در ۲۲ تیر ۱۳۸۸ دو وبلاگ ناشناس خبر مفقود شدن و گزارشی درباره‌ی یکی از بازداشتیهای اعتراضات جنبش سبز، به نام #ترانه_موسوی منتشر می‌کنند. لیلا محمدزاده و رضا ولی‌زاده دو خبرنگاری بودند که در این دو وبلاگ، خبر از وقوع تجاوز به این دختر ۲۳ ساله می‌دادند. 
یک پرستار از داخل بیمارستان این اخبار را به بیرون درز داد که «ترانه موسوی را بیهوش به بیمارستان آوردند در حالی که پارگی مقعد داشت، مدتی بستری بود و همانطور بیهوش از بیمارستان بردنش» کمی بعد از این، خبر پیدا شدن جسد سوخته‌ی ترانه در یکی از بیابان‌های اطراف تهران منتشر می‌شود.
به مادرش گفته بودند «جنازه سوخته دخترت رو حوالی قزوین پیدا کردیم، بیا تحویل بگیر، ولی اینجا نمی‌تونی دفن کنی. ببرش شهرستان. بی‌سروصدا تحویل بگیر و ببر شهرستان! وگرنه همین رو هم بهتون نمی‌دیم».
در آن زمان در نبودن فضای مجازی، امکان تحریف اخبار برای حکومت آسان‌تر بود. کُندی انتشار اخبار به حکومت این امکان را می‌داد تا فرصت داشته باشد با ساخت چندین سناریوی دروغ، ردِ جنایت خود را در مورد بازداشتیهای ۸۸ پاک کند یا لااقل نگذارد به درستی ثبت شود.
داستان جعلی‌ای که در آن زمان حکومت برای قتل #ترانه_موسوی ساخته بود این بود که ترانه، به گفته‌ی خودشان، «مشکل اخلاقی» داشته و فراری بوده، به همین خاطر هم جسدش در خرابه‌هایی در اطراف تهران پیدا شده.
از ترفند‌‌های دیگر برای خدشه‌‌دار کردن حقیقت، گزارش‌های جعلی تلویزیونی و دروغ‌های رسانه‌هایی مانند رجانیوز بود. حکومت در تلویزیون اعلام کرد ۳ ترانه موسوی در آمار ثبت احوال وجود دارد، یکی از آنها متولد ۱۳۶۳ در پاریس است، دیگری چهار ساله و از کشور خارج شده و آن یکی هم دو ساله است
کمی بعد هم دو زن را در یک مصاحبه تلویزیونی آوردند و مدعی شدند خواهر و مادرش هستند، ترانه زنده است و در ایران زندگی نمی‌کند.
یکی از کسانی که در آن زمان تلاش فراوانی داشت که روایت وجود ترانه موسوی را دروغ جلو دهد «حسین طائب» مسئول فعلی اطلاعات سپاه و فرمانده اسبق بسیج بود.
یکی از کسانی که در آن زمان تلاش فراوانی داشت که روایت وجود ترانه موسوی را دروغ جلو دهد «حسین طائب» مسئول فعلی اطلاعات سپاه و فرمانده اسبق بسیج بود.
حسین طائب، مسئول فعلی اطلاعات سپاه، به کمک دستگاه‌های امنیتیِ نزدیک به خود و عوامل سرکوبگر در سپاه، مدعی شد که ترانه موسوی در کاناداست و این اتهام برای بدنام کردن سپاه توسط «جنبش سبزی‌ها» ساخته شده است.
در سال‌های بعد و با فراهم آمدن امکان بررسی گزارش‌های بازداشتگاه‌های ۸۸ و منتشر شدن روایت شاهدان، مشخص شد که ترانه در بازداشتگاه مخفی مقر حسین طائب بوده
بعدها با درز اطلاعاتی از گزارش‌های خود وزارت اطلاعات، وقوع چند فقره تجاوز در مقر سابق «حسین طائب» در خیابان سئول تهران حتمی شد.
بعدها با درز اطلاعاتی از گزارش‌های خود وزارت اطلاعات، وقوع چند فقره تجاوز در مقر سابق «حسین طائب» در خیابان سئول تهران حتمی شد.
مواردی دیگر از ربودن زنان و خشونت جنسی نیز در اعتراضات ۸۸ وجود دارد که حکومت با موفقیت توانست روایت‌های حقیقی آنها را مخدوش کند.
نمونه دیگر آن #سعیده_پورآقایی بود که تا امروز هم روایت آنچه بر او رفته در سایه‌ی ابهام باقی‌ست. زنی که از او تنها یک جنازه‌ی سوخته به مادرش نشان دادند
نمونه دیگر آن #سعیده_پورآقایی بود که تا امروز هم روایت آنچه بر او رفته در سایه‌ی ابهام باقی‌ست. زنی که از او تنها یک جنازه‌ی سوخته به مادرش نشان دادند
به گفته خواهرش سپیده، نمی‌توان حتی به قطع گفت که جسد سعیده بوده یا نه. در مورد سعیده هم حکومت با انتشار یک اعتراف اجباریِ از پیش ضبط شده از او، در زمانی که اذهان عمومی خبر مرگ و امکان تجاوز به او را دنبال می‌کرد، توانست این شبه را ایجاد کند که او زنده است
این الگوی اختلال ایجاد کردن در خبر و ساختن چندین سناریوی دروغ، در فجایع ۸۸ تا حدی بود که حتی بسیاری از وقایع تکان‌دهنده بازداشتگاه «کهریزک» (از جمله وجود تجاوز به مردان در آن بازداشتگاه) هنوز هم به صورت کاملا شفاف مستند نشده است.
در نهایت سپاه در مورد سعیده پورآقایی دوباره سناریوی تکراریِ «دختر فراری» را تکثیر کرد.
آگاهیِ امروز مبارزان انقلاب #زن_زندگی_آزادی در مورد ضرورت انتشار خبر بازداشت‌ها و خشونت‌های رژیم، چیزی‌ست که می‌تواند تجربه تلخ تحریف روایت جنایت‌های جمهوری اسلامی را غیر قابل تکرار کند.
آگاهیِ امروز مبارزان انقلاب #زن_زندگی_آزادی در مورد ضرورت انتشار خبر بازداشت‌ها و خشونت‌های رژیم، چیزی‌ست که می‌تواند تجربه تلخ تحریف روایت جنایت‌های جمهوری اسلامی را غیر قابل تکرار کند.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
