سرمایه گذاری در اقتصاد و #برجام
کاهش سرمایهگذاری و خروج سرمایه از ایران که بهشدت برای ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی به سرمایهگذاری احتیاج دارد، دو پدیده شومی هستند که باید علتیابی و علاج شوند.
کاهش سرمایهگذاری و خروج سرمایههای مالی یک پیامد فاجعه بار دیگری به دنبال دارد و
آن خروج سرمایههای انسانی است.
وقتی رکود باشد، وقتی موقعیت شغلی با درآمد کافی وجود نداشته باشد،امید به آینده کم میشود.
در نتیجه جوانان و متخصصانی که بتوانند در بازارهای جهانی بهطور مستقیم یا با عبور از دورههای دانشگاهی جذب شوند، کشور را ترک میکنند. سرمایههای انسانی مهاجرت
میکنند و توان و ظرفیت نیروی انسانی کیفی کشور برای توسعه و اداره امور اداری و اقتصادی کاهش مییابد.
باید سرمایهگذاری افزایش یابد تا رونق، شغل، رشد و امید به آینده ایجاد شود.
سرمایهگذاران یک ملت هم فضایی میخواهند که برای سرمایهگذاری مناسب باشد.فضایی که در آن تعامل اقتصادی و
سیاسی با دنیا یا لااقل با کشورهای دارای بازار های بزرگ، دارای منابع سرمایهگذاری، دارای تکنولوژی و دانش روز، مطمئن و پایدار باشد.
آمار سرمایهگذاری و خروج سرمایه از ایران نشان میدهد که چنان فضایی در ایران نیست. اگر برجام را به مفهوم عادیسازی روابط
با دنیای صنعتی و اقتصادهای پیشرفته ببینیم، اثرات آن بسیار بیشتر از کاهش هزینههای مبادله است.
عادیسازی روابط با دنیای خارج موجب رفع تحریمها،برقراری روابط بانکی، توسعه روابط علمی، دسترسی به بازارهای بزرگ، توسعه تجاری و دسترسی به منابع مالی برای تقویت سرمایه میشود...✍️س-کریمی
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
در ماههای نخست شروع به کار دولت سیزدهم، رئیسی و اصولگرایان اوضاع بد اقتصادی کشور را به سوءمدیریت در دولت گذشته ربط میدادند.
در چندماه گذشته رئیسی و اعضای هیات دولت با کمک بلندگوهای رسانهای تلاش کردند با
اعلام خبرهای مثبت مانند افزایش فروش نفت و صادرات، تصویر کارآمدی از رئیس جمهور و دولت نشان دهند و ایرادها و کاستیها را همچنان به دولت گذشته نسبت بدهند.
اما اکنون با وجود تلاشهای دولت و حمایتهای رسانهای و حکومتی، گرانیهای "افسار گسیخته" به اندازهای پیش رفته که بخشی از
نزدیکان و طرفداران حکومت از دولت (هرچند بطور نمایشی) فاصله گرفتهاند و به خصوص نمایندگان مجلس که در انتخابات ریاست جمهوری حامی پر و پا قرص رئیسی بودند، به اوضاع اقتصادی کشور اعتراض دارند، تیم اقتصادی دولت را به ناکارامدی و ناتوانی متهم میکنند و خواهان ترمیم کابینه هستند.
نماینده مجلس اقلیت : طرح #صیانت به شکل تدریجی درحال اجراست/ دولت رئیسی موافق تصویب «صیانت» بود.
نوری قزلجه، نماینده مجلس اقلیت خلافت اسلامی میگوید: برخی موارد مانند محدود شدن دسترسی ها، کنترل پهنای باند و ابزاری که در طرح صیانت برای کنترل فضای مجازی و محدود شدن
آن در نظر گرفته شده بود، فعال هستند و استفاده می شوند.
طرح صیانت، سال گذشته که در مجلس مطرح شد، دولت جدید موافق آن بود و بجز بخشی از بدنه وزارت ارتباطات بقیه با این طرح همراهی می کردند.
حتی در مجلس نیز هئیت رئیسه با این طرح همراهی می کرد و در جلسه غیر علنی که برگزار شد
تا اصل ۸۵ را تصویب کردند؛ به دلیل حمایت از طرح صیانت بود.
اما وقتی هزینه ها و عواقب این طرح مشخص شد و با واکنش های اجتماعی رو به رو شدند، برخی مخالف طرح صیانت شدند.
✍️لعنت بر همه شما، از صدر تا ذبل، که اینقدر دروغگو، مردم فریب و وقیح هستید.
طرحی که در مجلس فرمایشی هم رای
#مذاکرات_وین
آخرین روند مذاکرات
اولیانوف دیپلمات ارشد روس گفته که چند اختلاف کم در وین باقی مانده است و همه مذاکره کنندگان فرصت دارند تا وظایف خود را با موفقیت انجام دهند.
هیچ موضوع لاینحلی در دستور کار قرار ندارد و علیرغم چند اختلاف باقی مانده، همه تلاش میکنند..
✍️ قطعا مهمترین مانع مذاکرات تاکنون روسها بوده اند و این بر هیچکس پوشیده نبوده،
اما درچند هفته اخیر، شرایط بین المللی کلا تغییر کرده و همه طرفها متمایل به نتیجه رسیدن مذاکرات شده اند:
اروپا برای تامین انرژی
آمریکا برای حفظ حیثیت دولت دموکرات
روسیه برای دور زدن تحریمها
و ایران
برای ترمیم اقتصاد ویرانی که بازگشت آن به ریل پیشرفت، حتی بعد از رفع تحریمها سالها طول می کشد...
البته بیشترین خسارت و ضربه از بازی تحریمها را اقتصاد ایران خورده و بیشترین سود را تاکنون کاسبان داخلی تحریم، روسیه و چین برده اند...
لعنت بر کاسبان تحریم که برای کسب سود شخصی و جناحی،
#مذاکرات_وین
آیا اینبار توافق برجام و رفع تحریمها نهایی خواهدشد؟
کشدار شدن مذاکرات احیای برجام، حالا خیلی به داستان پایان جنگ با عراق شبیه شده است!
سالها بعد از جنگ، افشا شد که مقامات ایرانی، در دو سه سال آخر شعار "جنگ جنگ تا پیروزی" شان، بدل به " جنگ جنگ تا یک پیروزی"
شده بود؛ یعنی تصمیم داشتند یک پیروزی به دست بیاورند؛ و با سر بالا و دست بالا به آتش بس و قبول قطعنامه بروند.
دریغ، که در همین دو سه سال، چه جانهای عزیزی که در پای این استراتژی غیرمعقول سوخت و چقدر بر درد و رنج مردم افزوده شد، تا نهایتا جام زهر سر کشیده شود.
شاید این موضوع از نظر تئوری نظر بدی نبود، اما در واقعیت، آنچه آن مسئولان می خواستند ممکن نبود.
در ماه آخر جنگ، صدام رژه ای در بغداد برگزار کرد که همه ادوات آن، غنایمی بود که از ایران گرفته بود. در این سوی جنگ، کار به اعزام نوجوانانی کشیده شده بود که حتی آموزش چندروزه هم نداشتند!
نرخ تورم نقطه ای قیمت مواد غذایی به ۸۳ درصد در خرداد ۱۴۰۱ رسید.
سه شوک متوالی قیمت مواد غذایی در سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ بوقوع پیوسته و بر اساس آمارهای دولتی قیمت مواد غذایی نزدیک به ۷ برابر شده است.
افزایش بین ۲.۵ تا ۴.۵ برابری حقوق و دستمزدها
و مستمری بازنشستگان در ۵ سال گذشته موجب شده تا قدرت خرید مواد غذایی نیروی کار و بازنشستگان، بین ۳۰ تا ۷۰ درصد سقوط کند!
قطعا پس لرزه های شوک قیمت مواد غذایی بهار ۱۴۰۱ در ماههای آینده ادامه خواهد یافت.
توجیه دولت برای افزایش قیمت مواد غذایی اجرای عدالت با به اصطلاح توزیع
هدفمند یارانه ها (و در اصل کسب درآمد) بود.
اکنون که قیمتهای جهانی مواد غذایی کاهش یافته است، اگر واقعا دولت هدفش کاهش نرخ تورم، بهبود معیشت و حمایت از مردم است، صداقتش با کاهش قیمت مواد غذایی و کالاها در داخل کشور روشن خواهد شد.
این دولت هم ادامه دهنده راه همان دولتهای قبل هست!