Parę słów o tym jak wyglądał pobór do Wojska Polskiego w latach 30-tych. #polisharmy#secondwar#WW2
Służba w Wojsku Polskim w 20-leciu była obowiązkowa i powszechna. Podlegali jej wszyscy obywatele polscy bez względu na narodowość czy wyznanie. Służbie wojskowej podlegali 1/
mężczyźni w wieku od 21 do 40 lat.Kobiety mogły zgłosić się na ochotnika do przeszkolenia wojskowego w formacjach pomocniczych. Kontakt przeciętnego obywatela z wojskiem rozpoczynał się z wieku 18 lat. W okresie między 15.09 do 15.10 danego roku urzędy gmin przeprowadzały 2/
spis potencjalnych poborowych zamieszkałych w ich obrębie. Spis powtarzano po 2 latach, celem weryfikacji oraz ustalenia przynależności do Powiatowej Komendy Uzupełnień (PKU).
Następnie w terminie od 1.05 do 30.06 poborowy stawał przed komisją lekarską. Tam przechodził ogólne 3/
badanie stanu zdrowia i intelektu. Otrzymywał jedną z 5 kategorii: A (zdolny do służby czynnej), B (czasowo niezdolny), C(zdolny do służby w pospolitym ruszeniu), D (zdolny do pomocniczej służby w czasie W) oraz E (całkowicie niezdolny). Tylko kategoria A umożliwiała służbę 4/
wojskową. Poborowy musiał np. być wzrostu minimum 150 cm w piechocie, w broni pancernej 155 cm, w saperach 160 cm, w łączności 153 cm. Do kompanii przybocznej Prezydenta RP kierowano poborowych o wzroście 180-184 cm. Waga w przybliżeniu odpowiadająca ilości kilogramów ponad 5/
100 cm wzrostu, tj. od 56-72 kg. Prócz innych kryteriów poborowy musiał mieć minimum 60% stanu uzębienia z możliwością żucia. Według danych w 1931 r. kategorię A otrzymało 41% kandydatów, a w 1932 już 46,2%.
Poborowy z kategorią A nie musiał trafić of razu do wojska. Mógł 6/
trafić do tzw. ponadkontyngensu, czyli grupy nie wcielonej w danym roku, ale która mogła zostać wcielona w ciągu 2 lat. Po tym okresie przenoszono ich automatycznie do rezerwy. Wcielenie poborowego odbywało się głównie jesienią – początek służby na przełomie października/ 7/
listopada. W dużych formacjach wcielenie uzupełniające prowadzono na wiosnę – na początku marca. Długość służby w prawie wszystkich rodzajach wojska wynosiła 24 miesiące.W kawalerii i artylerii konnej wynosiła 25 miesięcy. W marynarce wojennej 27 miesięcy.Wyjątkiem od reguły 8/
byli ochotnicy. Do służby na ochotnika można było zgłosić się w wieku 17 lat, pod warunkiem nienagannej opinii od szkoły lub np. jednej z organizacji paramilitarnych (np.Związek Strzelecki). Ochotnik miał prawo wyboru broni w której chce służyć (ale nie konkretnej jednostki). 9/
Praktyką wśród uczniów gimnazjum, było zgłaszanie się na ochotnika do wojska, po zdaniu matury, tj. w wieku 18 lat. Wówczas mieli prawo wyboru szkoły podchorążych rezerwy lub stawania do egzaminów do szkoły podchorążych zawodowych. Przywilej wyboru formacji przysługiwał także 10/
tym poborowym, którzy ukończyli przysposobienie wojskowe I lub II stopnia.
Po zakończeniu służby żołnierz przenoszony był do rezerwy, w której pozostawał do 40 roku życia (oficerowie do 50). Miał on obowiązek odbywania ćwiczeń wojskowych. Rezerwista, który nie odbył służby 11/
wojskowej (ponadkontyngens) do ukończenia 38 roku życia mógł zostać powołany na szkolenie 5 miesięczne. Rezerwista, który ukończył służbę, przez okres bycia rezerwistą mógł być powołany na ćwiczenia 6-cio tygodniowe (oficer 8-tygodniowe). Przepisy przewidywały także możliwość 12/
odbywania służby w pospolitym ruszeniu, czyli w batalionach Obrony Narodowej (odpowiednik dzisiejszego WOT).Służyli tam poborowi z kategorią C oraz rezerwiści do 50 roku życia (oficerowie 60). Pomocnicza służba wojskowa to domena poborowych z kategorią D i ochotniczo kobiet. 13/
Była to służba w obronie przeciwlotniczej i przeciwgazowej, wartowniczej, łączności, technicznej, przeciwpożarowej, w służbie zdrowia, transporcie, czy biurach. 14/
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Artyleria przeciwlotnicza 1939 #polisharmy#secondwar#WW2
Pociągnijmy przez chwilę wątek użycia armat 40 mm jako broni p-panc, który okazał się być dość popularny.Parę słów o największej bitwie z użyciem 40-tek przeciw czołgom. Parę słów o obronie Grodna w dniach 20-22 1/
września 1939. Napiszemy skrótowo.
Dnia 20 września 1939 w nocy do Grodna wjechała bateria motorowa art. p-lot nr 94 z GO gen Przeździeckiego w Wołkowysku. Była świeżo po intensywnej bitwie z dywersantami pod Stryjówką. W Grodnie znajdowały się jej macierzyste koszary, gdyż 2/
bateria była z 2 dyonu artylerii p-lot. Bateria zajechała do koszar gdzie rozpoczęła naprawy i uzupełnianie paliwa i smarów. Żołnierze w większości znali topografię miasta, nie było im obce. Baterią dowodził ppor. Józef Musiał, zastępcą dowódcy i dowódcą I plutonu był ppor. 3/
Artyleria przeciwlotnicza 1939 #polisharmy#secondwar#WW2
Od lat w powszechnym przekonaniu funkcjonuje przekaz o niestandardowym czy też nawet wykorzystaniu polskich armat 40mm do prowadzenia ognia p-panc. Powszechne dziś przekonanie o wyjątkowej jakoby przenikliwości 1/
dowódców niemieckich względem użycia armat p-lot jako broni p-panc są bajkami. Technika walki była znana w Polsce na długo przed wybuchem wojny i co ważne nie stanowiła przykładu improwizacji, a wyrażała wprost praktyczny wymiar zapisów dokumentów wyszkoleniowych. W trakcie 2/
prób w październiku 1935 r., poza najważniejszą częścią dotyczącą ognia p-lot, uczestnicy mogli zapoznać się z przydatnością armaty do niszczenia czołgów jako celów ruchomym. Szwedzka armata na dystansie 400 – 1000 m zniszczyła 4 czołgi – cele oraz odstrzeliła linę holowniczą 3/
When comparing the statistical data on food in the army as well as in the countryside and in cities, it should be emphasized that the Polish army cared very much for the level of soliders’ food. 1/
The diet of an average Polish citizen of the 1930s, which was a poor country, was based mainly on flour and potato dishes. The diet did not contain enough foods high in protein, fat and sugar. The average annual consumption of meat by in city was approx. 45 kg, and in the 2/
countryside only 8.5-9 kg per person.
At the same time, in the armed forces, during the year of service, a soldier ate 90-110 kg of meat, which is more than twice as much as a city dweller and eleven times more than a farmer. The consumption of other important food products, 3/
We have described the relevant war rations for soldiers type "W", "S" and "R" earlier. This time, let's get into what the conscript soldiers ate in peacetime. In peacetime, each soldier was entitled to the so-called "N" food ration 1/
Per soldier a day:
- Bread - 800 g
- Instant coffee cube - 50 g (2 servings)
- Beef meat - 250 g
- Fresh vegetables - 200 g
- Hard vegetables - 150 g
- Potatoes - 700 g
- Lard - 40 g
- Sugar - 20 g
- Spice flour - 10 g
- Salt - 22 g
- Onions - 15 g
- Dried greens - 1 g
2/
The adopted amounts ensured the preparation of three meals a day: breakfast, lunch and dinner.
Here is a daily menu from one of the horse artillery units in the mid 1930s.
- Breakfast: cereal coffee, bread,
- Lunch: Broth soup with semolina, a portion of beef or pork, sausage 3/
Before we get back to Polish Army 1939 food supply, we will adress a question we got. Why did the AA artillery wear they helmets backwards?
The helmets wz.31 came into AA artillery in 1937. However, they were not worn as they were designed, but the other way round, 1/
with the visor back. It did not require any changes in folding or chinstrap.Where does this practice come from? So far, no general order has been found in archives, but such an order had to be issued, due to the fact that this practice was common for both the 2/
1st AA Artillery Regiment and all independent squadrons. The helmets were worn inversely, not only in the field, but also during garrison service and official events. During the ceremony of donating to the AA artillery banners in 1938 in Warsaw, Poznań, Lwów or Toruń, 3/
Chleb żołnierski i zaopatrywanie w 1939 r.
Jednym z najbardziej podstawowych produktów żywnościowych zapewnianych przez Wojsko Polskie dla żołnierzy był chleb. W racji wojennej „W” chleba było 800 g, a w racji suchej „S’ 1200 g.
Porucznik Apoloniusz Zawilski z 15. pułku 1/
artylerii lekkiej, nazywał chleb żołnierski drugim, oprócz amunicji, podstawowym elementem walki. Armia w 1939 r. wykorzystywała chleb pieczony z mąki żytniej, chleb pytlowy z mąki żytniej, chleb pszenny z mąki pszennej, czy bułek z mąki pszennej. 2/
W przypadku czasowej niemożności zaopatrzenia oddziałów w chleb, można było zastąpić należność 100 g chleba 60 g sucharów, czy innymi określonymi przepisami produktami, w tym mąką, czy ziemniakami.
Wojenne zapotrzebowanie na chleb wynosiło około 1,2 mln porcji dziennie. 3/