#จุงดก Tummy
CW: Mpreg
1.ประกาศสงคราม
“ขยับไป”
“ไม่”
“หม่าม๊า! ผมก็อยากฟังน้องบ้าง!”
“จุงฮยอกอา ขยับให้ลูกนั่งด้วย”
“ไม่ เป็นเด็กเป็นเล็กออกไปเล่นข้างนอกไป”
“ไม่ไป ไอ้พ่อบ้า นั่นแม่ผมนะเว้ย”
“นี่ก็เมียฉัน”
คิมดกจาหันซ้ายทีขวาทีอย่างกับดูแข่งเทนนิสอยู่
CW: Mpreg
1.ประกาศสงคราม
“ขยับไป”
“ไม่”
“หม่าม๊า! ผมก็อยากฟังน้องบ้าง!”
“จุงฮยอกอา ขยับให้ลูกนั่งด้วย”
“ไม่ เป็นเด็กเป็นเล็กออกไปเล่นข้างนอกไป”
“ไม่ไป ไอ้พ่อบ้า นั่นแม่ผมนะเว้ย”
“นี่ก็เมียฉัน”
คิมดกจาหันซ้ายทีขวาทีอย่างกับดูแข่งเทนนิสอยู่
เมื่อเช้านี้เขาเปรยไปว่ารู้สึกเหมือนถูกถีบจากในท้อง และนับจากตอนนั้นสองหนุ่มประจำบ้านก็มาเกาะหนึบประกบซ้ายขวา แย่งกันขอฟังเสียงเด็กน้อยในท้องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำเอาคิมดกจารู้สึกทั้งขำทั้งเหนื่อยใจ
คนพ่อใช้ประโยชน์จากร่างกายที่แข็งแรงกว่าครองพื้นที่
คนพ่อใช้ประโยชน์จากร่างกายที่แข็งแรงกว่าครองพื้นที่
เอาหูแนบอยู่กับหน้าท้องที่นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัดของเขามาพักใหญ่แล้ว ทำให้เด็กชายกระฟัดกระเฟียดอย่างหัวเสีย
เด็กคนนั้นผละมาเกาะแขนเงยหน้ามองเขาตาแป๋วอย่างสุดจะออดอ้อน
“หม่าม๊าครับ ผมอยากฟังน้องบ้าง”
คิมดกจาลูบหัวลูกชายของเขาที่หน้าตาเหมือนคนพ่อไม่มีผิดอย่างเอ็นดู
เด็กคนนั้นผละมาเกาะแขนเงยหน้ามองเขาตาแป๋วอย่างสุดจะออดอ้อน
“หม่าม๊าครับ ผมอยากฟังน้องบ้าง”
คิมดกจาลูบหัวลูกชายของเขาที่หน้าตาเหมือนคนพ่อไม่มีผิดอย่างเอ็นดู
เด็กคนนี้อายุเพิ่งขึ้นสองหลักแต่กลับมองออกได้ทันทีว่าจะต้องโตมาเป็นหนุ่มหล่อแน่ ๆ เชื้อพ่อแรงมันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ
แล้วก็นะ แค่ยูจุงฮยอกคนพ่อคนเดียวก็ทำเขาแพ้หมดท่าแล้ว แล้วนี่ยังมียูจุงฮยอกเวอร์ชั่นย่อส่วนมาอีก แล้วเด็กคนนี้น่ะทั้งน่ารักทั้งช่างออดอ้อน
แล้วก็นะ แค่ยูจุงฮยอกคนพ่อคนเดียวก็ทำเขาแพ้หมดท่าแล้ว แล้วนี่ยังมียูจุงฮยอกเวอร์ชั่นย่อส่วนมาอีก แล้วเด็กคนนี้น่ะทั้งน่ารักทั้งช่างออดอ้อน
พูดเลยว่าคิมดกจาแพ้เต็มประตู ไม่ว่าจะคนพ่อหรือคนลูกก็ทำใจเขาเหลวเป็นน้ำได้ทั้งนั้น
คิมดกจามองดูเด็กโข่งที่เกาะตัวเขาไว้แน่นอย่างอ่อนใจ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนก็ออกจะรักกันดีแท้ ๆ ไม่รู้ทำไมทุกวันนี้ถึงขยันทะเลาะกันไม่หยุด
คิมดกจามองดูเด็กโข่งที่เกาะตัวเขาไว้แน่นอย่างอ่อนใจ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนก็ออกจะรักกันดีแท้ ๆ ไม่รู้ทำไมทุกวันนี้ถึงขยันทะเลาะกันไม่หยุด
“จุงฮยอกอา ขยับแบ่งที่ให้ลูกบ้างสิ”
“แบ่งทำไม เด็กนี่เคยอยู่ในนั้นมาแล้ว ตอนนี้เป็นตาของฉัน”
“อิจฉาล่ะสิพ่อ ผมได้อยู่ในท้องหม่าม๊าตั้ง 9 เดือนเลยเถอะ ทำไม่ได้ล่ะสิ”
นี่มันเป็นการเถียงกันในหัวข้อที่ไร้สาระที่สุดในโลก
“ชิ”...แต่กลับทำยูจุงฮยอกฮึดฮัดไม่พอใจได้
“แบ่งทำไม เด็กนี่เคยอยู่ในนั้นมาแล้ว ตอนนี้เป็นตาของฉัน”
“อิจฉาล่ะสิพ่อ ผมได้อยู่ในท้องหม่าม๊าตั้ง 9 เดือนเลยเถอะ ทำไม่ได้ล่ะสิ”
นี่มันเป็นการเถียงกันในหัวข้อที่ไร้สาระที่สุดในโลก
“ชิ”...แต่กลับทำยูจุงฮยอกฮึดฮัดไม่พอใจได้
เด็กโข่งคนพ่อทำหน้าหงุดหงิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะยิ้มชั่วร้ายเหมือนเพิ่งนึกอะไรออก
“หึ ฉันก็เคยอยู่ในตัวคิมดก–”
“ไอ้บ้า!” คิมดกจาฟาดหัวสามีตัวดีของตัวเองไปเปรี้ยงใหญ่ ดีที่เด็กชายมัวแต่หัวเราะสะใจจนไม่ได้ถามออกมาว่าที่พวกผู้ใหญ่พูดน่ะหมายถึงอะไร
โอ้ยให้ตายเถอะ เขาล่ะปวดหัวจริง
“หึ ฉันก็เคยอยู่ในตัวคิมดก–”
“ไอ้บ้า!” คิมดกจาฟาดหัวสามีตัวดีของตัวเองไปเปรี้ยงใหญ่ ดีที่เด็กชายมัวแต่หัวเราะสะใจจนไม่ได้ถามออกมาว่าที่พวกผู้ใหญ่พูดน่ะหมายถึงอะไร
โอ้ยให้ตายเถอะ เขาล่ะปวดหัวจริง
2. ที่สุดในโลก
“หม่าม๊า~” วันหยุดที่เงียบสงบของเขาถูกแทนที่ด้วยเสียงเด็กแสบที่คนพ่อเพิ่งไปรับกลับจากโรงเรียน คิมดกจาวางหนังสือในมือลงแล้วรับลูกชายตัวน้อยเข้ามาในอ้อมแขน
“อย่าพุ่งใส่แม่เขาแรงขนาดนั้น ถ้าน้องเจ็บจะทำยังไง” คนพ่อที่เดินตามเข้ามาว่าเสียงดุซะจนเด็กชายหน้าหงอย
“หม่าม๊า~” วันหยุดที่เงียบสงบของเขาถูกแทนที่ด้วยเสียงเด็กแสบที่คนพ่อเพิ่งไปรับกลับจากโรงเรียน คิมดกจาวางหนังสือในมือลงแล้วรับลูกชายตัวน้อยเข้ามาในอ้อมแขน
“อย่าพุ่งใส่แม่เขาแรงขนาดนั้น ถ้าน้องเจ็บจะทำยังไง” คนพ่อที่เดินตามเข้ามาว่าเสียงดุซะจนเด็กชายหน้าหงอย
“หวา ขอโทษครับ” เด็กชายซึมไปเล็กน้อยแล้วเอื้อมมือป้อมมาลูบที่หน้าท้องของเขาเบาๆ เหมือนจะปลอบโยน
“ไม่เป็นไร แต่คราวหลังค่อยๆ เดินเนอะ”
“คร้าบโผมม”
ยูจุงฮยอกเข้าครัวไปเตรียมอาหารเย็นอย่างเคย ลูกชายเขาที่เกาะอยู่ไม่ห่างหันซ้ายหันขวาดูลาดเลาอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันมากระซิบเสียงเบา
“ไม่เป็นไร แต่คราวหลังค่อยๆ เดินเนอะ”
“คร้าบโผมม”
ยูจุงฮยอกเข้าครัวไปเตรียมอาหารเย็นอย่างเคย ลูกชายเขาที่เกาะอยู่ไม่ห่างหันซ้ายหันขวาดูลาดเลาอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันมากระซิบเสียงเบา
“หม่าม๊าฮะ หม่าม๊ารักใครที่สุดในโลกฮะ” คิมดกจาประหลาดเล็กน้อยใจกับคำถามที่ถูกยิงมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แต่ก็ตอบออกไป
“ก็ลูกก็แล้วก็พ่อของลูกอยู่แล้วสิ”
เด็กชายยังไม่พอใจกับคำตอบ “ไม่ใช่แบบนั้นซี่ ที่สุดน่ะมันมีได้แค่คนเดียวนะ พูดเบา ๆ ก็ได้ ผมไม่บอกพ่อหรอก”
“ก็ลูกก็แล้วก็พ่อของลูกอยู่แล้วสิ”
เด็กชายยังไม่พอใจกับคำตอบ “ไม่ใช่แบบนั้นซี่ ที่สุดน่ะมันมีได้แค่คนเดียวนะ พูดเบา ๆ ก็ได้ ผมไม่บอกพ่อหรอก”
“ไม่บอกอะไรพ่อ” คนที่อยู่ในบทสนทนาโผล่หน้ามาทันทีที่ถูกพูดถึงเหมือนมีเรดาร์ทำเอาสองแม่ลูกสะดุ้งตกใจ
“บอกว่าหม่าม๊ารักผมที่สุดในโลก รักมากกว่าพ่ออีก!” อ้าวแล้วไหนบอกจะไม่พูด แถมยังพูดเองเออเองเป็นตุเป็นตะ ไปเอานิสัยแบบนี้มาจากไหนนะเด็กคนนี้นี่
“พูดจริงเหรอคิมดกจา”
“บอกว่าหม่าม๊ารักผมที่สุดในโลก รักมากกว่าพ่ออีก!” อ้าวแล้วไหนบอกจะไม่พูด แถมยังพูดเองเออเองเป็นตุเป็นตะ ไปเอานิสัยแบบนี้มาจากไหนนะเด็กคนนี้นี่
“พูดจริงเหรอคิมดกจา”
ยูจุงฮยอกหันมาทำหน้าซีเรียสใส่เขา แต่อีกคนอยู่ในสภาพที่ยังใส่ผ้ากันเปื้อนสีฟ้าอ่อนลายลูกหมีสีน้ำตาล (ลูกเลือกให้)อยู่ จึงทำให้ภาพตรงหน้าออกมาตลกมาก
“ผมยังไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลยนะ” คิมดกจาว่าพลางกลั้นขำ
“แต่หม่าม๊ารักผมที่สุดใช่มั้ย”
“ไม่ใช่ คิมดกจาต้องรักฉันที่สุดสิ”
“ผมยังไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลยนะ” คิมดกจาว่าพลางกลั้นขำ
“แต่หม่าม๊ารักผมที่สุดใช่มั้ย”
“ไม่ใช่ คิมดกจาต้องรักฉันที่สุดสิ”
สองพ่อลูกเริ่มหันไปเถียงกันเองอีกแล้ว ทำเอาคิมดกจาต้องรีบแก้ไขสถานการณ์ หาทางลงให้เรื่องนี้
“ก็รักทั้งสองคนเท่ากันนั่นแหละ เนาะจุงฮยอกอา นายก็รักทั้งผมและลูกที่สุดในโลกใช่มั้ย”
“ไม่อะ ฉันรักนายที่สุด เด็กนี่เป็นที่สอง” แต่คุณสามีตัวดีไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือเอาซะเลย
“ก็รักทั้งสองคนเท่ากันนั่นแหละ เนาะจุงฮยอกอา นายก็รักทั้งผมและลูกที่สุดในโลกใช่มั้ย”
“ไม่อะ ฉันรักนายที่สุด เด็กนี่เป็นที่สอง” แต่คุณสามีตัวดีไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือเอาซะเลย
เขาปวดหัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกหัวเราะไม่ออกร้องไห้ก็ไม่ได้
“คิมดกจารักฉันที่สุด”
“ไม่! หม่าม๊ารักผมที่สุด”
ดูท่าแล้วเรื่องนี้น่าจะไม่จบง่ายๆ ถ้าเขาเลือกเข้าข้างคนใดคนหนึ่ง อีกคนจะต้องอนตุ๊บป่องเป็นวัน ๆ แน่
ดังนั้นคิมดกจาคิดว่าเขาหนีไปนอนก่อนดีกว่า
“คิมดกจารักฉันที่สุด”
“ไม่! หม่าม๊ารักผมที่สุด”
ดูท่าแล้วเรื่องนี้น่าจะไม่จบง่ายๆ ถ้าเขาเลือกเข้าข้างคนใดคนหนึ่ง อีกคนจะต้องอนตุ๊บป่องเป็นวัน ๆ แน่
ดังนั้นคิมดกจาคิดว่าเขาหนีไปนอนก่อนดีกว่า
3. นิทานก่อนนอน
“สองคนอยู่ด้วยกันไปก่อนนะ ทำงานเสร็จแล้วจะรีบกลับมา”
สองหนุ่มนั่งหน้าแห้งกันอยู่บนเตียง มองคิมดกจาที่กำลังเปิดประตูห้องออกไปตาละห้อย
เด็กชายไม่เคยรู้สึกพลาดขนาดนี้มาก่อน เขาอุส่าห์วางแผนไว้ดิบดีแล้วว่าจะเข้ามาอ้อนให้คุณแม่อ่านนิทานก่อนนอนให้ฟัง
“สองคนอยู่ด้วยกันไปก่อนนะ ทำงานเสร็จแล้วจะรีบกลับมา”
สองหนุ่มนั่งหน้าแห้งกันอยู่บนเตียง มองคิมดกจาที่กำลังเปิดประตูห้องออกไปตาละห้อย
เด็กชายไม่เคยรู้สึกพลาดขนาดนี้มาก่อน เขาอุส่าห์วางแผนไว้ดิบดีแล้วว่าจะเข้ามาอ้อนให้คุณแม่อ่านนิทานก่อนนอนให้ฟัง
แต่กลายเป็นว่าดันมีงานด่วนเข้ามาซะได้ เลยโดนทิ้งให้อยู่กับไอ้พ่อที่ตอนนี้ก็หน้าบูดไม่ต่างกัน
“จะฟังเรื่องอะไรล่ะ นิทานน่ะ”
“ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะถึงจะอยากฟังนิทาน” เขาแค่อยากมาอ้อนแม่ตัวเองเฉย ๆ หรอก ให้ตายสิ
“แล้วจะทำอะไร” ยูจุงฮยอกเองก็เซ็งที่โดนแย่งเวลาจู๋จี๋เหมือนกัน
“จะฟังเรื่องอะไรล่ะ นิทานน่ะ”
“ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะถึงจะอยากฟังนิทาน” เขาแค่อยากมาอ้อนแม่ตัวเองเฉย ๆ หรอก ให้ตายสิ
“แล้วจะทำอะไร” ยูจุงฮยอกเองก็เซ็งที่โดนแย่งเวลาจู๋จี๋เหมือนกัน
แต่ถ้าคิมดกจาเปิดประตูกลับเข้ามาเห็นเขาไม่สนใจลูกล่ะก็คงโดนเฉ่งกบาลยับ
เด็กชายนั่งนึกสักพัก “งั้นเล่าเรื่องแม่ให้ฟังหน่อย”
“แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ”
“ก็…เรื่องเกี่ยวกับแม่ก่อนผมเกิดอะ”
ยูจุงฮยอกนึกย้อนไปถึงความหลังตามที่เจ้าลูกชายว่าแล้วก็อดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้
เด็กชายนั่งนึกสักพัก “งั้นเล่าเรื่องแม่ให้ฟังหน่อย”
“แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ”
“ก็…เรื่องเกี่ยวกับแม่ก่อนผมเกิดอะ”
ยูจุงฮยอกนึกย้อนไปถึงความหลังตามที่เจ้าลูกชายว่าแล้วก็อดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้
นานขนาดนี้แล้วเหรอที่เขามีอีกคนอยู่ในชีวิต
เขาขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้เจ้าเด็กที่เป็นหลักฐานความรักระหว่างเขากับคิมดกจา ใบหน้าที่เหมือนกับเขาตอนเด็กไม่มีผิดจ้องมองมาตาแป๋วด้วยความคาดหวัง
“ฉันเจอกับคิมดกจาครั้งแรกตอนอยู่ ม.ปลาย” เสียงขอยูจุงฮยอกอ่อนลงจากตอนปกติเมื่อพูดชื่อของอีกคน
เขาขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้เจ้าเด็กที่เป็นหลักฐานความรักระหว่างเขากับคิมดกจา ใบหน้าที่เหมือนกับเขาตอนเด็กไม่มีผิดจ้องมองมาตาแป๋วด้วยความคาดหวัง
“ฉันเจอกับคิมดกจาครั้งแรกตอนอยู่ ม.ปลาย” เสียงขอยูจุงฮยอกอ่อนลงจากตอนปกติเมื่อพูดชื่อของอีกคน
“ตอนนั้นแม่แกแสบมากเลยตีกันตลอด แต่สุดท้ายก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน”
“อ๋อ ที่ตอนนั้นพ่อตะโกนบอกรักแม่หน้าเสาธงอะนะ”
ยูจุงฮยอกชะงักไปครู่หนึ่ง ใบหูขี้นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด “ใช่ที่ไหน แกไปฟังมาจากไหน”
“อ๋อ ที่ตอนนั้นพ่อตะโกนบอกรักแม่หน้าเสาธงอะนะ”
ยูจุงฮยอกชะงักไปครู่หนึ่ง ใบหูขี้นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด “ใช่ที่ไหน แกไปฟังมาจากไหน”
“แม่เล่าให้ฟัง บอกว่าพ่อตะโกนว่า คิมดกจาเป็นเพื่อนรักที่ฉันจะอยู่ด้วยไปจนตาย!!” เด็กชายเก๊กหน้าขรึมเลียนทำท่าเลียนแบบคนเป็นพ่ออย่างออกรส
เขารู้สึกร้อนไปทั้งหน้า คิมดกจาไปเล่าอะไรไร้สาระให้ไอ้เด็กนี่ฟังเนี่ย
“เออนั่นแหละ เป็นเพื่อนกันตอนนั้นแล้วก็เข้ามหาลัยเดียวกันด้วย”
เขารู้สึกร้อนไปทั้งหน้า คิมดกจาไปเล่าอะไรไร้สาระให้ไอ้เด็กนี่ฟังเนี่ย
“เออนั่นแหละ เป็นเพื่อนกันตอนนั้นแล้วก็เข้ามหาลัยเดียวกันด้วย”
“แล้วคบกันตอนไหนอะ”
“แม่แกมันซื่อบื้อ กว่าจะรู้ว่าฉันพยายามจีบอยู่ก็เรียนจบจนทำงานแล้ว”
“ตอนนั้นพ่อจีบแม่ยังไง” เด็กชายพลิกตัวมานอนคว่ำ เท้าค้างลงกับฝ่ามือทั้งสองข้าง มองจ๋องไปยังคนพ่ออย่างสนอกสนใจ
สองพ่อลูกที่ปกติจะตีกันตลอด แต่พอได้พูดถึงคิมดกจาแล้วกลับเข้ากันได้อย่างดี
“แม่แกมันซื่อบื้อ กว่าจะรู้ว่าฉันพยายามจีบอยู่ก็เรียนจบจนทำงานแล้ว”
“ตอนนั้นพ่อจีบแม่ยังไง” เด็กชายพลิกตัวมานอนคว่ำ เท้าค้างลงกับฝ่ามือทั้งสองข้าง มองจ๋องไปยังคนพ่ออย่างสนอกสนใจ
สองพ่อลูกที่ปกติจะตีกันตลอด แต่พอได้พูดถึงคิมดกจาแล้วกลับเข้ากันได้อย่างดี
สองคนนอนคุยกันอยู่นานจนถึงกับลืมเวลา
ฝ่ายทางคุณแม่ที่เคลียร์งานเสร็จแล้วได้เดินมาจนถึงหน้าห้องนอน เปิดประตูแง้มได้นิดเดียวก็ได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะสนุกสนานดังลอดออกมา
คิมดกจาแอบมองเข้าไปในห้อง เห็นเป็นภาพชายสองคนที่เขารักที่สุดกำลังนั่งไหล่ชนกันพลางพูดคุยอย่างออกรส
ฝ่ายทางคุณแม่ที่เคลียร์งานเสร็จแล้วได้เดินมาจนถึงหน้าห้องนอน เปิดประตูแง้มได้นิดเดียวก็ได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะสนุกสนานดังลอดออกมา
คิมดกจาแอบมองเข้าไปในห้อง เห็นเป็นภาพชายสองคนที่เขารักที่สุดกำลังนั่งไหล่ชนกันพลางพูดคุยอย่างออกรส
เสียงทุ้มที่กำลังเล่าเรื่องราวของพวกเขาคละไปกับเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กชายดังลอดออกมาพอให้จับใจความได้
ดูท่าจะกำลังนินทาเขากันสนุกเลยสินะ คิมดกจาคิดเช่นนั้น ก่อนจะตัดสินใจให้เวลาพ่อลูกทั้งสองได้อยู่กันตามลำพังอีกสักหน่อย
มือขาวค่อย ๆ ปิดประตูลงอย่างแผ่วเบา
ดูท่าจะกำลังนินทาเขากันสนุกเลยสินะ คิมดกจาคิดเช่นนั้น ก่อนจะตัดสินใจให้เวลาพ่อลูกทั้งสองได้อยู่กันตามลำพังอีกสักหน่อย
มือขาวค่อย ๆ ปิดประตูลงอย่างแผ่วเบา
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
