#امام_موسی_صدر: ما اعلام نمی کنیم که جنبشی اسلامی هستیم و همواره خواهیم گفت که جنبشی ملی هستیم. اسلام نوعی نگرش به هستی و جهان و زندگی است. اسلام به هیچ وجه با فعالیت ملی و فعالیت قومی ناسازگار نیست.
ملیت با قومیت منافاتی ندارد، خیلی از زیبایی ها ظرفیت ها و ظرافت های بشری در ملیت آشکار می شود. ملت یعنی وجود وحدت و فکر و رسالتی واحد که بر دوش مردم قرار دارد و موارد اختلاف را در کوره ای می گدازد و ذوب می کند و همه را به وجودی منسجم و یگانه تبدیل می کند.
وطن دوستی نه شعار است و نه کسب و کار و نه کالایی که بتوان با آن معامله کرد؛ بلکه وطن تجلیگاه ابعاد وجود انسان و مقوم شالوده کرامت او و مجالی برای رسالت های اوست؛ و باید با فدا کردن جان خود از آن دفاع کنیم، هرچند از نظر قدرت و عده با دشمن برابر نباشیم.
عشق به وطن بخشی از ایمان است. وطن ابعاد شخصیت انسان و ارتباط او با گذشته و آینده و پیوندش با خویشان و هموطنان و همه ی بشریت است. وطن زمینه ی حرکت و پویایی انسان و فراهم آورنده ی امکان رشد و ابزار تبدیل شدن بذر انسان به درخت پاکی است که ریشه اش ثابت و شاخه اش در آسمان است.
چیقال اوغلی سردار بزرگ عثمانی با ۱٠٠هزار سرباز از ارس گذشته و چون شنید شاه عباس حوالی خوی است به سمت او حرکت کرد. عثمانی ها ایران را هنوز حریف ضعیفی می دانستند و برای نبرد اشتیاق فراوانی داشتند.
در ۶ اوت ۱۶٠۴ دو سپاه به مقابل هم رسیدند درحالیکه نیروهای ایرانی هنوز کمتر از قوای عثمانی بودند. ۶۲هزار سرباز ایران در برابر ۱٠٠هزار عثمانی!
[ جدا از چند و چون علت جنگ] مهم تر اینجاست که در قبال #ایران مقاومت نشانه وطن پرستی نیست و دفاع از وطن نامش تحکیم رژیم است اما در #اوکراین چون قدیس زمان زلنسکی کبیر مشغول خوردن نان و ماست خود بوده و اصلا هم پوتین را تحریک نکرد-جنگ جنگ تا پیروزی تا زمان +بی نهایت :))
جنگ اوکراین معیار دقیقی برای شناخت بی وطن هایی است که گنده در دهان و بیش از قده قواره شان برای وطن پرستی معیار تعیین می کند اما در نهایت بی بته بودنشان ثابت می شود. می خواهند دفاع از وطن را به دفاع از یک حکومت خاص تقلیل دهند تا در برابر هر هجومی ایران آسیب پذیر باشد.
با نام اوردن از آخوند و روسیه یک خط ویژه را برای خود تصور می کنند که هر مزخرفی را در قالب وطن پرستی قالب کنند، همچون قوم گرایانی که با چهارتا فحش به پهلوی و در پوششی دروغین از مذهب مجوز حمله ی به بنیان های ملی ایران را پیدا می کنند.
جهانگرد ایتالیایی دلاواله به سوالات شاه عباس درباره اسپانیا اشاره می کند.
« چرا اسپانیا با تُرک ها وارد جنگ نمی شود؟ به طورکلی مسیحیان تمایلی به جنگ با عثمانی ندارند. واقعا شرم آور است که آنان به خاطر اختلافات داخلی خود را چنین زبون و ذلیل عثمانی ها کرده اند! »
شاه از من می پرسید: چرا مسیحیان با تُرک ها به جنگ نمی پردازند؟ آنها باید همان کاری را بکنند که من توسط قزلباش ها می کنم. یعنی جنگ دائم و پیگیر با عثمانی ها.
دلاواله می گوید: در کشورش به خاطر یک کف دست جا افراد روی هم شمشیر می کشند، اما کسی حاضر نیست برای هدف بزرگتر به جنگ برود.
آزمایشهای DNA ثابت میکند که لبنانیها از نوادگان مستقیم فنیقیهای باستان هستند.
لبنانی ها بیش از 90 درصد از ژنتیک اجدادی خود را با ساکنان 3700 ساله صیدا سهیم هستند.
دریانوردی در مدیترانه یکی از کلیدی ترین نقاط قوت هر حکومتی در دوران باستان بوده است. کشوری که می توانست مدیترانه را کنترل کند می توانست مصر و یونان را کنترل کند.
ما اکنون نه در زمان پهلوی هستیم که پرداختن به ملیت پررنگ تر بود نه در دهه ۶۰ که برخی تندروها هویت ملی را لگدمال می کردند. احساس خطر برخی در جامه یک مذهبی برای انذار از توجه به هویت ایرانی درحالیکه تحت لوای ج ا زندگی می کنیم یک معنا بیشتر ندارد. ترس از یکی شدن تشیع و ایرانگرایی
وقتی یک مذهبی در این برهه از خطر توجه به ملیت می گوید مخاطبش یک آتئیست یا ملی گرایی شیش آتیشه نیست بلکه مذهبی دیگری است که در عین مذهبی بودن به وطن هم عشق می ورزد. این خود به معنای ظهور یک نسل جدید است که به ایرانی بودن در عین مسلمانی افتخار می کند.
این همان خطری است که برنارد لوییس و برژینسکی به آن اشاره کرده بودند.