Hé goedemorgen en wat leuk! Ik mag een week lang verslag doen van mijn werk via een ander account dan mijn eigen @shossontwits.
Mijn naam is Sander de Hosson. Ik ben longarts.
Mijn aandachtsgebieden zijn longkanker en algemene longziekten.
Deze week gaat het vooral over mijn passie: de palliatieve zorg.
Zorg voor patiënten die niet meer genezen én zorg voor patiënten die gaan sterven.
Zoals Emma. De vrouw van Joost Prinsen. Hij beschreef haar dood. Ik kom later deze week op deze column terug.
‘Niemandsland’.
Al sinds mijn opleiding ben ik erg geïnteresseerd in de palliatieve zorg.
Voor de duidelijkheid: Dat is maar een deel van het werk dat ik doe. Ik behandel vooral veel mensen met astma, COPD, acute longziekten zoals longembolie, corona of embolieen.
Maar ook longkanker.
Kort over mij: Ik woon in de veruit mooiste stad van Nederland: #Groningen met mijn partner en twee kinderen.
Ik ga niet te vaak zeggen hoe geweldig het hier is, want de relatieve rust is één van de aantrekkelijkste kanten van hier wonen. Mogen jullie dus eigenlijk niet weten.
De stad biedt echt heel veel (ik woon niet ver van het Noorderplantsoen met zijn jaarlijkse @noorderzonnl#tip), maar het nieuwe Forum is beslist een bezoekje waard. Zijn we hier erg trots op.
Ik ben gek op het Forum, ga er vaak naar de film. En verder vind ik hardlopen en bootcamp leuk.
Maar komende week gaat het vooral over mijn passie: de palliatieve zorg.
Iedereen een fijne zondag! Tot tweets!
Dit is bootcamp (stockfoto) 💪 lekker bezig, mensen!
Een vakgebied waar heldere taal en communicatie en duidelijkheid zeer geboden is.
Riemen vast. Een week lang over het vak van longarts met overmatige interesse in de palliatieve zorg.
Ik ga draadjes schrijven en tussendoor ook nog wel aparte posts doen. De eerste post ik straks!
Heb je vragen? Ik zal mijn best doen ze te beantwoorden.
Fijne zondag!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
(Eigenlijk moet ik nog wat opruimen, maar ik zit nog wel even lekker, dan nemen we de tijd voor nog een draadje)
Trauma's, angst, paniek, spanning, veel gehoorde klachten bij mensen die opgenomen zijn geweest op de IC.
Hoe komt dat? Ik zal proberen een aantal oorzaken en factoren mee te nemen, maar een volledig overzicht zal niet lukken (en er zijn ook nog best wat dingen onbekend).
De IC is een hoogcomplexe omgeving, veel apperatuur en veel mensen. Veel indrukken dus.
Daar komt bij dat onze patienten vaak ernstig ziek zijn. Trauma's komen vaker voor bij patienten die met spoed worden opgenomen, ernstige ziektes hebben en langer op de IC verblijven. Een korte, geplande (en voorbesproken) IC opname lijkt minder risico's met zich mee te dragen
Lieve mensen, mijn week zit erop. Bedankt voor jullie interesse hoop dat ik jullie een stukje inzicht gegeven heb in het werk van de huishoudelijke hulp. Tot slot, verschillende mensen vroegen me een ( basis) lijst met schoonmaakbenodigdheden. Wat móet er zijn? Die volgt hier nog
Materiaal: Een werkende stofzuiger en indien nodig, stofzuigerzakken. Een dweilemmer en mop/ dweilsysteem. Veilig trapje! Een lange trekker, korte trekker, een schrobborstel met steel, een stoffer en blik, een grote emmer en handemmertje. Passende zakken voor de vuilnisbakken>
10 microvezeldoekjes in 2 kleuren of dessin/ effen, 5 van elk. 10 werkdoeken, katoen ( gescheurd laken mag ook, geen stretch.)
2 microvezeldweilen.
Ev schuursponsjes.
5 theedoeken, enkele keukenhanddoekjes, enkele toilethandoekjes. Keukenrol>
Het schoonmaken van een rolstoel. Een rolstoel moet 1x per week worden schoongemaakt voor comfortabel gebruik en voor verlengen van de levensduur.
Men neme een lege rolstoel.
Stap 1: Eventuele huisdieren verwijderen.
We beginnen met het stofzuigen. Het kussen, en tussen het kussen en de stoel, zit vaak vol leefgruis - kruimels e.d. Op mijn vorige werk was een vaste klacht vd afd. onderhoud grrrmpff heeft er weer een achterlijke hulp met de stofzuigerstang de celletjes gesloopt. Dít mag NOOIT!
Niet zó, maar zó, met een opzetborsteltje dus. Elke stofzuiger heeft er wel oorspronkelijk zo'n borsteltje bij en als het kwijt is moet je zorgen voor een nieuwe. Anders verzwak je de lucht- of gelcellen in het kussen en als ze stukgaan leidt dat tot (ongemerkt) scheefzitten!
Ik zal deze week een en ander aan de dagelijkse routine van de huishoudelijke thuishulp laten zien, en wat er zoal bij komt kijken. De ene cliënt is de andere niet en wat zij belangrijk vinden ook niet. Sommigen hebben al jaren hulp, voor anderen is het nieuw en ingrijpend.
Soms heeft men maar tijdelijk huishoudelijke hulp nodig ( denk aan bvb aan de revalidatietijd na een ongeluk if ingreep) soms is het in principe voor "altijd". Van sommige cliënten weet je dat ze er over een tijdje waarschijnlijk niet meer zijn. Soms heb je het daar over. >
Een huishoudelijke hulp heeft een andere rol dan alle andere zorgmedewerkers. Soms zie je iemand het meest, hoor je van alles en denk je van eea het jouwe, maar dat hou je áltijd voor je. Het is belangrijk om discreet te zijn. Je werkt alléén voor de cliënt!
Een lange laatste draad!
Hoe ga je nou als zorgverlener om met patiënten met onvoldoende verklaarde klachten? Het is soms een hele zoektocht, maar in die zoektocht is vaak nog best wat mogelijk! Wat dingen die ik geleerd heb vanuit mijn ervaring als arts/patiënt/hulpverlener:
Het begint altijd bij luisteren en erkenning. Blijf bescheiden, geef eerlijk toe wat je niet weet. Je hoeft als zorgverlener echt niet alles te weten, patiënten hebben vooral moeite met desinteresse en arrogantie.
Normaliseer sombere gevoelens. Rouw bij ziekte is logisch en pathologisch. Je hoeft niet alleen maar positief te zijn. Als iemand somber is, probeer dat gevoel dan de ruimte te geven en poets het niet weg met opbeurende adviezen, tenzij de patiënt juist daar behoefte aan heeft.