Thread by @sarakamjou

⁉ کودکان و نوجوانان اعتراض کنند یا نه؟

یکی از چیزهایی که در طول این سال‌ها در ذهنمان ته‌نشین شده این است که به‌جای فراهم کردن بستر یک چیز طبیعی که می‌تواند جزء حقوق انسانی به حساب بیاید، اصل آن را به‌واسطه‌ی نگرانی‌ها و مصلحت‌ها زیر سوال ببریم. / ۱
#مهسا_امینی

در نتیجه دچار جامعه‌ای می‌شویم که مبنایش بر «نکندها» استوار بوده: «نکند منافعم را از دست بدهم»، «نکند آسیب ببینم»، «نکند بچه‌ها آسیب ببینند».
این «نکند...»ها را همه داریم اما مسأله وقتی است که بر اساس‌شان زندگی می‌کنیم. / ۲

خوب است بدانید که ذهن «نکند...» محور داشتن، یکی از موارد مهم در اختلالات اضطرابی است و ما یاد گرفته‌ایم منع شویم و منع کنیم مبادا که گرفتار «نکند...»ها شویم. و وقتی می‌ترسیم، راه‌حل اصلی مسائل برایمان می‌شود فرار و اجتناب. / ۳

بر همین اساس، به‌جای تمرکز روی مدیری که اعتراض نوجوانان را گزارش می‌دهد و اشتباه دانستن آن، می‌گوییم از پایه و اساس نوجوانان «نباید» اعتراض کنند چون عقل‌شان نمی‌رسد یا خطرناک است، آن هم درست در محدوده‌ی سنی که انتخاب‌هایشان چشم‌انداز کل مسیر بعدی زندگی است. / ۴

در تحلیل رفتار متقابل می‌گوییم از بچگی، لازم است «اجازه» دهیم کودک فکر کند و دست به انتخاب بزند و وظیفه‌ی «والد» این است که انتخاب‌های او را برایش توضیح دهد و در کنارش بماند و از او مراقبت کند تا «بالغ» کودک رشد کند، نه اینکه برایش انتخاب کند چون به اندازه‌ی کافی نمی‌فهمد. / ۵

کودکان و نوجوانان لازم است آزادانه حق اعتراض داشته باشند و این نه به معنای ترغیب است و نه منع، این به معنای #آزادی اندیشه و انتخاب و رفتار است. / ۶

وظیفه‌ی ما این است که قدرت تفکرشان را به رسمیت بشناسیم، ابعاد مثبت و منفی را برایشان توضیح دهیم و انتخابشان هرچه که بود، در کنارشان باشیم. نه اینکه ترسیدن را یادشان بدهیم، اندیشیدن و جسارت‌شان را به باد سرزنش بگیریم یا با برچسب «جوگیری» و «هیجان‌زدگی» تقلیل‌شان دهیم.
#مهسا_امینی

لینک مطلب در اینستاگرام:
instagram.com/p/CjYLT9eNIwn/…