قرائت بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان توسط دبیر این تشکل
متن بیانیه در ادامه رشته توییت:
۱/
⚪️《لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا 》
خدا دوست نمیدارد که کسی به گفتار زشت (به عیب خلق) صدا بلند کند مگر آن که ظلمی به او رسیده باشد، همانا که خدا شنوا و داناست.
۲/
🔸 به نام مجید شریف واقفی، شهید راه آزادی و اینجا دانشگاه شریف است، نه زندان اوین.اینجا دانشگاه شریف است، نه زندان قصر سازمان اطلاعات و امنیت کشور
۳/اینجا دانشگاه شریف است، محل تحصیل و پژوهش دانشجویان،اساتید و نخبگان کشور،لازم است این را امروز با صدایی رسا اعلام کنیم تا آنانی که این روزها به اشتباه وارد دانشگاه شدهاند یا در امور آن دخالت میکنند،بدانند و به کارهای اصلیشان بازگردند و امور دانشگاه را به دانشگاهیان واگذار کنند
۴/امروز ما در حالی اینجا جمع شدیم که در هفتههای گذشته پنج تن از دوستانمان به ناحق و بدون مرتکب شدن هیچ جرمی بازداشت شده اند. امیررضا چرچی، فریبرز کهن زاد، علی عالمی، محمد ابراهیم واعظی و محمد ملانوری پنج دانشجوی دانشگاه شریف هستند که همچنان در بازداشت به سر میبرند.
۵/داوود سوری، مدرس دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف نیز دیگرعضو زندانی دانشگاه صنعتی شریف است. آنانی که دست به این بازداشتها زدهاند، تنها یک هدف را دنبال میکردند و آنهم خاموش کردن صدای دانشگاه بود.
۶/فضای دانشگاه این روزها امنیتیتر از هر زمان دیگری در تاریخ حیات این نهاد در کشور ماست. هر روز به ابتکار نهادهای امنیتی طرح جدیدی برای دانشگاه ریخته میشود.
۷/یک روز به دانشگاه حمله میکنند، روز دیگر دانشجویان را ممنوع الورود میکنند، دگر بار اقدام به تفتیش دانشجویان و جدیدا اقدام به وارد کردن نیروهای لباس شخصی به عنوان مامورین حراست به دانشگاه کردهاند. اینها همگی از مصادیق هجوم نیروهای امنیتی به دانشگاه است و یادآور 16 آذر و 18تیر.
۸/از استقلال دانشگاه حتی شعارش هم باقی نمانده، رسانههای امنیتی هر روز مشغول توهین و حمله به اساتید و دانشجویان دانشگاه شریفند. پیام شما دقیق به ما رسیده است، اما بدانید ما ساکت نمیمانیم.
۹/ امروز تنها صدای دانشجویان و اساتید دانشگاه شریف نیستیم، ما امروز صدای هم کلاسی های زندانیمان در دانشگاه پلی تکنیک، تهران، بهشتی، علامه، فردوسی، اصفهان، شیراز، تبریز، نوشیروانی بابل و سایر دانشجویان زندانی این کشور هستیم.
۱۰/ما عزادار مردم کردستان و سیستان و بلوچستان و شیراز این پارههای تن ایران عزیز هستیم، سوگوار تمام آنانی که قربانی سرکوب دژخیمان شده اند، "آنقدر عزا بر سرمان ریخته اند که فرصت زاری نداریم".
۱۱/ بگذارید بار دیگر به نمایندگی از دانشجویان و نخبگان این کشور به شما بگوییم، سرکوب دیگر جواب نمیدهد، زمان آن فرا رسیده که صدای ملت را بشنوید و به فکر تغییر سیاستهایتان باشید، قبل از آنکه کنار گذاشته شوید.
۱۲/از 16آذر1332 که سه قطره خون در دانشگاه تهران چکید،از18تیر78 روز جان باختن عزت ابراهیم نژاد و ناپدید شدن سعیدزینالی، از جان باختن کیانوش آسا و امیرجوادی فر تا به امروز، دانشگاه زنده است و زنده خواهد ماند.امروز دیگر ما از شما و زندان نمیترسیم.ما به دوستان زندانیمان افتخار میکنیم
۱۳/ما به دوستان زندانیمان افتخار میکنیم، روش های پلیسی و امنیتی شما دیگر جواب نمیدهد. دلسوزانه میگوییم بازگشت آرامش به دانشگاه امروز در گرو تصمیمات خود شماست،همکلاسیهایمان را آزاد کنید، طرحهای مضحک همچون ممنوع الورودی دانشجویان را جمع کنید،
۱۴/نیروهای لباس شخصیتان را از دانشگاه خارج کنید، فضای مناسب برای بیان اعتراض دانشگاهیان فراهم کنید، امور دانشگاه را به خود دانشگاهیان واگذار کنید و مطمئن باشید دانشگاهیان بهتر از هرکس دیگری دلسوز فضای دانشگاه خواهند بود. در غیر این صورت یقین بدانید آرامش به دانشگاه برنخواهد گشت.
۱۵/ما به نمایندگی از اساتید و دانشجویان دانشگاه شریف که امروز اینجا جمع شده اند خواستههای خود را به شرح زیر اعلام میکنیم.
۱۶/ 1. آزادی تمام دانشجویان دانشگاه شریف و بسته شدن پرونده تمام دانشجویان
2. رفع ممنوع الورودی و تمام محدودیت های فراقانونی اعمال شده در این مدت
۱۷/ 3. اخراج فوری تمام نیروهای لباس شخصی که طی این چند هفته گذشته به عنوان انتظامات وارد دانشگاه شدند.
⭕️ بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف در محکومیت حمله مامورین امنیتی به دانشگاه شریف
⚫️ إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
ما فاتحهی این دانشگاه را خواندیم، ما فاتحه این وزارت علوم را خواندیم، ما فاتحه این دولت را خواندیم./1 #مهسا_امینی #دانشگاه_شریف
و اما بعد.
یکشنبه دهم مهرماه روز خونین دانشگاه بود، روزی که به حقیقت در کنار 18 تیر 78 و 25 خرداد 88 لکه ننگین دیگری بر کارنامه حاکمیت در برخورد با دانشجویان معترض خواهدبود. دانشجویانی که در پی خلف وعده رئیس دانشگاه مبنی بر آزادی تمام دانشجویان زندانی شریف/2
که در هفته گذشته بازداشت شده بودند، برای دومین روز متوالی تحصن کرده بودند و از حق خود برای اعتراض استفاده کردند، به ناگاه با شبیخون مامورین امنیتی و چماقداران لباس شخصی مواجه شدند، مامورینی که در اقدامی شگرف، دست به محاصره دانشگاه زده/3
«دانشگاه شریف، امنیتیتر و خوفناکتر از همیشه!» #گزارش
◾️ در این گزارش به وقایعی که در روز یکشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۱ در دانشگاه صنعتی شریف رخ دادهاست، میپردازیم. بیشک ممکن است این گزارش، تمام اتفاقاتی را که در این روز رخ دادهاست، پوشش ندهد؛ اما تا حد امکان سعی شده روایتهای
1/
مختلف جمع گردد.
◾️ از روز شنبه که تحصنهای سکوت در دانشکدهها برگزار شد و تجمعی در مقابل سردر اصلی دانشگاه (درب آزادی) صورت گرفتهبود و حاضرشدن رییس دانشگاه را بههمراه داشت، نیروهای امنیتی با اقدام به دستگیری ۳ دانشجو، نشان دادند تحمل برگزاری تجمع اعتراضی را در دانشگاه
2/
ندارند. از همان روز شنبه، پوستر فراخوانی برای تجمع در روز یکشنبه ۱۰ مهر بهصورت ناشناس پخش شدهبود.
◾️ این تجمع قرار بود ساعت ۱۵ در مقابل دانشکدهٔ کامپیوتر صورت گیرد. همین اتفاق نیز رخ داد و جمعیت کثیری از دانشجویان، ابتدا با جمعشدن مقابل دانشکدهٔ مهندسی کامپیوتر، با رفتن
3/
#گزارش
«دستگیری یکی از دانشجویان دانشگاه شریف، بلافاصله پس از تضمین امنیت توسط رییس دانشگاه»
عصر امروز، پس از اتمام تجمع دانشجویان دانشگاه شریف در درون دانشگاه، ۳ دانشجو که از دانشگاه خارج شدهبودند و بهسمت ماشین خود در کنار درب صنایع رفتهبودند،
1/
توسط تعدادی نیروی لباس شخصی، دستگیر میشوند. در این هنگام دانشجوهایی که در درون دانشگاه این صحنه را مشاهده کردند، خشم خود را بروز میدهند و نیروهای لباس شخصی، ۲ تا از دانشجویان را رها میکنند و یکی را دستگیر کرده و با خود میبرند.
2/
پس از آن دکتر تقوی و دکتر ابوالحسنی، معاونین فرهنگی و دانشجویی دانشگاه، در محل حضور مییابند و یکی از دانشجویانِ گریخته از دست نیروهای سرکوب که مورد ضرب و شتم قرار گرفتهبود، با آمبولانس به درمانگاه منتقل میشود.
3/
#رشتو
شنبه شب گذشته در شریف چه گذشت؟
در بخشی از روایت انجمن اسلامی دانشجویان از وقایع روز شنبه گذشته دانشگاه شریف میخوانیم:
🔸 عصر شنبه گذشته، دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، بار دیگر با برگزاری تجمعی دانشجویی اعتراض خود را نسبت به کشته شدن مهسا امینی اعلام کردند و با دیگر
1/
مردم این سرزمین همراه شدند. این درحالی بود که برخی از افراد که گذاشتن نام دانشجو یا هموطن بر روی آنها بیشک کسر شأن است، با ادعای همدردی در این ضایعه تاسفبار، بجای همراهی و در کنار دانشجویان معترض بودن، در مقابلشان ایستاده و با پوزخند و سر دادن شعارهای مخالف،
2/
طینت آلودهشان را بیش از پیش مشخص کردند و باز هم مشخص شد که این جماعت، با چشم بستن بر روی حقیقت و مبرا کردن دستگاههای حکومتی و زدن برچسب اغتشاشگر بر دانشجویان ستمدیده و معترض، ذرهای با مردم همراه نیستند.
🔹 حراست باید پاسخگو باشد که چگونه اجازه میدهد، صبح همان روز،
3/
#رشتو
متن سخنرانی دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در دیدار با رئیس جمهور، آقای رئیسی در مراسم روز دانشجو:
جناب آقای رئیسی سلام علیکم
پیش از آنکه وارد بدنهی اصلی سخنان خود شوم، لازم میدانم به عنوان مقدمه نکته ای را خدمت جنابعالی عرض کنم.
1/
جناب آقای رییسی ما اکنون با شما نه به عنوان رییس جمهوری برآمده از آرای مردم و در بستر انتخاباتی ازاد، بلکه به عنوان نمایندهی حاکمیت سخن میگوییم. حاکمیتی که علیرغم آرمان های انقلابی آزادی و عدالت در طول چهل سال گذشته نه تنها مسیری رو به رشد برای مردم ایجاد نکرده، ...
2/
نه تنها ایران و جامعه ایرانی بلکه حتی خود را در انواع بحرانها و ابربحرانهای مختلف غرق کرده و جز در برهههای کوتاهی در طول این دوران رنگ ثبات و آرامش را ندیده است.
جناب آقای رییسی از شما میخواهیم که هرگاه خواستید از جانب مردم سخن بگویید و یا سیاستی را به انان تحمیل کنید ...
3/
«بیانیهٔ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف، بهمناسبت سالگرد فاجعهٔ انهدام هواپیمای اوکراینی»
یک سال پیش، درست در حوالی همین روزها بود که کمکم قادر بودیم نگاهمان را از ردّ خونهای برجایمانده در خیابان بگیریم، که آسمان گلگون شد/1 #ننگ_است_فراموشی
سرهامان پر از هیاهوی هزاران سؤال بیجواب بود، هنوز نمیتوانستیم بفهمیم که چرا به سر شلیک کردید، که بهتزده و حیران، نگاهمان به آسمان خشکید، لحظهای سکوت و هیاهوی جدیدی در سرمان با جریان اولین قطرهٔ اشک، غوغا کرد؛ «چرا زدید؟»./2
سیل غم که از آسمان بارید و اشکهایمان که دستان آسمان را گرفت، جوی خون در خیابانها که با باران خون از آسمان پیوند خورد و خونمان را در رگهایمان به جوش آورد، صدای مهیب انفجار که سکوت شب را شکست و حنجرههایمان را به جوشوخروش انداخت، فریاد زدیم؛/3