نقشه روسیه برای خلق گرسنگی در جهان
نویسنده: تیموتی اسنایدر
مترجم: سودابه قیصری
روسیه برای ایجاد گرسنگی در جهان نقشه کشیده است. ولادیمیر پوتین آماده میشود در مرحله بعدی جنگش در اروپا، جهان در حال توسعه را دچار قحطی و گرسنگی کند.
در شرایط عادی، اوکراین پیشگام صادرات موادغذایی 👇
است. در حال حاضر، محاصرهی دریایی روسیه صادرات غلهی اوکراین را سد کرده است. اگر این محاصره ادامه پیدا کند، دهها هزار تُن غذا در سیلوها فاسد خواهد شد و دهها میلیون انسان در افریقا و آسیا گرسنه خواهند ماند.
دهشت برنامه ایجاد گرسنگی پوتین آنقدر عظیم است که از درک آن عاجزیم👇
و همچنین میل داریم فراموش کنیم که غذا برای سیاست تا چه حد حیاتیست. چند مثال تاریخی میتواند در درک عظمت آن به ما کمک کند.
ایدهی این که کنترلِ غلات اوکراین میتواند دنیا را تغییر دهد جدید نیست. هم استالین و هم هیتلر آرزوی چنین کاری را داشتند. 👇
از دیدِ استالین خاک سیاه اوکراین میبایست برای ساخت اقتصاد صنعتی اتحاد شوروی مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، کشاورزی اشتراکی حدود چهار میلیون اوکراینی را به کام مرگ فرستاد.
به طرزی رعبآور، در حالی که مردم گروه گروه جان میباختند، استالین خودِ اوکراینیها را مقصر قلمداد 👇
میکرد. پروپاگاندای شوروی افرادی که توجه جهان را به قحطی جلب میکردند، "نازی" میخواند.
نازیهای واقعی نیز ایدههای مشابهی داشتند. آنان ایدهی کنترلِ کشاورزی اوکراین را دوست داشتند. این مساله در واقع هدف اصلی جنگ هیتلر بود. 👇
هیتلر به امید گرسنگیدادن به میلیونها شهروند شوروی، میخواست غلات اوکراین را از اتحاد شوروی به آلمان هدایت کند.
جنگ جهانی دوم بر سرِ اوکراین و به میزانی قابلتوجه، در اوکراین و بین دو دیکتاتوری که میخواستند محصولات غذایی را کنترل کنند، رخ داد. 👇
سیاستِ دستکاری حافظه جمعی روسها راه را برای برنامه گرسنگیِ قرن ۲۱ آماده کرد. به روسها گفته شده که قحطی استالین یک اتفاق بود و اوکراینیها نازی هستند. این سیاست، دزدی و محاصره را پسندیده و مقبول جلوه میدهد.
باور دارم که برنامه ایجاد گرسنگی پوتین قرار است در سه سطح کار کند:
👇
اول، این برنامه، با قطع جریان صادرات اوکراین، بخشی از تلاش بزرگتر برای نابودی حاکمیت این کشور است.
دوم، برنامه ایجاد گرسنگی پوتین قصد دارد سبب مهاجرتهای وسیع از افریقای شمالی و خاورمیانه شود؛ مناطقی که معمولا از صادرات اوکراین تغذیه میشوند. 👇
این مهاجرتها سبب بیثباتی در اتحادیهی اروپا میشود.
آخرین و وحشتناکترین، قحطی جهانی زمینهای ضروری برای کمپین تبلیعاتی روسها علیه اوکراین است. مرگ واقعی در ابعاد وسیع به عنوان زمینهای برای برتری تبلیغاتی ضروریست.
هنگامی که شورشهای غذا آغاز شوند و گرسنگی شیوع پیدا کند، 👇
پروپاگاندای روس اوکراین را مقصر قلمداد میکند و خواهان به رسمیت شناختهشدنِ مناطق اشغالشدهی اوکراین و برداشتهشدن همهی تحریمها میشود.
روسیه گرسنگی را به آسیاییها و افریقاییها تحمیل میکند تا در جنگ اروپاییاش پیروز شود. 👇
این سطح جدیدی از استعمارگری و اخیرترین فصل از سیاست خلقِ گرسنگی است.
پوتین در سخنان اخیرش، خود را با پتر کبیر مقایسه کرد و ماموریتی چون پتر برای خود قائل شد.
"ساعتی پیش از نمایشگاهی در بزرگداشت ۳۵۰امین سالگرد پتر کبیر بازدید کردیم. تقریبا هیچ چیز عوض نشده است. وقتی شروع به درک این مساله میکنید، در ابتدا کمی گیجکننده 👇
است. پتر جنگ کبیر شمالی* با سوئد و برخی مناطق اشغالی را به مدت ۲۱ سال ادامه داد ولی جایی را اشغال نکرد و برگشت! بله، همینطوره! همهی منطقهی کارلیا** را، جایی که سنت پترزبورگ در آن زمان بنا شده بود.
وقتی پایتختی جدید بنا کرد، هیچ کدام از کشورهای اروپایی، آن منطقه را به عنوان 👇
روسیه به رسمیت نشناختند. اما از آن جنگ به بعد، نه فقط مردم Finno-Ugric***، بلکه اسلاوها هم در آنجا زندگی میکردند و منطقه تحت کنترل یک حکومت روس (روسکییف) بود. همین وضعیت در مسیر غرب، جایی که به Narva (شهری در استونی) متصل میشد، صدق میکند. پتر زمین را بازمیستاند و مرزها 👇
اوکراین به حمایت احتیاج دارد، نه پند بزدلانه!
مترجم: سودابه قیصری
منبع: اکونومیست
هنگامیکه دو رهبر درباب واکنششان به حمله صدام حسین به کویت تعمق میکردند، ظاهرا مارگارت تاچر به جورج بوش تذکر داده بود که "زمان تزلزل و تردید نیست."
👇 economist.com/leaders/2022/0…
اگر تاچر هنوز زنده بود، به احتمال زیاد احساس میکرد امروز نیز باید هشدارش را تکرار کند.
جنگ در اوکراین وارد ماه چهارم شده است و تجاوز بیدلیل ولادیمیر پوتین با پاسخی روبرو شده که کمتر کسی تصورش را میکرد، بویژه از سوی اوکراینیهای شجاع و همچنین از سوی غربیهایی که 👇
از آنها حمایت سیاسی، اقتصادی و مادی کردهاند. ارتش بزرگ اما بیکفایت روسیه از سراسر شمال کشور عقب رانده شده، موفق به تصرف پایتخت اوکراین، کییف، نشد و از خارکیف، دومین شهر بزرگ اوکراین در شمالغربی بیرون رانده شد. اما هنوز تصرفات حیاتی خود در منطقه دنباس، شرق، و "بریجلند" 👇
اکنون وقت صحبت درباره اپوزیسیون روسیه نیست!
نویسنده: مریم نعیم، محقق و هنرمند افغان، اوکراینی
مترجم: سودابه قیصری
من از سکوت در این باره خسته شدهام. اکنون وقت صحبت درباره اپوزیسیون روسیه نیست!
در حال حاضر در گزارشهای خبری، تفسیرها، نمایشگاههای هنری و دیگر گفتگوهای عمومی، 👇
برای مردم روسیه تریبون مهیا میشود، گاهی با حضور یک اوکراینی یا حتی بدون حضورشان، تا به جای اوکراینیها حرف بزنند یا از مشکلات خودشان بگویند. این وضعیت اوکراینیها را غمگین میکند و سبب میشود تردید کنیم که اصلا جهان میفهمد اینجا چه خبر است؟ 👇
آیا جهان میداند پوتین تنها عاملِ سیاست تهاجمی روسیه نیست؟
فقط پوتین نیست که به اوکراین حمله میکند؛ حتی قربانیان پروپاگاندای او هم تنها عامل نیستند. حمله به اوکراین بخشی از فرهنگ امپریالیستی جامعهی روسیه و محصول طبیعی آن است.
👇
چامسکی همه عمر از مقاومت فلسطینیها حمایت کرده، اما وقتی نظر او را دربارۀ جنگ اکراین میپرسند به اکراینیها توصیه میکند بیطرفی پیشه کنند، به دونباس خودمختاری دهند و دربارۀ کریمه هم صحبتی نکنند. و «ما» (یعنی آمریکا) را هم ملامت 👇
میکند که چرا میخواهیم تا آخرین اکراینی علیه روسیه بجنگیم! انگار نه انگار در اینجا ملتی وجود دارد که خود تصمیم گرفته مقاومت کند و با ارادۀ خودش در ماریوپول تا آخرین نفر در حال مقاومت است! حتی کورترین نظارهگر سیاسی هم همین دو ماه پیش آشکارا دید که اتفاقاً اگر به آمریکاییها 👇
و اروپاییها بود، ترجیح میدادند اکراین تسلیم شود و زلنسکی از پایتخت فرار کند.
اما دغدغۀ چامسکی حقیقت نیست، بلکه او یک کنشگر سیاسی است و مانند همۀ کنشگران سیاسی مشغول مبارزۀ سیاسی است، نه حقیقتجویی! در این نوشتار میخواهم معمای اندیشۀ سیاسی چامسکی را حل کنم تا ضمن 👇
مارکوس والکر خبرنگار ارشد وال استریت ژورنال در جنوب اروپا نوشته: "آلمانیها هرگز اوکرایینیها را برای مورد حمله قرار گرفتن توسط روسها نخواهند بخشید."
بسیاری از آلمانیها زیر توییتش نوشتهاند چرا میگویی آلمانیها در صورتی که این دولت است که کمکی به اوکراین نمیکند و او جواب 👇
داده اگر مردم آلمان از دولتشان ناراحتند، چرا اعتراضی نمیکنند، چرا دولت را تحت فشار نمیگذارند و چرا شرکتهای آلمانی در تحریمها علیه روسیه مشارکت نمیکنند.
او میگوید حزب سوسیال دموکرات ناراحت است چون اوکراینیها آینهای جلویشان گرفته و ماهیتشان را به خودشان نشان دادهاند.
۱- در پایان فوریه، صنعت دفاعی آلمان فهرستی طولانی از سلاحهای موجود این کشور را برای شولتز فرستاد.
۲- شولتز فهرست را در اختیار اوکراین نگذاشت.
۳- شولتز میگوید سلاح اضافهای در آلمان وجود ندارد که به اوکراین بدهد. 👇
۴- صنعت دفاعی آلمان فهرست را به سفیر اوکراین میدهد.
۵- شولتز میگوید سلاحهای توی فهرست از رده خارجاند.
۶- صنعت دفاعی حرفهای شولتز را انکار میکند و فهرست را به مطبوعات میدهد.
۷- شولتز تاکید میکند که اوکراینیها در زمان مناسب نمیتوانند چگونگی کار با این سلاحها 👇
را یاد بگیرند.
۸- کارشناسان دفاعی آلمان به مطبوعات این کشور میگویند اوکراینیها طی ۲ تا ۳ هفته به این سلاحها مسلط میشوند.
۹- شولتز میگوید ناتو به این سلاحها نیاز دارد و ناتو باید انتقالشان را تایید کند.
۱۰- مقامات ناتو و ژنرالهای آلمانی ادعای او را رد میکنند👇