Thread by @ArtemiFy

Μπαίνουμε σε μια πολυκατοικία με τον άντρα μου, φορώντας μάσκες προφανώς. Μαζί μας μπαίνει μια κοπέλα, χωρίς μάσκα. Προχωράμε όλοι μαζί προς το ασανσέρ. Λέω στον άντρα μου "ας ανέβει η κοπέλα και μπαίνουμε μετά εμείς" σκεπτόμενη ότι το ασανσέρ είναι έτσι κι αλλιώς μικρό 🧵

και δεν υπάρχει κανένας λόγος να στριμωχνομαστε. Η κοπέλα απαντάει με ελαφρύ θυμό "μπορείτε να μπείτε. Φοράτε και μάσκες...". Της είπα δεν πειράζει και να ανέβει κ το ερώτημα είναι: γιατί τα άτομα που αποφάσισαν ότι είναι οκ να συμβιώνουν με τον ιό

βγάζουν τόσο θυμό, εκνευρισμό και ευθιξία απέναντι σε εμάς που έχουμε αποφασίσει ότι δεν είναι οκ να συμβιώνουμε με τον ιό; Νιώθουν στιγμιαία ενοχή; Θεωρούν ότι τους τη λες εκείνη την ώρα απλά επειδή φοράς μάσκα;

Είναι θέμα γνωστικής ασυμφωνίας; Τηρούσαν τα μέτρα όσο καιρό υπήρχε κάποια επίσημη ενημέρωση σχετικά με την επικινδυνοτητα του ιού. Όταν η επίσημη γραμμή άλλαξε σε "ηπιο covid", όταν εμπεδωθηκε ότι "κινδυνεύουν μόνο οι ευπαθείς" κ συνεπακολουθα ότι

"στα τέτοια μας οι ευπαθείς, εμείς να είμαστε καλά" (που δε θα είμαστε), το συμπεριφορικο στοιχείο του να φοράμε μάσκα δεν ταίριαζε με το γνωσιακο στοιχείο περί ηπιοτητας του ιού απέναντι στους μη ευπαθείς, οπότε αυτή η ασυμφωνία λύθηκε με το να

"πέσουν οι μάσκες". Υποθέτω λοιπόν ότι για κάθε τέτοιο άτομο, την πλειοψηφία της παραπλανημενης κοινωνιας δηλαδή, κάθε άτομο που εξακολουθεί να φοράει τη μάσκα του (κ μάλιστα καλή μάσκα, σωστά φορεμενη, δηλαδή με τη μύτη μέσα) είναι μια υπενθύμιση μιας σχετικά

επίπονης κατάστασης γνωστικής ασυμφωνίας η οποία λύθηκε, θεωρούν, μια για πάντα το περασμένο καλοκαίρι όταν οι κυβερνήσεις "έληξαν" την πανδημία. Φυσικά όσο ο ιός σκοτώνει, προκαλεί αναπηρίες, διαλύει το ανοσοποιητικό, η πανδημία όχι μόνο δε λήγει, αλλά

θα συνεχίσει να προκαλεί επώδυνες φάσεις γνωστικής ασυμφωνίας, μόνο που σε κάθε φάση οι μηχανισμοί της άρνησης θα είναι όλο και πιο ισχυροί. Θα βοηθιουνται δε από τους προθυμους ηλιθιους που τρέχουν να υιοθετήσουν κ αναπαραγαγουν ανυποστατες θεωρίες όπως το

ανοσιακό κενό (immunity debt) το οποίο δεν υπήρχε καλά-καλά σαν έννοια μέχρι πριν από κάνα χρόνο και σύμφωνα με το οποίο πρέπει να εκτιθεμεθα σε παθογόνους μικροοργανισμούς για να "γυμνάζουμε" το ανοσοποιητικό μας. Μόνο που το ανοσοποιητικό μας δεν είναι τετρακεφαλος

και πχ ο covid δεν είναι βαράκι να το σηκώσεις να γυμναστεις. Η ανθρωπότητα κάνει αιώνες τώρα προσπάθειες να αναπτύσσει το ανοσοποιητικό χωρίς να εκθέτει τα μέλη της σε παθογόνους μικροοργανισμούς. Αυτό κάνουν τα εμβόλια: αναπτύσσουν ανοσιακή απόκριση, χωρίς να χρειαστεί

να εκτεθεί κάνεις σε ένα παθογόνο που μπορεί να το σκοτώσει ή να το καταστήσει χρόνια ασθενή. Επιλέγοντας να λύσουμε τη γνωστική ασυμφωνία μεταξύ της αύξησης των νοσηλειων στα παιδιατρικα νοσοκομεία και της μη λήξης μέτρων προστασίας στα σχολεία κ τους δημόσιους χώρους

μέσω της ανυποστατης θεωρίας του ανοσιακού χρέους, καταλήγουμε να αναιρουμε όλη τη λογική, επιστημονική βάση του εμβολιασμού, αλλά και τη συνολική λογική της πρόληψης! Θα ελεγε κάνεις "μη φοράς προφυλακτικό, γιατί καλό είναι να κολλήσεις τον HIV, έτσι ώστε την επόμενη φορά

που θα έρθεις σε επαφή με άτομο που φέρει τον HIV, θα έχεις αντισώματα"; Στην περίπτωση του HIV συμφωνήσαμε σε κοινωνικό επίπεδο ειναι προτιμότερο να φοράμε προφυλακτικό. Στην περίπτωση του covid γιατί κυριάρχησε η άποψη ότι δε χρειάζονται μέτρα προστασίας κ ότι πρέπει να το

κολλήσουμε όλοι, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών;

*Ανοσιακό χρέος, όχι ανοσιακό κενό

Φυσικά έχει να κάνει με την κυρίαρχη πολιτική και οικονομική κατάσταση η οποία θέλει μια νεκροζωντανη κοινωνία, αποτελούμενη από άτομα-ερμαια μιας σειράς συνεχόμενων κρίσεων. Αν εν προκειμένω οι πολιτικές ηγεσίες σπρώχνονταν να αναγνωρίσουν ότι ο sars-cov2 είναι αερομεταφερομενος

ιός κι επομένως τα μέτρα πρόληψης πρέπει να αφορούν την ποιοτητα του αέρα, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να α) επενδύσουν σε μέτρα καθαριότητας του αέρα σε επίπεδο σχεδιασμού των κτιρίων, αλλά κ τεχνολογίας πχ καθαριστές αέρα, φίλτρα HEPA κλπ,

β) δωρεάν παροχή και διανομή ποιοτικών, FFP2 κ FFP3 μασκών, με αντίστοιχες καμπάνιες σχετικά με τη σωστή χρήση, γ) δυνατότητα κ υποχρέωση δωρεάν pcr τεστ και χώρους καραντίνας για όλο τον πληθυσμό, δ) σοβαρή εμβολιαστικη εκστρατεία με καθολικό χαρακτήρα. Όλα αυτά κοστίζουν

με την έννοια ότι θα απαιτούσαν αδιανομη του δημοσίου χρήματος πχ από απευθείας αναθέσεις και μασαμπουκα ημετέρων σε μέτρα προάσπισης της δημόσιας υγείας. Θα απαιτούσαν επίσης παραδοχή ότι υπάρχει κοινωνία, όχι μόνο άτομα και ότι η δημόσια υγεία

δεν είναι ζήτημα ατομικό, αλλά συλλογικό. Δεν αντιμετωπίζεις μια ΠΑΝΔΗΜΙΑ με όρους ατομικής ευθύνης, αλλά με όρους δημόσιας υγείας, δηλαδή πολιτικής παρέμβασης.

Και κάπως έτσι, κάθε μικρό ενσταντανέ αυτής της πανδημίας, όπως η σύντομη συνδιαλλαγή μας με την αμασκωτη κοπέλα μπροστά σ ένα ασανσέρ σε πολυκατοικία ελληνικής πόλης, συνδέεται με τις κυρίαρχες πολιτικές του Μητσοτάκη, του Πλευρη, του ECDC, του CDC, γιατί όταν μια

πεταλούδα φτερουγιζει στην Κίνα, όλος ο πλανήτης μπορεί να αναπηδησει.

#COVID19 #CovidIsNotOver #COVIDIsAirborne #BringBackMasks

Τώρα που πλάκωσαν οι minimizers&αναπαράγουν τα ίδια μη επιχειρήματα -βασικά ότι έχω κάποιου είδους αγχώδη διαταραχή, αποφεύγοντας ν απαντήσουν στην ουσία του thread- κλείνω τα σχόλια. Οι συζητήσεις έχουν πάντα νόημα. Οι προσωπικές επιθέσεις&το αναμάσημα μη επιχειρημάτων, κανένα.