Thread by @Zeidabadi_Ahmad

شعاری که تکرار نشد

پیرمرد می‌گفت؛ رفتم روی بالکون منزل و فریاد زدم "رضاشاه روحت شاد" ولی هیچکس تکرار نکرد!
تمام شعارهایی که در چند هفتۀ اخیر در تجمعات مختلف سر داده شده با وجود صبغۀ رادیکال و بعضاً اهانت‌آمیزش علیه مسئولان جمهوری اسلامی،
۱/

اما هیچکدام در هیچ سطحی معطوف به حمایت از هیچیک از افراد و گروه‌های سیاسی مدعی جایگزینی و اپوزیسیون نظام نبوده است. بازشکافی این موضوع و ارائۀ تحلیلی در بارۀ آن نیاز به فکر بیشتر دارد، اما به نظرم علاوه بر سازمان مجاهدین خلق، #رضا_پهلوی و حامیان او را نیز تاکنون می‌توان
۲/

یکی از بازندگان این ناآرامی‌ها به حساب آورد. از نقطه نظر تحلیلی و بدون هرگونه ارزش‌داوری، رضا پهلوی شانسی برای ایفای نقشی سیاسی در آیندۀ ایران داشت، اما به نظرم با ناآرامی‌های جاری در ایران این شانس به طرز فاحشی ضعیف و شاید به صفر نزدیک شده است.
۳/

پیش ازاین نوشته بودم که رضا پهلوی به دلیل نوستالژی یانوستالژی‌سازی رسانه‌های خارج ازکشور ازدوران حکومت پدر وپدربزرگش ونیز نوعی روانشناسی خاص جامعۀ ایرانی که درمخالفت با وضع حال، گذشته راتطهیر و ایده‌آلیزه میکند،ازنوعی نفوذ ومحبوبیت دربین بخشی ازاقشار ناراضی جامعه برخوردار بود
۴/

و به همین دلیل شاید می‌توانست در آیندۀ ایران تاحدودی نقش بازی کند. این فرصت اما با وقایع اخیر به مرز نیستی رسیده است.
علت این ماجرا دو نکته است.رضا پهلوی ازقدرت جبلّی رهبری سیاسی برخوردار نیست واز نگاه یک ناظر بی‌طرف،اظهارنظرهایش برآمده ازتوان و استعداد درونی‌اش به نظر نمی‌آید
۵/

چنانکه گویی تحت تأثیر مشاوران خود سخن می‌گوید. ناآشنایی او و مشاورانش با جامعه‌ای که بعد از سقوط سلطنت در ایران پیچیدگی‌های دشواریابی به خود گرفته است، به این موضوع قابل اضافه است.
علت دوم، اشتیاق هیجانی و غیرمعمولِ مدعیان هواداری او به سقوط سریع نظام مستقر
۶/

و واداشتن وی به موضع گیری‌های عجولانه و بی‌زمینه است. این هواداران ظاهراً رضا پهلوی را تحت فشار قرار داده‌اند که به فوریت اعلام رهبری سیاسی کند و زمینه‌های #براندازی جمهوری اسلامی را به سرعت فراهم آورد و برای به دست‌گیری قدرت در تهران آماده باشد!
۷/

کاری که هیچکدام از لوازم و ضرورت‌هایش فراهم نیست. به همین دلیل نیز، در حالی که #آیت‌الله_خمینی در روزهای انقلاب ۵۷ با وجود حضور میلیون‌ها تن از حامیانش در خیابان های سراسر کشور و فروپاشی امنیتی و سیاسی دولت #پهلوی، بازهم برای اعلام پیروزی احتیاط می‌کرد،
۸/

اما حامیان رضا پهلوی هر حرکت اعتراضی در شهرهای ایران را به عنوان سقوط قریب‌الوقوع جمهوری اسلامی و پیروزی آنی خود می‌دانند. آن صبر و حوصله و این بی‌تابی و بی‌صبری خود گواه استعداد هر یک از دو طرف برای رهبری سیاسی است.
۹/

آیت‌الله خمینی در عین حال، تا روز پیروزی انقلاب تمام توان خود را به کار گرفت تا همۀ نیروهای سیاسی ناراضی از چپ و راست و مصالحه‌جو و افراطی و مذهبی و غیرمذهبی را زیر چتر رهبری خود حفظ کند و کلامی در جهت نگرانی و ناراحتی آنها به زبان نراند.
۱۰/

او همینطور تمام نزدیکانش رانیز به پیروی ازاین خط-مشی ترغیب و هدایت کرد.مدعیان هواداری از پهلوی اما در حالیکه نه به دار و نه به بار است، تقریباً همۀ نیروهای مخالف و معترض دیگر را به باد ناسزا می‌گیرندو بر این گمانند که با داغ کردن بازار اتهام و اهانت دررسانه‌های تحت اختیارشان،
۱۱/

می‌توان آنان را وادار به حمایت از خود یا سکوت و یا با بدنام کردن از میدان به در کرد. نه آنها و نه دیگر گروه‌ها و افراد اصطلاحاً #اپوزیسیون حتی حق اظهارنظر برای معترضان غیربرانداز و ابراز نگرانی‌آنها از بروز سناریوهای خطرناکِ احتمالی برای آیندۀ کشور قائل نیستند
۱۲/

و می‌کوشند هر نوع اظهارنگرانی را در نطفه خفه کنند. البته که کار به این سادگی نیست که آنها تصور کرده‌اند.این نوع رفتارها آنان را به زودی با بحران و از دست دادن هرگونه شانس‌شان برای ایفای نقش در آیندۀ ایران روبرو خواهد کرد. ۱۳/

چیزی را که فرصتی برای خود دانسته‌اند، به احتمال زیاد به بزرگترین تهدید آنان تبدیل خواهد شد.
در حال حاضر، بیش از این نمی‌توان این موضوع را مورد واکاوی قرار داد.
تا درودی دوباره بدرود.
۱۴/
#احمد_زیدآبادی