Yeni duyurulan #Alzheimer ilacı #lecanemab umut verici bir gelişmeye işaret ediyor, ancak bu ilaç yolun sonu değil. Bunun yanında, ilacın klinik çalışma sonuçları, ilacın hastalığın seyrini değiştirebileceği yönünde güçlü bir veri sunmuyor. Kısaca açıklamaya çalışayım.
Alzheimer durumunda beyinde oluşan plak yapılarının içindeki protein amiloid beta 42. Bu ilaç, bir önceki Aducanumab gibi monoklonal antikor yani amiloid beta 42’ye bağlanan özel bir protein. Bağlandığı zaman plakları bozarak Alzheimer patolojisini azaltan bir uygulama.
Öncekiler gibi bu antikor da plakları azaltıyor. Öncekinden farklı olarak, bu seferki antikor hastalığın bilişsel anlamdaki semptomlarına ilk 15 ay için azaltıcı özellik göstermekte. Buraya kadar her şey çok güzel görünüyor. Ama dahası var.
Fakat, hem patolojik değerlendirme hem de davranışsal ölçümler, ilacın hastalığı tam olarak yok etmediğini gösteriyor. Bunu zaten beklemiyorduk ama hastalık seyrini patolojik anlamda değiştirebilecek bir etkiyi 15 aydan sonra kaybediyor. 
90 puanlık ADAS skoru üzerinden, plaseboya göre sadece -1.44’lük bir iyileşme sağlıyor. Bu, semptomatik bir etkisi olduğuna işaret ediyor olabilir. CDR-SB skorunda 18 puan aralığındaki 0.45 puanlık düşüş de klinik olarak anlamlı olmayabilir.
Bunun bir çok nedeni olabilir. Bu çalışma, erken aşamadaki Alzheimer hastaları üzerinde yapıldı. 15 ay sonrasında iyileştirici etkisinin kaybolması, hastalık süreci ilerlediğinde patolojik mekanizmaların geri çevrilemediği anlamına geliyor olabilir.
Ya da hasta seçiminde daha alt kategorilerin belirlenmesi ve ilacın daha homojen hasta gruplarında denenmesi gerekliğini de gösteriyor olabilir.
Bunun yanında, bu ilacı alanlar içinde beyin kanaması nedeniyle hayatını kaybeden iki kişi var. Bu iki kişide de serabral amiloid anjiyopati - CAA- olduğu belirtildi. CAA, beyindeki kan damarlarının duvarında amiloid birikmesi ile oluşan bir hastalık. science.org/content/articl…
Sinirlerdeki amiloid patolojisi ile aslında çok da benzemeyen bir hastalık. Buna vasküler demans da deniyor. Bu hastalarda, ilacın beyin kanaması yaratmasının nedeni damar etrafındaki plakların yok olması olabilir ve bu ilacın etki mekanizmasından doğru olduğu anlamına gelir.
CAA hastalarında amiloid, damar etrafındaki kas hücrelerinin yerine geçtiği için amiloid ortadan kaldırmak damarların hasar görmesine yol açıyor olabilir.
Alzheimer hastalarından neredeyse yarısında vasküler Demans da var. İlacın, damar plakları olan kişilerde kullanılamayacağına dair fikirler ortaya atılıyor ve veriler de buna işaret ediyor. Yani bu ilaç, tüm Alzheimer hastaları için kullanılamayacak.
Amiloid, Alzheimer hastalığının ana etkenlerinden bir tanesi. Ancak yapılan çalışmalardan şunu anlıyoruz ki sadece amiloidi ortadan kaldırarak bu hastalığı çözemiyoruz. Bir çok farklı hücrenin ve patolojik mekanizmanın aynı anda hedeflenmesi daha mantıklı bir yol.
Bu konuda çalışmalar devam ediyor. Biz de yakın zamanda bir çok farklı etkene hedeflenen ilaç öncülleri bulma yolunda bir makalemizi yayınlamıştık. pubs.acs.org/doi/10.1021/ac…
Bu ilacın geliştirilmesi, şu aşamada hastalığı Çözmekten öte ona doğru adımlar attığımızı göstermesi açısından önemli. Ancak medyada yasatıldığı gibi şu anda Alzheimer’a çare bulunmuş değil. @TheLancet bu konuda bir tedbir mesajı yayımladı. thelancet.com/journals/lance…
Son olarak, Alzheimer konusunda alana hakim olmayan kişilerin yorumlarına temkinli yaklaşmanızı öneririm. Etkili bir ilacı çok istememize rağmen, yanlış umutlar ile gelecekteki çalışmaların ve bilimsel yönelimlerin önüne geçebilecek bir algının yaratılması doğru değil.
İlacın sonuçlarını belirten makale @NEJM’de yayımlandı.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
