ένα τείχος που θα φτάνει σε μήκος τα 700 χλμ. Είναι από τα πιο αποτρεπτικά και εχθρικά στον κόσμο. Απ’ όποια πλευρά κι αν στέκεσαι, το βλέπεις να ορθώνεται, προξενώντας δέος και φόβο.
Το Facebook αφαιρεί τον λόγο από την Έλενα Ακρίτα για 30 μέρες. Καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που ένα δημόσιο πρόσωπο έρχεται αντιμέτωπο με αυτήν την «τιμωρία», πρέπει να αναρωτηθούμε για τη δύναμη που έχει αποκτήσει ένα μέσο πάνω στον δημόσιο διάλογο.
2/3
Παρ' όλα αυτά, η Έλενα θα συνεχίσει για όσους δεν έχουν τη δική τους φωνή. Κι ας πληθαίνουν τα υβριστικά και ρατσιστικά σχόλια προς το πρόσωπό της. Κι ας έχει λάβει μυριάδες φορές από κατάρες μέχρι και απειλητικά μηνύματα για τη ζωή της. #Ακρίτα
3/3
Υπήρχαν στιγμές που έκλαψε, θύμωσε, φοβήθηκε. Μα ποτέ δεν σκέφτηκε να σταματήσει.
Στηρίζουμε την Έλενα, στηρίζουμε την ελευθερία της έκφρασης, με κάθε τρόπο.
Θρεντ / Είσαι γυναίκα και αυτό αρκεί
(Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.)
«Γιατί πήγε στο σπίτι του και πόση ώρα έμεινε εκεί; Γιατί δεν αντέδρασε; Καλά, τι πάει να πει ένιωθε μουδιασμένη; Μήπως τα ήθελε και τα έπαθε;»
«Καλά, γιατί βγήκε τώρα να το πει; Μήπως διψά για δημοσιότητα;»
«Μου επιτέθηκε ο ταξιτζής και με παρενόχλησε σεξουαλικά. Πήγα να το καταγγείλω και μου είπαν να κάνω ότι δεν έγινε γιατί δεν έχω αποδείξεις και εντάξει, δεν με βίασε κιόλας.»
«Δεν μπορείς να το καταλάβεις γιατί ως γυναίκα δεν έχεις μαθηματικό μυαλό.»
«Πολλά νεύρα έχεις σήμερα. Μήπως έχει καιρό να σε ικανοποιήσει ο σύντροφός σου;»
«Καλά, είσαι 35 χρονών και δεν έχεις παντρευτεί ακόμα; Πότε θα κάνεις οικογένεια; Στο ράφι θα μείνεις;»
Τι σημαίνει άντρας παλαιάς κοπής, αλήθεια; Γιατί στο δικό μου μυαλό μόνο αρνητικές σκέψεις δημιουργούνται. Βλέπω συνεχώς σχόλια για γυναίκες που δήθεν προκάλεσαν με το ντύσιμό τους, που τα ήθελαν και τα έπαθαν, που κέρδισαν λεφτά από αυτό, που απέσπασαν ρόλους.
Η διαφορά που τους διαφεύγει, και δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό, είναι πως το όχι σημαίνει όχι. Δεν είναι κάποιο παιχνίδι εξουσίας. Δεν σημαίνει ναι.
Αν έρθω σπίτι σου και αλλάξω τελικά γνώμη σημαίνει όχι.
Αν θέλω να προχωρήσω με τον ρυθμό μου, σε παρακαλώ σεβάσου το. Αν θέλω να φοράω φούστες και φορέματα γούστο και καπέλο μου. Αν θέλω να βάφομαι από το πρωί ως το βράδυ δικαίωμά μου, ναι. Αν δεν θέλω να γίνω μάνα επίσης δικαίωμά μου. Αν θέλω παιδιά και γάμο, και πάλι δικαίωμά μου.