#ประธานโอเมก้าของผมเป็นโดะเอส
[มึง กูสงสัยในความหมายของการมีชีวิตของตัวเอง กูนอยมาก กูเซ็ง งานกูมันเหี้ย แม่งไม่มีใครอ่าน] เสียงฟูใฟายงอแงดังผ่านมาทางโทรศัพท์
"...มึงเป็นเหี้ยไร" ผมมองนาฬิกาในมือถือ ไอ้เพื่อนเลว ตีสอง ใช้เวลาโทรมาไหม
[มึง กูสงสัยในความหมายของการมีชีวิตของตัวเอง กูนอยมาก กูเซ็ง งานกูมันเหี้ย แม่งไม่มีใครอ่าน] เสียงฟูใฟายงอแงดังผ่านมาทางโทรศัพท์
"...มึงเป็นเหี้ยไร" ผมมองนาฬิกาในมือถือ ไอ้เพื่อนเลว ตีสอง ใช้เวลาโทรมาไหม
"ใครโทรมา...?" พี่อดิษฐ์ที่นอนข้างผมเสยผมงัวเงีย เฮ่อ คนอะไรหน้าตอนงัวเงียยังหล่อ
ผมจุ๊ปากแล้วชี้ชื่อในมือถือ
"ชลาสินธุ์?"
ผมพยักหน้าให้แฟนแล้วฟังเพื่อนเลวพล่ามต่อ
[มึงงงง กูนอยมาก เขียนไรไม่ออกด้วย อัดอั้นจะตายห่าละะะ มึงฟังกูบ่นแป๊บนึ..]
"เพื่อนซิม มีงมีพล็อตในหัวปะ"
ผมจุ๊ปากแล้วชี้ชื่อในมือถือ
"ชลาสินธุ์?"
ผมพยักหน้าให้แฟนแล้วฟังเพื่อนเลวพล่ามต่อ
[มึงงงง กูนอยมาก เขียนไรไม่ออกด้วย อัดอั้นจะตายห่าละะะ มึงฟังกูบ่นแป๊บนึ..]
"เพื่อนซิม มีงมีพล็อตในหัวปะ"
[ฮะ เอ่อ มี]
"เขียน"
[ฮะ พูดเหี้ยไ....]
แล้วผมก็วางสายใส่มัน
สี่ชั่วโมงถัดมา ผมก็เห็นมันเขียนเรื่องสั้นออกมาหนึ่งเรื่อง ดราม่าจนแฟนคลับมันมาร้องไห้คอมเมนต์ฟูมฟายสงสารตัวเอกอยู่ใต้ทวิต แฟนมันก็มาคอมเมนต์ครับ ยาวกว่าเพื่อนด้วย
"เขียน"
[ฮะ พูดเหี้ยไ....]
แล้วผมก็วางสายใส่มัน
สี่ชั่วโมงถัดมา ผมก็เห็นมันเขียนเรื่องสั้นออกมาหนึ่งเรื่อง ดราม่าจนแฟนคลับมันมาร้องไห้คอมเมนต์ฟูมฟายสงสารตัวเอกอยู่ใต้ทวิต แฟนมันก็มาคอมเมนต์ครับ ยาวกว่าเพื่อนด้วย
ผมก็คอมเมนต์ครับ แม่งเอ๊ย งานตอนมันนอยแม่งเหี้ยไม่ปราณรเสมอ เพื่อนเลว
ผมก็เสือกอ่านไปร้องไห้ไปด้งยแหละ ตาบวมจนโดนถามว่าใครทำร้องไห้มา
"....ร้องไห้เพราะอย่างอื่นที่ไม่ใช่ฉันแล้วหงุดหงิดยังไงไม่รู้" พี่อดิษฐ์ที่นั่งมองผมสะอื้นกอดอกมุ่นคิ้ว
ผมก็เสือกอ่านไปร้องไห้ไปด้งยแหละ ตาบวมจนโดนถามว่าใครทำร้องไห้มา
"....ร้องไห้เพราะอย่างอื่นที่ไม่ใช่ฉันแล้วหงุดหงิดยังไงไม่รู้" พี่อดิษฐ์ที่นั่งมองผมสะอื้นกอดอกมุ่นคิ้ว
แฟนอย่ามาซาดิสต์แถวนี้ได้ปะครับ
อ้อ ลืมไป แฟนเป็นโดะเอสอยู่แล้ว ซาดิสต์ยี่สิบสี่ชั่วโมง
"มองแบบนั้นหมายความว่าไงครับน้องฉาง อยากโดนรังแกเหรอ?"
ผมส่ายหัวพรืด
แต่แฟนเคยฟังผมด้วยเหรอครับ ก็ไม่ไง พอเห็นผมทำหย้าตาตื่นก็ยิ้มหวานแกงต่อซะงั้น
"มองแบบนั้นหมายความว่าไงครับน้องฉาง อยากโดนรังแกเหรอ?"
ผมส่ายหัวพรืด
แต่แฟนเคยฟังผมด้วยเหรอครับ ก็ไม่ไง พอเห็นผมทำหย้าตาตื่นก็ยิ้มหวานแกงต่อซะงั้น
"อ้อ อยากโดนรังแกนี่เอง กลับไปอยากเล่นอะไรล่ะ? ได้เวลาเพิ่มไฟเขียวในลิสต์ของที่เล่นได้แล้วมั้ง?"
"ยังครับ!!"
"ยังครับ!!"
ไอ้ที่ยังแดงเถือกแต่ละอันนี่ขอทำใจไปยาวๆเลยครับ แขวนกลางอากาศเอย ชุดลาเทกซ์(ที่ปิดทั้งตัวกระทั่งตายกเว้นปากกับก้น)เอย แล้วยัง..โอเคผมจำชื่อไม่ได้ แต่ไอ้ที่แดงเถือกเนี่ยอีกนานครับ อีกนาน!!
ไม่ต้องมาทำเสียงชิชะเลย!!
"ว่าแต่อินงานชลาสินธุ์ขนาดนั้น?"
ไม่ต้องมาทำเสียงชิชะเลย!!
"ว่าแต่อินงานชลาสินธุ์ขนาดนั้น?"
"อืม...ที่จริงมันเขียนงานดีนะครับ แต่เขียนไม่สม่ำเสมอ อัลกอริทึ่มก็เหี้ย มันเป็นสิ่งมีชีวิตเซลฟ์เอสตีมต่ำเกินเยียวยาด้วย"
ไอ้ซิมเขียนงานมานานแล้วครับ แต่มันขี้อาย ความมั่นใจเป็นศูนย์ วันดีคืนดีก็ติสต์แตกโทรมาฟูมฟาย ปกติผมก็ถามว่ามันมีอะไรในหัวไหม มีก็เขียนออกมา
ไอ้ซิมเขียนงานมานานแล้วครับ แต่มันขี้อาย ความมั่นใจเป็นศูนย์ วันดีคืนดีก็ติสต์แตกโทรมาฟูมฟาย ปกติผมก็ถามว่ามันมีอะไรในหัวไหม มีก็เขียนออกมา
ส่วนใหญ่งานที่มันเขียนตอนนอย ถ้าไม่บีบหัวใจไร้ความปรานี ก็ต้องโหดอำมหิตไร้ความปรานี
ปัญหาคือแฟนนักอ่าน(และแฟนมัน aka น้องแทน)ก็ดันมาโซ มารั่งอานไปร้องไห้ฟูมฟายไป
ปัญหาคือแฟนนักอ่าน(และแฟนมัน aka น้องแทน)ก็ดันมาโซ มารั่งอานไปร้องไห้ฟูมฟายไป
ไอ้ซิมเขียนงานค่อนข้างหลากหลาย บางทีก็ไปทางแฟนตาซี บางทีก็เป็นแนวสไลซ์ออฟไลฟ์ มันบอกว่าตามแต่คุณป้าเทพมิวส์จะประทานให้
"มึงเรียกเทพมิวส์ตัวเองว่าป้า?"
"ก็ป้าจริง เอาแต่ใจฉิบหาย"
"กูว่าที่มึงเขียนไม่ออกเนี่ยเพราะมึงเรียกเขาป้าแหงๆ"
มันเลยด่าผมมาคำนึง
"ก็ตามนั่นแหละครับ"
"มึงเรียกเทพมิวส์ตัวเองว่าป้า?"
"ก็ป้าจริง เอาแต่ใจฉิบหาย"
"กูว่าที่มึงเขียนไม่ออกเนี่ยเพราะมึงเรียกเขาป้าแหงๆ"
มันเลยด่าผมมาคำนึง
"ก็ตามนั่นแหละครับ"
พี่อดิษฐ์ร้องอ้อ
"แต่พี่ก็ไม่พอใจที่น้องฉางร้องไห้เพราะคนอื่นอยู่ดีครับ"
นั่น เขวี้ยงงูไม่พ้นคอ
"อยากโดนเอาจนร้องไห้หรือถูกห้ามไม่ให้หลั่งจนร้องไห้ดีครับอาฉาง"
แบบไหนก็ดูไม่น่าตั้งตารอทั้งนั้นอะะะ "อย่ามาพูดจาลามกกลางที่ทำงานได้ไหมครับเจ้านาย!!"
"แต่พี่ก็ไม่พอใจที่น้องฉางร้องไห้เพราะคนอื่นอยู่ดีครับ"
นั่น เขวี้ยงงูไม่พ้นคอ
"อยากโดนเอาจนร้องไห้หรือถูกห้ามไม่ให้หลั่งจนร้องไห้ดีครับอาฉาง"
แบบไหนก็ดูไม่น่าตั้งตารอทั้งนั้นอะะะ "อย่ามาพูดจาลามกกลางที่ทำงานได้ไหมครับเจ้านาย!!"
"เหมือนไม่ได้ยินนายเรียกฉันว่าเจ้านายสักพักแล้วนะ"
"ก็หลังๆ WFH ซะมาก แต่ยังไงเข้าออฟฟิศก็ต้องกันไว้ครับ"
ผมอธิบายไป...เดี๋ยว ทำไมสายตาพี่อดอษฐ์แม่งไม่ว่าไว้ใจเลยวะครับ
"โรลเพลย์เลขาที่ถูกเจ้านายใช้อำนาจข่มขู่ก็น่าสนใจนะ"
"...."
"สนใจ?"
"..ไว้ค่อยกลับไปคุยที่บ้านครับ"
"ก็หลังๆ WFH ซะมาก แต่ยังไงเข้าออฟฟิศก็ต้องกันไว้ครับ"
ผมอธิบายไป...เดี๋ยว ทำไมสายตาพี่อดอษฐ์แม่งไม่ว่าไว้ใจเลยวะครับ
"โรลเพลย์เลขาที่ถูกเจ้านายใช้อำนาจข่มขู่ก็น่าสนใจนะ"
"...."
"สนใจ?"
"..ไว้ค่อยกลับไปคุยที่บ้านครับ"
เพราะถ้าคุยเรื่องนี้ต่อที่ทำงานต้องมีคนอดใจไม่อยู่ล็อกประตูทำอะไรมิดีมิงามแหงๆ
ใครอดใจไม่อยู่?
เดาเอาแล้วกันครับ!
/จบตอน
ใครอดใจไม่อยู่?
เดาเอาแล้วกันครับ!
/จบตอน
@threadreaderapp pls unroll
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
