Byzantine-Arab Heroes in Byzantine Anatolia 🧵

The centuries-old Arab-Byzantine conflict gave birth, among others, in two epics - the Digenis Akritas (Greek) and Sirat al-Amīra Dhāt al-Himma (Arabic) - that narrate the exploits of cross-faith and cross-race warriors.

(1/11)
The most well-known figure of these cross-faith and -race heroes amongst Byzantinists is (Vasileios) Digenis Akritas.

As his two names indicate, he is a mixed-race (Διγενής) frontier warrior (Ακριτας) in the service of the Byzantine (Christian) Emperor.

(2/11)
His father is an Arab, an emir of Syria (Mousour), and his mother a Greek, a daughter of a theme strategos (Andronikos Doukas).

During one of the annual raids (razzia) in Anatolia, the emir kidnaps the lady.

Then the lady's five brothers campaign in Syria to rescue her.

(3/11)
The youngest brother defeats the emir in a duel and the latter decides to convert to Christianity and emigrate to Anatolia out of love for the lady.

Digenis Akritas is the offspring of this marriage.

Though half-Arab himself, he valiantly fights against the Saracens -

(4/11)
or the Muslim Arabs - in Syria and Mesopotomia.

On the other hand, Sīrat al-amīra Dhāt al-Himma is an epic about the other side of the story - Muslim Arabs who fight heroically under the Umayyad and early Abbasid Caliphs against Byzantium along the frontier zones.

(5/11)
This epic revolves around the Dhat al-Himma of the Banu Kilab Tribe and includes historical figures such as the Caliphs Harun al-Rashid and al-Ma'mun in the narrative.

Abd al-Wahāb, the son of Dhāt al-Himma and al-Ḥārith, features prominently as a warrior of the faith.

(6/11)
In a motif similar to that of Digenis Akritas, Abd al-Wahāb captures the daughter of a Byzantine aristocrat (Maymūnah) and marries her by force.

His son, Sayf al-Naṣrānīyah (Sword of Christianity) is converted to Islam and named Sayf al-Ḥanīfīyah (Sword of Islam).

(7/11)
In one of the raids deep into Byzantine Anatolia, Abd al-Wahab seizes the - Christian too - wives of his father and grandfather.

Each had given birth to a boy with Christian Arab names: ‘Abd al-Masīḥ (slave of Messiah) and ‘Abd al-Sayyīd (slave of the Lord).

(8/11)
One day, Maymūnah and Sayf al-Ḥanīfīyah escape to Byzantium and the Byzantine Emperor offers to re-admit them into the Christian fold through a new baptism and a declaration.

And from then onwards Sayf al-Ḥanīfīyah fights for the Byzantine Emperor against his kinsmen.

(9/11)
These two half-Arab and half-Greek heroes, Digenis Akritas and Sayf al-Ḥanīfīyah, illustrate the fluid nature of the Arab-Byzantine Wars - a theme that deserves an in-depth study.

Sources:

Abdelaziz Ramaḍān: "Arab Apostates in Byzantium: Evidence from Arabic Sources"

(10/11)
Claudia Ott: Shared Spaces: 2 Cross-border Warriors in the Arabian Folk Epic"

The song "Digenis Akritas" by Farya Faraji suits ideally this story for today.

Enjoy!


(11/11)
#Byzantium #History

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Dr Spyros Plakoudas

Dr Spyros Plakoudas Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @PlakoudasSpyros

Oct 20
Σαν σήμερα το 1827 λαμβάνει χώρα η Ναυμαχία του Ναυαρίνο - ένα γεγονός-ορόσημο στην Ελληνική Επανάσταση.

Πλειστάκις αναπαράγεται η κλισέ φράση "το Ναυρίνο έσωσε την Επανάσταση". Ισχύει όμως ο αφορισμός αυτός; Ή μήπως όχι;

Το φθινόπωρο του 1827 η Επανάσταση όντως δεν

(1/5)
διήγε την καλύτερη φάση της. Δεν ήταν όμως και ημιθανής.

Για την ακρίβεια, ένα στρατιωτικό τέλμα είχε επέλθει: οι Τουρκο-Αιγύπτιοι υπέταξαν τη Ρούμελη αλλά όχι τον Μοριά ενώ οι Έλληνες ήλεγχαν τη θάλασσα.

Όμως ο χρόνος κυλούσε υπέρ των Ελλήνων για δύο βασικούς λόγους:

(2/5)
α) Το φαινόμενου του "προσκηνύματος" είχε παταχθεί από τον Κολοκοτρώνη με την τακτική "φωτιά και τσεκούρι".

Όπως είχε δηλώσει ο Μάο, ένα αντάρτικο δεν επιβιώνει δίχως την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού/

Άρα οι Αιγύπτιοι απέτυχαν να υπονομεύσουν τη λαϊκή βάση του Αγώνα.

(2/5)
Read 5 tweets
Sep 16
Thread🧵on Byzantium's "Red Funeral"

Although most people know about the Red Wedding from the Game of Thrones Saga, few know an equally violent episode from Byzantium.

Though this episode didn't revolve around a wedding but a funeral.

Hop-in for a travel back in time!

(1/20)
The so-called "Red Funeral" occurred in 1258 inside a monastery (!) in the Empire of Nicaea and involved the future usurper-emperor Michael VIII Palaiologos and the regent Georgios Mouzalon.

But how did this occur and why?

Our story begins in the late Byzantine Empire.

(2/20)
Georgios Mouzalon was a member of a minor noble house of Asia Minor.

The House of Mouzalon produced a number of high-level dignitaries in the 11th and 12th centuries - for example, Nikolaos Mouzalon, the Archbishop of Cyprus and, later, Ecumenical Patriarch.

(3/13)
Read 22 tweets
Aug 9
Έλληνες vs Κινέζων

Στο παρακάτω νήμα 🧵 θα αναλύσω εν συντομία πως και πότε οι δύο αρχαίοι πολιτισμοί, ο ένας του Δία και ο άλλος του Κομφούκιου, συναντήθηκαν στην Κεντρική Ασία προ χιλιάδων ετών.

Μια εν πολλοίς άγνωστη, πλην συναρπαστική, περιπέτρια του Ελληνισμού.

(1/9)
Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τους Πολέμους των Διαδόχων, οι σατραπείες της Βακτριανής και Σογδιανής στις ανατολικές εσχατιές ανεξαρτητοποιήθηκαν ως το Ελληνο-Βακτριανό Βασίλειο (ή "η χώρα των χίλιων χρυσών πόλεων" σύμφωνα με τον Αρριανό).

(2/9)
Ο Δημήτριος Α' ο Ανίκητος (200 - 167 π.Χ.) επέκτεινε τα όρια του βασιλείου του μέχρι την Κοιλάδα του Ινδού και το Ανατολικό Τουρκεστάν.

Ο Στράβων παραδίδει πως η ισχύς των Ελλήνων απλώθηκε "μέχρι Σηρών ...", δηλαδή μέχρι τους γνωστούς για τη σηροτροφία τους Κινέζους.

(3/9)
Read 9 tweets
Aug 7
Σαν σήμερα συνέβησαν τα εξής κοσμοϊστορικά γεγονότα:

α) οι Άβαροι και Σλάβοι το 626 μΧ λύουν την Πολιορκία της Βασιλεύουσας.

Οι Ρωμαίοι θα συνθέσουν τον Ακάθιστο Ύμνο για την ως εκ θαύματος νίκη κατά των βαρβάρων εν μέσω των εκστρατειών του Ηρακλείου Α κατά των Περσών.

(1/5) Image
Β) Ο Simon Bolivar συντριβεί τον Ισπανικό αποικιακό στρατό στην Μάχη της Boyacá το 1819.

Η μάχη αυτή σηματοδότησε την αρχή της ανεξαρτητοποίησης της Νοτίου Αμερικής από το Ισπανικό Στέμμα - ελάχιστα έτη μετά τους (καταστροφικούς για την Μαδρίτη) Ναπολεόντειους Πολέμους.

(2/5) Image
Το Σοβιετικό Υπουργείο Εξωτερικών υποβάλλει μια note verbale στο αντίστοιχο Τουρκικό το 1946 με την οποία αμφισβητεί την κυριότητα των Στενών των Δαρδανελλίων από την Άγκυρα.

Αυτό θα σημάνει την αρχή της Κρίσης των Στενών όπου ΗΠΑ και Βρετανία στήριξαν την Τουρκία.

(3/5) Image
Read 5 tweets
Jul 4
Νήμα 🧵για τη Νίλα του Δράμαλη

Το κάτωθι νήμα δεν εξιστορεί απλά μια λαμπρή νίκη των Ελλήνων κατά της μεγαλύτερης στρατιάς της Υψηλής Πύλης κατά την Επανάσταση αλλά εξηγεί υπό την οπτική της αντάρτικης στρατηγικής (guerrilla strategy) γιατί ηττήθηκαν οι Οθωμανοί Τούρκοι.

(1/19)
Μετά την ήττα και θάνατο του Αλή Πασά Τεπελενλή, ο Αρχιστράτηγος (Serasker) των Οθωμανών Χουρσίτ Πασάς ανέθεσε στον Δράμαλη Πασά την αποστολή να εξαλείψει το "Haini Zorbalik" (την "Κακόπιστη Αποστασία") των "ραγιάδων" στον Μοριά με μια στρατιά των 25-30.000 ανδρών.

(2/19)
Ο Δράμαλης άρχισε την κάθοδο στον Μοριά με την καταστροφή της Θήβας την 1η Ιουλίου και την παράκαμψη της Ακρόπολης.

Εξαιτίας της δειλίας των επαναστατών της Ανατολικής Ρούμελης, ο Δράμαλης διήλθε των στενωπών (δερβενίων) της Αττικής και Μεγαρίδος ατουφέκιστος (!).

(3/19)
Read 19 tweets
Jul 1
Νήμα 🧵 για τον Όλυμπο Βιθυνίας

Το τοπωνύμιο "Όλυμπος" δεν συναντάται μόνο στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα αλλά και στα πατρώα χώματα της Κύπρου και της Μικράς Ασίας.

Πλησίον της Προύσας, ο Όλυμπος της Βιθυνίας ξεχώρισε τον Μεσαίωνα και ξεχωρίζει ακόμη.

(1/13)
Ο Όλυμπος, το σημερινό Uludağ, εκτείνεται σε υψόμετρο 2.500 και αποτελούσε, λόγω των πυκνόφυτων χαραδρών και σπηλαίων, ένα καταφύγιο για τις περιθωριακές ομάδες της κοινωνίας.

Ο Στράβων, λόγου χάρη, αναφέρει τον Όλυμπο κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. ως ένα άντρο ληστών.

(2/13)
Μετά την έλευση του Χριστιανισμού, ο Όλυμπος της Βιθυνίας αποτέλεσε το καταφύγιο των πρώτων μοναχών.

Ο μάρτυρας Νεόφυτος Νίκαιος (3ος αιώνας μ.Χ.) ήταν ο πρώτος ερημίτης στον Όλυμπο [σύμφωνα με τον θρύλο εκτόπισε ένα λιοντάρι από ένα σπήλαιο και εγκαταβίωσε εκεί].

(3/13)
Read 14 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(