#ประธานโอเมก้าของผมเป็นโดะเอส
วันนี้ท่านประธานอดิษฐ์มาบริษัทด้วยลุคใหม่
ปกติต่อให้ไม่ได้ไว้ผมยาวกรุยกราย คุณอดิษฐ์ก็ไม่เคยตัดผมสั้นกุด ยังเหลือให้จัดทรงได้หลากหลายอยู่บ้าง ปรากฎว่าวันนี้ดันเดินเข้ามาพร้อมทรงผมใหม่ที่ค่อนข้าง..เอ่อ..ให้อารมณ์ต่างจากเดิม
วันนี้ท่านประธานอดิษฐ์มาบริษัทด้วยลุคใหม่
ปกติต่อให้ไม่ได้ไว้ผมยาวกรุยกราย คุณอดิษฐ์ก็ไม่เคยตัดผมสั้นกุด ยังเหลือให้จัดทรงได้หลากหลายอยู่บ้าง ปรากฎว่าวันนี้ดันเดินเข้ามาพร้อมทรงผมใหม่ที่ค่อนข้าง..เอ่อ..ให้อารมณ์ต่างจากเดิม
จะว่าไม่หล่อก็ไม่ใช่ จะว่าหล่อก็บอกไม่ถูก เรียกได้ว่าสั้นจนไม่ใช่สไตล์ตามรสนิยมของท่านประธาน ทำให้คนที่เห็นรู้สึกบอกไม่ถูกไปตามๆ กัน
แถมสีหน้าของคุณอดิษฐ์ก็ดูไม่ได้ชอบทรงผมนี้เท่าไรด้วย..
สาเหตุ?
เอาล่ะ กระผมนายชาญวิทย์จะเล่าให้เองฟังครับ
+++++++
แถมสีหน้าของคุณอดิษฐ์ก็ดูไม่ได้ชอบทรงผมนี้เท่าไรด้วย..
สาเหตุ?
เอาล่ะ กระผมนายชาญวิทย์จะเล่าให้เองฟังครับ
+++++++
เรื่องมีอยู่ว่า จู่ๆ พี่อดิษฐ์ก็อยากให้ผมตัดผมให้
"ไปตัดร้านดีกว่าปะครับ" ผมเห็นหัวพี่อดิษฐ์แล้วแทบไม่อยากจับกรรไกร
"จะไปตัดร้านทำไม แค่อยากให้เล็มจัดทรงเฉยๆ นายบอกว่าเคยตัดให้พี่ชายตัวเองนี่"
ก็หัวอาเฮียกับหัวแฟนมันไม่เหมือนกันปะะะะ
"ไปตัดร้านดีกว่าปะครับ" ผมเห็นหัวพี่อดิษฐ์แล้วแทบไม่อยากจับกรรไกร
"จะไปตัดร้านทำไม แค่อยากให้เล็มจัดทรงเฉยๆ นายบอกว่าเคยตัดให้พี่ชายตัวเองนี่"
ก็หัวอาเฮียกับหัวแฟนมันไม่เหมือนกันปะะะะ
ไอ้ผมก็พยายามปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก แฟนก็อ้อนแล้วอ้อนอีก
ก็นั่นแหละครับ ชนะบอสอดิษฐ์ได้ก็ไม่ใช่ชาญวิทย์แล้ว ดังนั้ยวุดท้ายผมเลยปูกระดาษหนังสือพิมพ์บนพื้น เอาผ้าคลุมตัวพี่อดิษฐ์ แล้วก็ถือกรรไกรตัดผมที่วิ่งไปซื้อเซเว่นหน้าปากซอย ยืนทำใจอยู่สองนาทีถึงเริ่มตัด
ก็นั่นแหละครับ ชนะบอสอดิษฐ์ได้ก็ไม่ใช่ชาญวิทย์แล้ว ดังนั้ยวุดท้ายผมเลยปูกระดาษหนังสือพิมพ์บนพื้น เอาผ้าคลุมตัวพี่อดิษฐ์ แล้วก็ถือกรรไกรตัดผมที่วิ่งไปซื้อเซเว่นหน้าปากซอย ยืนทำใจอยู่สองนาทีถึงเริ่มตัด
ไอ้ผมก็ไม่เคยตัดหัวใครนอกจากเฮียหยง แถมหลังๆแต่งเมียไปเฮียแกก๋ให้พี่แก้วตัดให้อย่างเดียว ไม่พึ่งอาตี๋แล้ว ผมตัดไปเกร็งไป พยายามตัดให้เสัยหายน้อยที่สุด ปรากฎตดไปตัดมาก็รู้สึกตรงนั้นสั้นไป ตรงนี้ไม่เท่ากัน ตรงโน้นยาวไปหน่อย..
"....."
"...ไปแก้ทรงที่ร้านไหมครับ"
"....."
"...ไปแก้ทรงที่ร้านไหมครับ"
พี่อดิษฐ์มองสภาพหัวตัวเองใยกระจกแล้วหันมาถามผม
"น้องฉางอยากตายแบบไหนครับ"
"ยังไม่อยากตายครับ!!"
"พูดผิด อยากโดนลงโทษแบบไหน"
"ขอแค่ไม่นอนแบ่บหยอดน้ำข้าวต้มก็พอครับ..." ผมพนมมือบอกเสียงอ่อย มาถึงจุดนี้จะเลี่ยงความผิดคงไม่ได้แล้ว ได้แต่ก้มหน้าขอลดโทษเท่านั้นนน
"น้องฉางอยากตายแบบไหนครับ"
"ยังไม่อยากตายครับ!!"
"พูดผิด อยากโดนลงโทษแบบไหน"
"ขอแค่ไม่นอนแบ่บหยอดน้ำข้าวต้มก็พอครับ..." ผมพนมมือบอกเสียงอ่อย มาถึงจุดนี้จะเลี่ยงความผิดคงไม่ได้แล้ว ได้แต่ก้มหน้าขอลดโทษเท่านั้นนน
"เอาเป็นอะไรดี ให้ไถผมจากล่างขึ้นบนแบบทั่ครูปกครองชอบทำเวลาเด็กนักเรียนชายทำทรงผมไม่ตรงใจดีไหม?
"พี่อดิษฐ์อยากเห็นสภาพผมรองทรงจริงๆเหรอครับ อันนั้นเอารูปตอนม.ปลายมาให้ดูก็ได้นะ" ผมบอกตาใส
พีอดิษฐ์ยิ้มเย็น สั่งให้ผมโทรจองร้านทำผมร้านประจำ เดินไปหยิบหมวกมาสวมแล้วฝห้ผมขับรถออกไป
"พี่อดิษฐ์อยากเห็นสภาพผมรองทรงจริงๆเหรอครับ อันนั้นเอารูปตอนม.ปลายมาให้ดูก็ได้นะ" ผมบอกตาใส
พีอดิษฐ์ยิ้มเย็น สั่งให้ผมโทรจองร้านทำผมร้านประจำ เดินไปหยิบหมวกมาสวมแล้วฝห้ผมขับรถออกไป
โชคยังดีที่ยังพอแก้ทรงผมได้ ถึงไม่ใช่สไตล์ปกติของพี่อดิษฐ์ก็ยังออกมาหล่อ โทษของผมเลยน่าจะเบาลงบ้าง..
พูดถึงโทษ
ตั้งแต่กลับมาจากร้านทำผมยันงันนี้ที่มสบริษัท พี่อดิษฐ์ไม่พูดถึงเรื่องลงโทษเลยครับ หรือว่าจะลืมแล้ว หนือว่าจะให้ผมตายใจเฉยๆ?
ใจเต้นตุ้มๆต่อมๆไปหมดเลยครับ
พูดถึงโทษ
ตั้งแต่กลับมาจากร้านทำผมยันงันนี้ที่มสบริษัท พี่อดิษฐ์ไม่พูดถึงเรื่องลงโทษเลยครับ หรือว่าจะลืมแล้ว หนือว่าจะให้ผมตายใจเฉยๆ?
ใจเต้นตุ้มๆต่อมๆไปหมดเลยครับ
จนผ่านพักเที่ยงก็ยังไม่พูดถึง จนผ่านตอนเย็นก็ยังไม่พูดถึง...
อาจจะพอใจทรงผมใหม่เลยลืมเรื่องลงโทษแล้วก้ได้มั้ง?
ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองตอนเก็บข้าวของกลับบ้าน ปรากฎว่าพอถึงบ้าน ก็เห็นพัสดุส่งมาจากบ้านตัวเอง
ด่วนพิเศษโดน Grubซะด้วย
อาจจะพอใจทรงผมใหม่เลยลืมเรื่องลงโทษแล้วก้ได้มั้ง?
ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองตอนเก็บข้าวของกลับบ้าน ปรากฎว่าพอถึงบ้าน ก็เห็นพัสดุส่งมาจากบ้านตัวเอง
ด่วนพิเศษโดน Grubซะด้วย
ถึงม้าจะรู้ว่าผมมาอยู่กับพี่ดิษฐ์ก็เถอะ แต่ของส่วนตัวปกติจะส่งไปที่คอนโดนี่หว่า ไหงรอบนี้ส่งมาที่บ้านแฟนอะเนี่ย
ยิ่งคิดผมก็ยิ่งงง แต่ของก็ดันมากองอยู่หน้าบ้านแล้ว ไม่เอาเข้าไปคงไม่ได้
"แม่นายส่งอะไรมา?"
"ไม่รู้ครับ ของกินมั้ง" ไม่ใช่ของกินก็คิดไม่ออกแล้วครับว่าจะส่งอะไรมา..
ยิ่งคิดผมก็ยิ่งงง แต่ของก็ดันมากองอยู่หน้าบ้านแล้ว ไม่เอาเข้าไปคงไม่ได้
"แม่นายส่งอะไรมา?"
"ไม่รู้ครับ ของกินมั้ง" ไม่ใช่ของกินก็คิดไม่ออกแล้วครับว่าจะส่งอะไรมา..
แม่งไม่ใช่ของกินครับ
เป็นเสื้อผ้าสีขาว
คุ้นนนนนนนนจนแทบจะแทงตาแตกอยู่แล้ว อื้อหือ ตาขวางี้กระตุกยิกๆ
"หยิบออกมาดูสิ"
ผมเหล่มองคนที่กอดอกยิ้มมองผมแกะของอยู่ รู้สึกสังหรณทวจแปลกๆ แต่ก็พยายามกลั้นใจใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้หนีบเสื้อออกมา
แม่งเอ๊ย ชัด
เป็นเสื้อผ้าสีขาว
คุ้นนนนนนนนจนแทบจะแทงตาแตกอยู่แล้ว อื้อหือ ตาขวางี้กระตุกยิกๆ
"หยิบออกมาดูสิ"
ผมเหล่มองคนที่กอดอกยิ้มมองผมแกะของอยู่ รู้สึกสังหรณทวจแปลกๆ แต่ก็พยายามกลั้นใจใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้หนีบเสื้อออกมา
แม่งเอ๊ย ชัด
เสื้อนักเรียนสมัยม.ปลายผมเองครับ
ไม่ได้มีแค่เสื้อนักเรียนม.ปลาย มีเสื้อกับกระโปรงนักเรียนม.ปลายด้วย เออครับ ของผมทั้งคู่ ถ้าเผื่อจำได้ ผมมีช่วงที่ชอบแต่งครอสเดรส ตอนนั้นก็แค่กะยืมเพื่อน แต่เพื่อนสาวแม่งเสือกเอาจริง ไปรวมเงินซื้อชุดใหม่กับปักชื่อมาให้ผม
ไม่ได้มีแค่เสื้อนักเรียนม.ปลาย มีเสื้อกับกระโปรงนักเรียนม.ปลายด้วย เออครับ ของผมทั้งคู่ ถ้าเผื่อจำได้ ผมมีช่วงที่ชอบแต่งครอสเดรส ตอนนั้นก็แค่กะยืมเพื่อน แต่เพื่อนสาวแม่งเสือกเอาจริง ไปรวมเงินซื้อชุดใหม่กับปักชื่อมาให้ผม
"ตอนแรกขอแม่นายแค่ชุดนักเรียนม.ปลาย แถมชุดอื่นมาด้วย?" พี่อดิษฐ์จุปากมองชุดนักเรียนหญิงม.ปลายในมือผม
"พรากผู้เยาว์ผิดกฎหมายนะครับ" ผมรีบหันไปบอกทันที
"เด็กชายชาญวิทย์อายุเท่าไหร่แล้วครับ"
"ปีนี้ยี่สิบเก้าแล้วครับ..."
"อีกปีจะปีนเลขสามนี่เรียกเด็ก?"
อ๊าก!
"พรากผู้เยาว์ผิดกฎหมายนะครับ" ผมรีบหันไปบอกทันที
"เด็กชายชาญวิทย์อายุเท่าไหร่แล้วครับ"
"ปีนี้ยี่สิบเก้าแล้วครับ..."
"อีกปีจะปีนเลขสามนี่เรียกเด็ก?"
อ๊าก!
"คิดว่าฉันจะลืมลงโทษนายเหรอ คิดอะไรน่ารักจริงนะ" พี่อดิษฐ์หัวเราะหึหึ..เห็นผมสั้นๆแบบนั้นโคตรหล่อ มัสคิวลีนมาก ใครบอกโอเมก้าดูผัวไม่ได้ ก็มีโอเดมก้าสุดหล่อเป็นผัวผมอยู่นี่ไง!
นอกเรื่องแล้ว เอาตัวรอดก่อน ให้มาใส่ชุดนักเรียนขาสั้นตอนยี่สิบเก้าเนี่ยไม่ต่างจากเกมลงโทษในวงเหล้าเลยครับ เอ่อ ถึงจะแม่งเป็นการลงโทษก็เถอะ...
"พี่อดิษฐ์ครับ ผมว่าผู้ชายอายุยี่สิบเก้าใส่ชุดนักเรียนม.ปลายนี่มัน..น่าเกลียดเกินไปนะครับ"
"อืม นั่นสินะ"
รอด?!
"งั้นใส่กระโปรง"
หนักกว่าเดิมอี๊กกกกกก
"ไม่ตองกลัว ยังไงก็ต้องโดนทั้งคู่นั่นแหละ เลือกมาว่าอยากโดนชุดไหนก่อน"
"อืม นั่นสินะ"
รอด?!
"งั้นใส่กระโปรง"
หนักกว่าเดิมอี๊กกกกกก
"ไม่ตองกลัว ยังไงก็ต้องโดนทั้งคู่นั่นแหละ เลือกมาว่าอยากโดนชุดไหนก่อน"
**การกระทำทั้งหมดหลังสวมชุดเป็นแค่การโรลเพลย์อย่างยินยอมพร้อมใจที่มีการตกลงกันและมีเซฟเวิร์ดไว้แล้ว และแน่นอนว่าเจ้าฉางบรรลุนิติภาวะแล้ว สวมชุดแค่เอารสชาติ ผู้เขียนทราบดี Minor Porn เป็นอาชญากรรม ดังนั้นท่านที่ไม่สบายใจสามารถมิวทืไปก่อนได้
(ยังไม่มาวันนี้หรอกนะ คิดว่า)
(ยังไม่มาวันนี้หรอกนะ คิดว่า)
(น่าจะไม่ลงอะไรอันตรายกลางทวิตด้งย สบายใจได้)
"เลือกมาเร็ว"
"รอก่อนสิครับ!?" ผมแหวไปแล้วมองชุดนักเรียนสองชุดเลิ่กลั่ก...ถ้า้พลย์เซฟก็ชุดนักเรียนชาย ยังไงก็แค่ชุดนักเรียนขาสั้น มันจะไปแย่อะไร .ไม่ดิ!! ใส่ขาสั้นตอนอายุเท่านี้อะนะ!! ที่ไม่ใช่ชุดนอนอะนะ!?
ชุดนักเรียนหญิง...หลัลหูหลับตามองเป็นคอสเพลย์ได้ แต่ทำไมมันได้กลิ่นบาปฟะ
"รอก่อนสิครับ!?" ผมแหวไปแล้วมองชุดนักเรียนสองชุดเลิ่กลั่ก...ถ้า้พลย์เซฟก็ชุดนักเรียนชาย ยังไงก็แค่ชุดนักเรียนขาสั้น มันจะไปแย่อะไร .ไม่ดิ!! ใส่ขาสั้นตอนอายุเท่านี้อะนะ!! ที่ไม่ใช่ชุดนอนอะนะ!?
ชุดนักเรียนหญิง...หลัลหูหลับตามองเป็นคอสเพลย์ได้ แต่ทำไมมันได้กลิ่นบาปฟะ
"ชักช้า หมดเวลา ฉันเลือกให้เอง"
แล้วพี่อดิษฐ์ก็หยิบชุดนักเรียนหญิงยัดใส่มือผม
เวรแล้วครับ
"เอ่อ..คือก็สิบปีแล่ว ผมอ้วนขึ้นเยอะเลย อาจจะใส่ไม่ได้..."
"ไม่ต้องห่วง ฉันมีสำรอง"
ถึงขนาดมีสำรองเนี่ยวางแผนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ!!
แล้วพี่อดิษฐ์ก็หยิบชุดนักเรียนหญิงยัดใส่มือผม
เวรแล้วครับ
"เอ่อ..คือก็สิบปีแล่ว ผมอ้วนขึ้นเยอะเลย อาจจะใส่ไม่ได้..."
"ไม่ต้องห่วง ฉันมีสำรอง"
ถึงขนาดมีสำรองเนี่ยวางแผนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ!!
ผมว่าผมรู้แล้วล่ะว่าทำไมพี่อดิษฐ์ทิ้งเวลาห่างขนาดนี้ เอาเวลาโทรจอชุดจากม้าผมกับสั่งชุดนักเรียนสำคองมาแหงๆ! ไอ้ผมก็ดันชะล่าใจคิดว่าขะรอด ที่ไหนได้ ..ลายประหารรออยู่ปลายทางซะงั้น
ไม่รู้เพราะผมรำพึงรำพันอยู่กับที่นานเกินไปหรือเปล่า คุณแฟนเลยเริ่มขมวดคิ้วแล้ว
ไม่รู้เพราะผมรำพึงรำพันอยู่กับที่นานเกินไปหรือเปล่า คุณแฟนเลยเริ่มขมวดคิ้วแล้ว
"ยังไม่เปลี่ยนอีก หรืออยสกให้เผลี่ยนให้ ก็ไม่บอกแต่แรก" ไม่ว่าเปล่ายังทำท่าจะเดินมาหาด้วย
"เดี๋ยวๆๆ ผมเปลี่ยนเอง!!" ผมรีบยกมือห้ามทันที ขืนมาเผลี่บนให้จ้องไม่ใบ่แค่เผลี่ยนอหงๆ ผมขอบืดเวลาตายออกไปก่อนดีกว่า
พี่อดิษฐ์หัวเราะหึหึ "ทำอย่างกับฉันไม่เคยเห็นนายเปลือย"
"เดี๋ยวๆๆ ผมเปลี่ยนเอง!!" ผมรีบยกมือห้ามทันที ขืนมาเผลี่บนให้จ้องไม่ใบ่แค่เผลี่ยนอหงๆ ผมขอบืดเวลาตายออกไปก่อนดีกว่า
พี่อดิษฐ์หัวเราะหึหึ "ทำอย่างกับฉันไม่เคยเห็นนายเปลือย"
ปัญหาไม่ใช่เรื่องเคยเห็นตอนเปลือยหรือเปล่า ปัญหาคือพี่อดิษฐ์จะไม่ได้แค่เปลี่ยนชุดให้ผมไงล่ะ!!
แต่คงไม่พูดออกไปหรอกครับ ยังไม่อยากหาเรื่องเข้าตัว
ผมรีบวิ่งปรู๊ดเข้าห้องพักแขก ทำใจหยิบชุดนักเรียนหญิงม.ปลายของรัฐบาลขึ้นมา
แต่คงไม่พูดออกไปหรอกครับ ยังไม่อยากหาเรื่องเข้าตัว
ผมรีบวิ่งปรู๊ดเข้าห้องพักแขก ทำใจหยิบชุดนักเรียนหญิงม.ปลายของรัฐบาลขึ้นมา
เสื้อสีขาวแขนตุ๊กตาที่เนื้อหนาให้ตายก็ยังส่องเห็นสายเสื้อในจนสงสัยว่าคนออกแบบคิดอะไร กระโปรงสีกรมท่าที่ไม่มีกระเป๋าทั้งที่สางๆก็ต้องหอบของ เข็มขัดหนังที่ไม่รู้จะเอามารัดทับบนเอวทำป๊ะอะไร ...ส่วนบนปกเสื้อปักว่านางสาวขาญวิทย์ แซ่เจ็ง เหมือนจะบอกสตอล์กเกอร์ว่านี่ชื่อเก๊าเอง
เอาไปเสิร์ชหาข้อมูลเพิ่มได้นระ
นอกเรื่อง นอกเรื่องอีกแล้ว
ผมกอดอกทำใจมองชุดนรัักเรียนม. ปลายของตัวเองอยู่พักใหญ่ ไม่รู้จะชมหรืออยากเขย่าคอม๊าดีที่เก็บเสื้อไว้อย่างดี สิบกว่าปีแล้วเสื้อยังไม่เหลือง ผ้าไม่เปื่อย...ม๊าเก็บยังไงเนี่ย เทพเกินไปแล้ว
นอกเรื่อง นอกเรื่องอีกแล้ว
ผมกอดอกทำใจมองชุดนรัักเรียนม. ปลายของตัวเองอยู่พักใหญ่ ไม่รู้จะชมหรืออยากเขย่าคอม๊าดีที่เก็บเสื้อไว้อย่างดี สิบกว่าปีแล้วเสื้อยังไม่เหลือง ผ้าไม่เปื่อย...ม๊าเก็บยังไงเนี่ย เทพเกินไปแล้ว
"สาม"
เชี่ย นับถอยหลังแล้ว!!
ผมตาลีตาลานรีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก หยิบเสื้อนักเรียนมาใส่..ทำไมมันต้องเป็นเสื้อติดกระดุมด้วยวะครับ!!
"สอง"
ยังติดกระดุมไม่เสร็จจ
"หนึ่ง หมดเวลา ใส่สองอันนี้เพิ่มด้วย"
พี่อดิษฐ์แง้มประตูมายื่นถุงกระดาษมห้ผม อื้อหื๊อ....โคตรจะไม่น่าไว้ใจ
เชี่ย นับถอยหลังแล้ว!!
ผมตาลีตาลานรีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก หยิบเสื้อนักเรียนมาใส่..ทำไมมันต้องเป็นเสื้อติดกระดุมด้วยวะครับ!!
"สอง"
ยังติดกระดุมไม่เสร็จจ
"หนึ่ง หมดเวลา ใส่สองอันนี้เพิ่มด้วย"
พี่อดิษฐ์แง้มประตูมายื่นถุงกระดาษมห้ผม อื้อหื๊อ....โคตรจะไม่น่าไว้ใจ
"ถ้ายังชักช้าจะมีพร๊อพเพิ่ม"
ได้ครับ จัดให้ครับ เดี๋ยวนี่เลยครับ
ผมรีบหยิบถุงกระดาษมาดูของข้างใน แล้วก็เริ่มอยากหาทางหนีออกจากบ้าน
"สิล"
เริ่มนับอีกแล้ว!!
ผมรีบใส่ทุกอย่างที่พี่อดิษฐ์ประเคนให้ จากนั้นก็เปิดประตูผางออกไป
"เสร็จแล้วครับ!!!"
ได้ครับ จัดให้ครับ เดี๋ยวนี่เลยครับ
ผมรีบหยิบถุงกระดาษมาดูของข้างใน แล้วก็เริ่มอยากหาทางหนีออกจากบ้าน
"สิล"
เริ่มนับอีกแล้ว!!
ผมรีบใส่ทุกอย่างที่พี่อดิษฐ์ประเคนให้ จากนั้นก็เปิดประตูผางออกไป
"เสร็จแล้วครับ!!!"
พี่อดิษฐ์กอดอกมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เหมาะดีนี่"
ครับ พี่อดิษฐ์พอใจก็ดีครับ ส่วนผมเนี่ยไม่กล้ามองตัวเองใยกระจกเลยครับ แถมกระโปรงดันพอดีเอวอีก..หุ่นผมมันไม่เปลี่ยนจกตอนมใปลายเลยเร้อออ
"เหมาะดีนี่"
ครับ พี่อดิษฐ์พอใจก็ดีครับ ส่วนผมเนี่ยไม่กล้ามองตัวเองใยกระจกเลยครับ แถมกระโปรงดันพอดีเอวอีก..หุ่นผมมันไม่เปลี่ยนจกตอนมใปลายเลยเร้อออ
โชคยังดีที่ความยาวกระโปรงอยู่ในระดับมาตรฐาน ไม่ได้สั้นเลยเข่าขึ้นมา ผมเลยพอจะใส่แล้วไม่เขินอยู่บ้าง
แชะ!
หือ?
ผมเงยหน้าขึ้น เลยเห็นพี่อดิษฐ์ถือมือถือไว้อยู่
แชะ! แชะ! แชะ!
"พี่อดิ๊ษฐ์!!!"
"ใส่ขึ้นนี่เรา ไหนลองยกสองนิ้วทำตาเหลือกบนเหมือนในหนังโป๊ซิ?"
แชะ!
หือ?
ผมเงยหน้าขึ้น เลยเห็นพี่อดิษฐ์ถือมือถือไว้อยู่
แชะ! แชะ! แชะ!
"พี่อดิ๊ษฐ์!!!"
"ใส่ขึ้นนี่เรา ไหนลองยกสองนิ้วทำตาเหลือกบนเหมือนในหนังโป๊ซิ?"
"เห็นแก่ชุดนักเรียนเถอะครับ!"
!"
"งั้นก็ถกกระโปรงจนเห็นกางเกงใน?"
"ไม่ไหวอะ..."
!"
"งั้นก็ถกกระโปรงจนเห็นกางเกงใน?"
"ไม่ไหวอะ..."
พี่อดิษฐ์เดาะลิ้นใส่ผม "อยู่กันแค่สองคนจะกลัวอะไรฮึ หรือกลัวฉันจะเกิดอารมณ์พุ่งใส่เด็กนักเรียนม.ปลาย? คนที่ดูหนังโป๊เฟติชแล้วจู่โจมคุกคามคนในที่สาธารณะน่ะเรียกว่าขยะกับอาชญากร เรียกว่าคนโรคจิตยังกระดากปาก"
"อื้อหือ...."
"มีให้เลือกสองท่า เลือกมาชาญวิทย์ เร็วเข้า"
"อื้อหือ...."
"มีให้เลือกสองท่า เลือกมาชาญวิทย์ เร็วเข้า"
"แล้วพี่จะพุ่งใส่ผมไหม"
"ตอนนี้ยัง"
แสดงว่าจะพุ่งเรอะ!!
"เอ้า! เลือกเร็ว จะเอาท่าไหน"
อ๊าก!
"ข..ขอเป็นท่าแอ๊บแบ๊วแทนได้ไหมครับ ทำปากจู๋ขยิบตาไรงี้" น่าจะปลอดภัยว่าอิท่า Axeg∆0 กับท่าถกกระโปงอะ!!
"ไม่อนุมัติ"
"แฟนครับบ"
"สาม"
เริ่มนับถอยหลังอีกแล้ว!
"ตอนนี้ยัง"
แสดงว่าจะพุ่งเรอะ!!
"เอ้า! เลือกเร็ว จะเอาท่าไหน"
อ๊าก!
"ข..ขอเป็นท่าแอ๊บแบ๊วแทนได้ไหมครับ ทำปากจู๋ขยิบตาไรงี้" น่าจะปลอดภัยว่าอิท่า Axeg∆0 กับท่าถกกระโปงอะ!!
"ไม่อนุมัติ"
"แฟนครับบ"
"สาม"
เริ่มนับถอยหลังอีกแล้ว!
ผมตัดสินใจหลับตาปี๋ยิ้มแหยชูสองนิ้วไป
แชะ!
"ไม่ผ่านนะครับน้องฉาง"
แล้วถ่ายไปทำซากอะไรครับ!!
"เด็กที่ทำตามคำสั่งไม่ได้ควรโดนลงโทษยังไงดี?"
"...โดนฟาดด้วยไม้เรียว"
ดวงตาของพี่อดิษฐ์เปล่งประกายระยิบระยับทันที
โอเค ผมหาเรื่องใส่ตัวแล้วหนึ่ง
แชะ!
"ไม่ผ่านนะครับน้องฉาง"
แล้วถ่ายไปทำซากอะไรครับ!!
"เด็กที่ทำตามคำสั่งไม่ได้ควรโดนลงโทษยังไงดี?"
"...โดนฟาดด้วยไม้เรียว"
ดวงตาของพี่อดิษฐ์เปล่งประกายระยิบระยับทันที
โอเค ผมหาเรื่องใส่ตัวแล้วหนึ่ง
พอผมแนะนำว่าให้ตี พ่อคุณก็เดินกลับไปห้องตัวเองทันที โผล่มาอีกมีพร้อมไม้เรียวหลายขนาดหลายดีไซน์...นี่มีเก็บไว้เยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ!! ทำไมผมไม่เคยเห็น!!
"ให้สิทธิ์เลือกสิบวิ ถ้ายังเลือกไม่ได้ฉันจะเลือกให้"
จับเวลาอีกแล้วเร้ออ
คราวนี้ผมเรียนรู้แล้วครับ รีบกวาดตามองไม้เรียว
"ให้สิทธิ์เลือกสิบวิ ถ้ายังเลือกไม่ได้ฉันจะเลือกให้"
จับเวลาอีกแล้วเร้ออ
คราวนี้ผมเรียนรู้แล้วครับ รีบกวาดตามองไม้เรียว
ไม้เรียวล้วนๆ ไม่มีแส้ปน มีแบบที่มีหนามด้วย..น่ากลัวเกิ๊นนน
"...ขอแลกเป็นตีด้วยมือได้ไหมคับ" ผมหันไปต่อรองเสียงอ่อย
พี่อดิษฐ์เลิกคิ้ว "ถ้าให้ใช้มือต้องตีเนื้อเปล่าๆ"
ผมมองแบบไม่เข้าใจ
"หมายถึงจับนอนคง่พถลกกางเกงในตี"
ผมเลือกไม้เรียวที่ดูน่าจะตีเบาที่สุดมาหนึ่งอันทันที
พี่อดิษฐ์เลิกคิ้ว "ถ้าให้ใช้มือต้องตีเนื้อเปล่าๆ"
ผมมองแบบไม่เข้าใจ
"หมายถึงจับนอนคง่พถลกกางเกงในตี"
ผมเลือกไม้เรียวที่ดูน่าจะตีเบาที่สุดมาหนึ่งอันทันที
ตอนเรียนผมก็ไม่ใช่เด็กดีอะไร เคยโดนไม้เรียวตีมาอยู่ครับ เพราะฉะนั้นถ้าครูไม่จงใจตีก้นกบ ทั้งกางเกงในเอย กระโปรงเอยก็ดูดซับแรงไว้..เอ่อ คงไม่ถึงขั้นเป็นริ้วผิงแตกหรอกมั้ง มั้งงง
พี่อดิษฐ์รับไม่เรียวไปแล้วยิ้ม หวดไม้จนส่งเสียงดังขวับ
ส่วนใจผมก็ร่วงไปตาตุ่มแล้ว
"ในเมื่อนายทำตามคำสั่งครึ่งๆ กลางๆ ฉันจะลดโทษตีแค่ห้าครั้ง อย่าลืมนับเองด้วย ครั้งไหนนับไม่ขัดพอถือว่าไม่ได้ตี"
ผมพยักหน้าเข้าใจ
"เด็กชายชาญวิทย์กอดอกด้วย"
โอ้โห บรรยากาศตอนเรียนน
ส่วนใจผมก็ร่วงไปตาตุ่มแล้ว
"ในเมื่อนายทำตามคำสั่งครึ่งๆ กลางๆ ฉันจะลดโทษตีแค่ห้าครั้ง อย่าลืมนับเองด้วย ครั้งไหนนับไม่ขัดพอถือว่าไม่ได้ตี"
ผมพยักหน้าเข้าใจ
"เด็กชายชาญวิทย์กอดอกด้วย"
โอ้โห บรรยากาศตอนเรียนน
ผมกัดฟันกอดอกตามคำสั่ง แถทยังเผลอแอ่นตูดหนีด้วย
ไม้เรียวลูบเบาๆ ที่ก้น
"อย่าแอ่นหนี เดี๋ยวยิ่งเจ็บ" พี่อดิษฐ์ดุเสียงเข้ม "ไม่ต้องเกร็ง ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ"
เอาล่ะ จากไม่กลัวตอนนี้ชักเริ่มเสียวๆ ปนตื่นเต้นแล้วครับ
ขวับ!
ไม้เรียวลูบเบาๆ ที่ก้น
"อย่าแอ่นหนี เดี๋ยวยิ่งเจ็บ" พี่อดิษฐ์ดุเสียงเข้ม "ไม่ต้องเกร็ง ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ"
เอาล่ะ จากไม่กลัวตอนนี้ชักเริ่มเสียวๆ ปนตื่นเต้นแล้วครับ
ขวับ!
"ซื้ด!" ไม้แรกหวดมาโดยไม่ทันตั้งตัว ผมสะดุ้งโหยงกอดอกสูดปากเกือบลืมนับเลข "หนึ่ง!"
"ดีมาก ไม่ลืมนับ"
คือถึงชมก็ไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่..
ขวับ!
"สอง!"
อูย...ถึงไม่เจ็บขนาดนั้นก็แสบๆคันๆ นะครับ
ขวับ!
"สาม!"
เอาล่ะผมว่าผมเริ่มเจ็บแล้ว ใครบอกไม้เรียวตีไม่เจ็บ ผมจะไปต่อย!!
"ดีมาก ไม่ลืมนับ"
คือถึงชมก็ไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่..
ขวับ!
"สอง!"
อูย...ถึงไม่เจ็บขนาดนั้นก็แสบๆคันๆ นะครับ
ขวับ!
"สาม!"
เอาล่ะผมว่าผมเริ่มเจ็บแล้ว ใครบอกไม้เรียวตีไม่เจ็บ ผมจะไปต่อย!!
รู้งี้ยอมถลกกางเกงในให้ตีก้นเปล่าๆ ดีกว่า!!
"อีกสองที อยากพักก่อนไหม?"
ผมแอบเหล่มองพี่อดิษฐ์ที่ควงไม้เรียวแล้วส่ายหัวไปมา ตีๆ ให้จบเถอะครับ จะได้เจ็บให้จบๆ
ขวับ!
"..ส-สี่!"
ไม่ใช่มือเป็นแส้ก็ยังดี แส้พุ่มหรืออะไรแบบนั้น!!!
"อีกสองที อยากพักก่อนไหม?"
ผมแอบเหล่มองพี่อดิษฐ์ที่ควงไม้เรียวแล้วส่ายหัวไปมา ตีๆ ให้จบเถอะครับ จะได้เจ็บให้จบๆ
ขวับ!
"..ส-สี่!"
ไม่ใช่มือเป็นแส้ก็ยังดี แส้พุ่มหรืออะไรแบบนั้น!!!
"รอบสุดท้ายแล้ว นับดีๆล่ะ"
พี่อดิษฐ์ลูบไม้เรียวไปมากับก้นผม..ขนาดเนื้อกระโปรงหนายังรู้สึกแปลกๆขึ้นมาเลย
ผมรู้สึกว่าจังหวะไม้ที่ห้าชักจะยาวแปลกๆ...
ขวับ!!
"!!" ผมเกือบหลุดเสียงร้องออกมา ไม้ที่ห้าแรงมาก ตีลงมาแรงจนผมเจ็บน้ำตาเล็ด ก้นงี้แสบกับเต้นตุบๆไปหมด
พี่อดิษฐ์ลูบไม้เรียวไปมากับก้นผม..ขนาดเนื้อกระโปรงหนายังรู้สึกแปลกๆขึ้นมาเลย
ผมรู้สึกว่าจังหวะไม้ที่ห้าชักจะยาวแปลกๆ...
ขวับ!!
"!!" ผมเกือบหลุดเสียงร้องออกมา ไม้ที่ห้าแรงมาก ตีลงมาแรงจนผมเจ็บน้ำตาเล็ด ก้นงี้แสบกับเต้นตุบๆไปหมด
"ครบหมดแล้ว เก่งมาก" พี่อดิษฐ์เดินมาจูบกระหม่อมผมฟอดใหญ่แล้วจับให้นั่งลงบนเตียง..ดีที่เตียงนุ่มมาก ผมเลยไม่เจ็บก้นเท่าไหร่..
นึกไม่ออกเลยครับว่าถ้าโดนสิบทีผมจะร้องเป็นหมาขนาดไหน
"แต่การลงโทษยังไม่จบนะ"
ผมหันขวับไปมองคนพูดทันที
ไม่ต้องยิ้ม ไม่ต้องมาแจกความหล่อ ไม่ช่วยครับ!!!
นึกไม่ออกเลยครับว่าถ้าโดนสิบทีผมจะร้องเป็นหมาขนาดไหน
"แต่การลงโทษยังไม่จบนะ"
ผมหันขวับไปมองคนพูดทันที
ไม่ต้องยิ้ม ไม่ต้องมาแจกความหล่อ ไม่ช่วยครับ!!!
ผมนั่งไปสักพักก็คันก้นยุบยิบ เลยพลิกนอนคว่ำแทน
"อาฉาง"
"...คับ"
ผมตอบรับ ขยับหัวมองแฟน
"ที่เปลี่ยนท่าน่ะ ฉันอนุญาตหรือยัง?"
คุณแฟนนั่งไขว่ห้าง ท้าวคางเอียงคอมอง ฝ่ามือเลื่อนแตะตรงข้อพับขาใต้กระโปรง
สายตาทั้งกดดันทั้งปลุกเร้า
"...เอ่อ ยังคับ"
"งั้นควรโดนลงโทษไหม"
"อาฉาง"
"...คับ"
ผมตอบรับ ขยับหัวมองแฟน
"ที่เปลี่ยนท่าน่ะ ฉันอนุญาตหรือยัง?"
คุณแฟนนั่งไขว่ห้าง ท้าวคางเอียงคอมอง ฝ่ามือเลื่อนแตะตรงข้อพับขาใต้กระโปรง
สายตาทั้งกดดันทั้งปลุกเร้า
"...เอ่อ ยังคับ"
"งั้นควรโดนลงโทษไหม"
ถ้าตอบว่าไม่ต้องโดนแหงๆ..
"ควรครับ.."
"ถ้างั้น อาฉาง..จากนี้ไปนับไปครึ่งชั่วโมงต้องทำตามคำสั่งฉัน ถ้าเชื่อฟังไม่ต่อรองจะไม่โดนลงโทษ...ถ้าต่อรองหนึ่งครั้งต่อเวลาห้านาที ตกลงไหม?"
"ก็ที่ทำอยู่ตอนนี้ก็คือลงโทษไม่ใช่เหรอครับ...ซื้ด!"
"ควรครับ.."
"ถ้างั้น อาฉาง..จากนี้ไปนับไปครึ่งชั่วโมงต้องทำตามคำสั่งฉัน ถ้าเชื่อฟังไม่ต่อรองจะไม่โดนลงโทษ...ถ้าต่อรองหนึ่งครั้งต่อเวลาห้านาที ตกลงไหม?"
"ก็ที่ทำอยู่ตอนนี้ก็คือลงโทษไม่ใช่เหรอครับ...ซื้ด!"
ผมเถียงไปไม่กี่คำก็โดนพี่อดิษฐ์ขยำก้นที่เพิ่งโดนฟาดไปห้าทีหมาดๆ แถมไม่ได้ขยำผ่านกระโปรงธรรมดา ล้วงทั้งกระโปรงทั้งกางเกงไปบีบเนื้อแก้มก้นเน้นๆ ทำเอาผมต้องสูดปากไม่ให้น้ำตาไหล
"ยังจะเถียงอีกไหม?"
"ไม่แล้วครับ ฉางไม่เถียงพี่อดิษฐ์แล้วครับ" ผมทำท่าเจี่ยมเจี๋ยมทันที
"งั้นเริ่มจากเอนหลังพิงหมอน แยกขาเป็นตัวเอ็มแล้วค่อยๆ ถกกระโปรงขึ้น" สั่งจบก็หยิบมือถือขึ้นมาเตรียมอัดวิดีโอทันที
"......."
เอาล่ะ ไม่รอดแน่แล้วครับ ฝากทุกคนดูแลกันดั้มที่บ้านผมด้วยนะครับ
"ไม่แล้วครับ ฉางไม่เถียงพี่อดิษฐ์แล้วครับ" ผมทำท่าเจี่ยมเจี๋ยมทันที
"งั้นเริ่มจากเอนหลังพิงหมอน แยกขาเป็นตัวเอ็มแล้วค่อยๆ ถกกระโปรงขึ้น" สั่งจบก็หยิบมือถือขึ้นมาเตรียมอัดวิดีโอทันที
"......."
เอาล่ะ ไม่รอดแน่แล้วครับ ฝากทุกคนดูแลกันดั้มที่บ้านผมด้วยนะครับ
(เอาล่ะ เวอร์ชั่นเด๋กดีจบแค่นีั จะมีคลังมโนไหมต้องภาวนาเอาแล้วนะ)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
