"Μην ακούτε τα ψέμματα των αφεντικών, oι φτωχοί δεν έχουν άλλη ευκαιρία, εκτός αν οργανωθούν.Εσύ σε ποια πλευρά ανήκεις; "Σαν σήμερα, 3 Αυγούστου 1986, πεθαίνει η αγωνίστρια της εργατικής τάξης Φλόρενς Ρις που έγραψε το εμβληματικό "Which side are you on?", ένα από τα πιο γνωστά
παγκοσμίως εργατικά τραγούδια. H Ρις γεννήθηκε το 1900 στο Τενεσσί των ΗΠΑ, κόρη οικογένειας εργατών ανθρακωρύχων. Σε ηλικία 12 ετών, κατά τη διάρκεια ενός απεργιακού αγώνα στον οποίο συμμετείχε ο πατέρας της, έγραψε αρχικά το"Which side are you on?" και το κράτησε στα χειρόγραφά
της, καθώς συνήθιζε να γράφει στίχους από την παιδική ακόμα ηλικία. H Φλόρενς δεν σταμάτησε να συμμετέχει στους εργατικούς αγώνες, τους αγώνες της τάξης της. Παντρεύτηκε τον πρωτοπόρο συνδικαλιστή Σαμ Ρις. επικεφαλής της Ένωσης Ανθρακωρύχων (UMW). Την δεκαετία του 1930 ξέσπασε ο
λεγόμενος "πόλεμος της κομητείας του Χάρλαν" που κράτησε σχεδόν δέκα χρόνια. Οι απεργιακοί αγώνες των ανθρακωρύχων για αναγνώριση των σωματείων τους, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και αυξήσεις, αντιμετωπίζονταν από την αστυνομία-όργανο της εργοδοσίας-με βία και καταστολή,
εκβιασμούς και απόπειρες εκφοβισμού στους πρωτοπόρους εργάτες και στις οικογένειές τους. Ο Σαμ Ρις ήταν απο τους πρωτοπόρους εργάτες και οργανωτές της απεργίας. Το 1931 προσπαθώντας ο σερίφης και οι άντρες του να εκφοβίσουν τον Ρις,εισέβαλαν στο σπίτι του. Δεν βρήκαν τον ίδιο
αλλά τη γυναίκα με τα παιδιά. Τους τρομοκράτησαν για να εξαναγκάσουν τον Ρις να σταματήσει τον αγώνα. Η σύζυγός του Φλόρενς όμως, όχι μόνο δε φοβήθηκε αλλά εμπνεύστηκε τους στίχους του "Which side are you on", τους οποίους και έγραψε σε ένα ημερολόγιο τοίχου στην κουζίνα .Πάνω
στη μελωδία του ύμνου των βαπτιστών,"Lay the Lily Low"οι στίχοι της Φλόρενς βρήκαν το ιδανικό αντάμωμα. Τη δεκαετία του '70 η Ρις επίσης στήριξε τις μεγάλες απεργίες των ανθρακωρύχων στο Χάρλαν. Η αυθεντική εκτέλεση με τη φωνή της συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ Coal Mining Women
που αποτελεί μοναδικό ντοκουμέντο.Μέχρι το τέλος της ζωής συνέχισε να αγωνίζεται και να δημιουργεί τέχνη για την τάξη της, την εργατική τάξη:"Τα τραγούδια μου απευθύνονται πάντα στον αδύναμο –στον εργάτη.Είμαι μία από αυτούς και νιώθω ότι πρέπει να είμαι
μαζί τους. Ουδετερότητα δεν μπορεί να υπάρξει. Πρέπει να είσαι είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά. Μερικοί λένε: Δεν παίρνω το μέρος κανενός – είμαι ουδέτερος. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Μέσα σου είσαι είτε με τους μεν είτε με τους δε.Στην κομητεία Χάρλαν δεν υπήρχε κανένας
ουδέτερος. Αν δεν ήσουν τραμπούκος, ήσουν οπωσδήποτε με το σωματείο". Πέθανε 3/8/1986 στο Τενεσί. Το "Which side are you on?" θα συνεχίζει να ακούγεται σε όλο τον κόσμο, όσο υπάρχει ταξική εκμετάλλευση των εργαζομένων δηλαδή όσο υπάρχουν εργοδότες.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Η Μάχη του Μελιγαλά και η "Πηγάδα": Σαν σήμερα, 13 Σεπτεμβρίου 1944, αρχίζει η μάχη του ηρωικού ΕΛΑΣ ενάντια στους προδότες και εγκληματίες των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν καταφύγει στον Μελιγαλά. Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον ΕΛΑΣ στις 8/9/1944, ένα τμήμα
ταγματασφαλιτών με επικεφαλής τον φασίστα και προδότη κατοχικό νομάρχη Μεσσηνίας Δ.Περρωτή, κατάφερε να διαφύγει προς το Μελιγαλά.Στο δρόμο προς το Μελιγαλά,οι συνεργάτες των ναζί δολοφόνησαν 34 άτομα(30 εκ των οποίων ήταν άμαχοι). Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αν και θα μπορούσαν εύκολα,
χωρίς καμία προειδοποίηση, να κατατροπώσουν τους περίπου 1000 εγκλωβισμένους ταγματασφαλίτες, στο Μελιγαλά ζήτησαν την παράδοση των ταγμάτων ασφαλείας ώστε να λήξουν οι συγκρούσεις. Ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρετανών και της κυβέρνησης του Καϊρου, οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν
Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 2021, πεθαίνει, σε ηλικία 91 ετών, η τελευταία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος στον Χορτιάτη, Βασιλική Γκουραμάνη. 2 Σεπτεμβρίου 1944, 13 χρόνων κορίτσι, είχε καταφέρει να βγει ζωντανή-μαζί με άλλα 2 παιδιά-,από τον φούρνο της οικογένειας Γκουραμάνη-στον
οποίο κάηκαν 70 από τους 146 πολίτες του Χορτιάτη-22 άτομα της οικογένειας Γκουραμάνη-που εκτελέστηκαν "από τους ταγματαλήτες"-όπως τους ονόμαζε και η ίδια-του Φριτς Σούμπερτ και τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Αποσπάσματα απο την μαρτυρία της Γκουραμάνη για την δράση των εγκληματικών Ταγμάτων Ασφαλείας, των "Ελληνικών Ες Ες" στον Χορτιάτη: "Αυτούς που έβρισκαν στο βουνό...μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά από νιάτα φορτωμένη μέχρι εκεί απάνω, την βρήκαν και δεν λέγεται τις της έκαναν
"Αεροπλάνον ωδηγήθη βιαίως εις την Σερβία υπό έξι νεαρών κομμουνιστών": Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 1948 και ενώ μαινόταν ο εμφύλιος έξι νεαροί που είχαν διαπράξει το "έγκλημα" να είναι αντιστασιακοί, (η σύλληψη τους ήταν ζήτημα ημερών), πραγματοποιούν αεροπειρατεία σε αεροπλάνο
της πολιτικής αεροπορίας και το οδηγούν στο Βελιγράδι. Οι έξι ΕΠΟΝίτες καθόντουσαν σε διαφορετικά σημεία του αεροσκάφους. Όταν απογειώθηκε τέσσερεις από αυτούς κατευθύνθηκαν προς την καμπίνα. Εισέβαλαν μέσα. Κρατούσαν σουγιάδες και ένα μπουκάλι…γκαζόζα. Απείλησαν το πλήρωμα ότι
κρατούν μολότοφ και θα την ρίξουν μέσα στον θάλαμο. Ακολούθησε μικροσυμπλοκή. Ανάγκασαν τον πιλότο να προσγειωθεί στο Βελιγράδι. Πανικός επικράτησε στις αρχές. Απογειώθηκαν "Σπιτφάιρ" για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, χωρίς αποτέλεσμα. Τα ονόματά των νεαρών ήταν: Αλέξανδρος
"Βγήκε κάποιος και είπε εμπρός, πάμε να πολεμήσουμε για την ελευθερία και πήγαν και σκοτώθηκαν για την ελευθερία. Και για ποιο είδος ελευθερίας;Για ποιανού την ιδέα περι ελευθερίας;": Σαν σήμερα,10 Σεπτεμβρίου 1976, πεθαίνει ο κομμουνιστής συγγραφέας/σεναριογράφος Ντάλτον Τράμπο.
Όταν άλλοι (πχ αργότερα ο Ε.Καζάν) κατέδιδαν φίλους και συνεργάτες, ο Τράμπο αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων (1947) και μπήκε στη μαύρη λίστα της επιτροπής. Απολύθηκε απο κάθε εργασία και φυλακίστηκε για 11 μήνες. Αναγκάστηκε να φύγει για το
Μεξικό και να στέλνει σενάρια στο Χόλιγουντ με ψευδώνυμο. Δύο κέρδισαν το Όσκαρ, κανένα όμως δεν έφερε το όνομά του: "Διακοπές στη Ρώμη" (1953) και "Γενναίος" (1956). Το όνομα του επανεμφανίστηκε στην οθόνη πολλά χρόνια αργότερα, το 1960, με τον "Σπάρτακο" του Σ.Κιούμπρικ. Ο
"Ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση ότι με τα τάγματα ασφαλείας δεν διασώσαμε το αστικό καθεστώς;": Σαν σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου 1999, πεθαίνει ο Ιωάννης Βουλπιώτης, επιχειρηματίας, στέλεχος της Siemens και συνεργάτης των ναζί κατά την περίοδο της κατοχής. Γεννήθηκε το 1902 στην Αθήνα,
απο αστική οικογένεια. Μετά την αποφοίτησή από το γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου σπούδασε ηλεκτρονική μηχανολογίας. Προσελήφθη ως στέλεχος του συγκροτήματος AEG-Siemens-Telefunken. Ο "χερ ντόκτορ Βουλπιώτης" ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της ιεραρχίας και-πριν συμπληρώσει
τα 25, ανέλαβε το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας. Γίνεται πανίσχυρος και αναλαμβάνει πληρεξούσιος του ομίλου Siemens και εκτός Ευρώπης. Με τη διπλή υπηκοότητα και την τεράστια πλέον περιουσία, το 1938 έρχεται στην Αθήνα για μόνιμη εγκατάσταση, με τις ιδιότητες του εκπροσώπου της
"Ο Έλληνας που σκότωσε το Απαρτχάιντ":Σαν σήμερα, 6 Σεπτεμβρίου 1966, ο αρχιτέκτονας του Απαρτχάιντ, ρατσιστής πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής, Χέντρικ Φέρβουρντ,δολοφονείται μέσα στη Βουλή από τον Ελληνικής καταγωγής Δημήτρη Τσαφέντα.O Φέρβουρντ ήταν φανατικός οπαδός της "λευκής
κυριαρχίας" και του Απαρτχάιντ. Η πολιτική του επέβαλλε τον απόλυτο φυλετικό διαχωρισμό. Υποχρέωσε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες του μαύρου πληθυσμού να μετακινηθούν ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τη λευκή μειοψηφία και σκληρή καταστολή κάθε προσπάθειας να αμφισβητηθεί το
Απαρτχάιντ. Μεταξύ των "καινοτομιών" που προσέθεσε στο απαρτχάιντ ο Φερβούρντ ήταν οι "ζώνες πολυβόλων", περιοχές όπου οι μαύροι θα μπορούσαν να πυροβοληθούν ομαδικά από την αστυνομία αν υπήρχε η αίσθηση ότι απειλούν τις κατοικημένες περιοχές των λευκών κατά τη διάρκεια