Thread by @Roozbeh1963

🔻بیانیه مشترک تشکل های کارگری و #بازنشستگان :
♦️ اتحاد #کارگران رمز مبارزه میدانی است!
اتحادعمل کارگران صنایع، رشته های مختلف خدماتی و کشاورزی نقطه عطف بسیار مهمی در جنبش طبقۀ #کارگر است و نقش تعیین کننده ای در پیشبرد و تکامل #اعتراضات و جنبش اعتراضی در ایران/۱
#مهسا_امینی

خواهد بود. ما از هرگونه تلاش برای تشکل یابی و مشارکت در اعتراضات حق طلبانه مردم زحمتکش حمایت می کنیم و پیشبرد این مبارزه را از وظایف خود می دانیم.
در تداوم خیزش های اعتراضی سال های قبل، اکنون قریب به ۲ ماه است که بی وقفه جنبش عظیمی در میان زنان، جوانان (به ویژه دانشجویان و/۲

دانش آموزان)، معلمان، کارگران ، بازنشستگان و همه محرومان و زحمتکشان جامعه، با قدرت و صلابت به پیش می رود. گستردگی و عمق یابی این جنبش با طرح شعارهای سیاسی از همان روز نخست در فریاد توده های معترض تجلی یافته و بنیان های حاکمیت سیاسی را نشانه رفته است. مردم معترض در این روزهایی/۳

که در عرصه خیابان حضور دارند به رغم سرکوب عریان نیروهای انتظامی و امنیتی، همچنان مصمم به تداوم مبارزه هستند و خواب را از چشمان سرکوبگران گرفته اند.
کارنامه ننگین دولت ها، مسئولان و ارگان های مدافع رژیم چیزی جز فساد، دزدی، گرانی، بیکاری، تشدید فقر، بی خانمانی، زندان، شکنجه/۴

اعدام و کشتار نبوده است. فقر و نابرابری برای مردم زحمتکش و رفاه، آسایش، تجمل و ثروت اندوزی برای سرمایه داران حاکم و وابستگان به حکومت بوده است. کارگران و زحمتکشان هیچ سهمی از ثروت های اجتماعی نداشته اند. در تمام دوران حیات جمهوری اسلامی،مزدهای حقیقی یعنی قدرت خرید واقعی کارگران/۵

کاهش یافته و اکنون چند برابر زیر خط فقر است. که این نیز به اندازه زنده ماندن برای ادامه استثمار بوده است. البته میلیون ها بیکار و جویای کار از آن هم محروم بوده اند. اعتراض، نفرت و خشم بر افروخته شده در جنبش اخیر پاسخ ظلم، ستم و استثمار بی حد و مرزی است که در تمام این سال ها/۶

سایه سنگین خود را بی وقفه بر زندگی کارگران و زحمتکشان گسترانده است.
مردم به این امر واقف شده اند که وقتی سیاست ها و برنامه های اقتصادی دولت و حکومت هیچ روزنۀ امیدی برایشان باقی نگذاشته و علیه منافع مردم زحمتکش عمل می کند، باید در مقابلش بایستند و با مبارزه با این رژیم، در/۷

تغییر سرنوشت خود تلاش کنند.
بی تفاوت نبودن نسبت به عملکرد دولت ها در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اولین قدم در راه مشارکت در تغییر سرنوشت خود و جامعه است اما کافی نیست. برای یک تحول اساسی در جامعه، باید روش های متناسب با آن تحول تدارک دیده شود. هیچ حکومتی با این/۸

حجم از تخلف و فساد،خودکامگی و دروغگویی و این همه نیرو و وسایل سرکوب به سادگی مجبور به عقب نشینی از قدرت سیاسی نشده است. تنها مبارزۀ سازمان یافته، با اهداف روشن و با تدارک می تواند حاکمیت را به عقب بنشاند و زمینه را برای اینکه خود مردم زحمتکش سرنوشت خویش را در دست گیرند فراهم/۹

کند. در جامعه ای که ساختار سیاسی و اقتصادی آن علیه منافع مردم است و خواست های اکثریت عظیم مردم سرکوب شده و از هیچ آزادی سیاسی و مدنی برخوردار نیستند، این توده عظیم از پتانسیل توفنده ای برخوردارند که هیچ حکومت سرکوبگری قادر به مهار آن نیست. اما آنچه واقعیت دارد، این است که این/۱۰

پتانسیل توفنده باید به قدرت سازمان یافته و بالفعل تبدیل شود. تبدیل شدن به یک قطب قوی و کارآمد نیز تنها با اتحاد نیروهای تحت ستم کارگران و زحمتکشان و زنان و جوانان میسر است.
اکنون این اتحاد، حداقل از نظر مشارکت در عمل و بیان اعتراضات میدانی تا حدودی بوجود آمده و بخش های مختلف/۱۱

جامعه با اعتماد به هم سرنوشتان خود به فراخوان های مختلف که از سوی برخی هسته ها و محافل پیشرو صادر می شود پاسخ مثبت می دهند و بطور عملی در صحنه مبارزه حضور می یابند.
اما در سطح کل جامعه و برای قوت یابی بیشتر جنبش در حال و آینده، نقش و جایگاه طبقه کارگر در این اعتراضات از اهمیت/۱۲

بالایی برخوردار است. طبقه کارگر به عنوان وسیع ترین و مهم ترین بخش جامعه که از قدرت توقف تولید و بستن شریان های اقتصادی حاکمیت سرمایه داران برخوردار است، با شناخت از جایگاه اقتصادی و اعمال اراده سیاسی خود، قادر خواهد بود، روند مبارزه علیه حاکمیت سرمایه داران را به نفع طبقات و/۱۳

اقشار محروم جامعه تغییر دهد. موقعیت تولیدی کارگران به ویژه در مراکز کلیدی اقتصادی، بی شک می توانند با یک فرمان و توقف تولید،سیستم اقتصادی و سیاسی سرمایه داری جمهوری اسلامی را به مخاطره انداخته و با اتحاد کارگران رشته های مختلف و دیگر زحمتکشان و ستمدیدگان تحول دموکراتیک انقلابی/۱۴

جامعه و تغییر سرنوشت خود را تسریع نمایند.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
گروه اتحاد بازنشستگان/۱۵